Ο Τζόζεφ Μπ. Φρίντμαν παρακολουθούσε στον πάγκο ενός μαγαζιού στο Σαν Φρανσίσκο την κόρη του που έπινε το αναψυκτικό της. Παρατήρησε ότι η μικρή δε μπορούσε να το χειριστεί καλά.
Λύγισε το καλαμάκι για να τη διευκολύνει, αλλά με αυτόν τον τρόπο περιόρισε τη ροή.
Ο Φρίντμαν ήταν κτηματομεσίτης και ημιαπασχολούμενος οπτικός. Ήταν όμως και άνθρωπος που έπιαναν τα χέρια του. Την πρώτη του εφεύρεση την είχε κάνει στα 14 του χρόνια, ενώ είχε πάρει την πρώτη του πατέντα στα 22.
Ο Φρίντμαν έκανε διαρκώς εφευρέσεις και τελικά κατοχύρωσε 9 ευρεσιτεχνίες.
Γέμιζε αναρίθμητα σημειωματάρια με δεκάδες ιδέες ανάμεσα τους και μια πρώιμη εκδοχή ιδέα του κινηματογράφου τριών διαστάσεων και μια ανακλαστική πινακίδα αυτοκινήτων.
Είχε σταματήσει τις εφευρέσεις για να φροντίσει την οικογένεια του, αλλά η «απελπισία» της κόρης του, που δυσκολευόταν να πιει το αναψυκτικό της, ήταν μια ευκαιρία που δεν μπορούσε να την αφήσει να πάει χαμένη.
Ο Φρίντμαν όταν επέστρεψε στο σπίτι, έβαλε μια οβίδα μέσα σε ένα καλαμάκι. Μετά πήρε οδοντικό νήμα γύρω από τα αυλάκια και το έσφιξε δυνατά. Έτσι δημιουργήθηκαν αυλακώσεις που σχημάτισαν μια αρθρωτή γωνία στο καλαμάκι. Τον Νοέμβριο του 1936, ο Φρίντμαν υπέβαλε αίτηση ευρεσιτεχνίας για τον βελτιωμένο «σωλήνα ρόφησης».
Ο Τζο Φρίντμαν είχε εφεύρει το σπαστό καλαμάκι.Το αποτέλεσμα ήταν ένα καλαμάκι το οποίο μπορεί να λυγίζει χωρίς να χαλάει η ροή. Ωστόσο οι υπεύθυνοι κατασκευαστές για τα καλαμάκια δεν ενδιαφέρθηκαν αμέσως. Ένας κατασκευαστής μάλιστα πίστευε ότι το νέο καλαμάκι δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστεί. Αλλά ο Φρίντμαν δεν σκόπευε να τα παρατήσει. Έκανε βελτιώσεις στο καλαμάκι και αποφάσισε να το κατασκευάσει ο ίδιος. Όσο απλά και αν φαίνονται τα καλαμάκια, χρειάστηκαν πάνω από 10 χρόνια δουλειάς για να μπορέσει να αρχίσει να τα κατασκευάζει και να τα πουλάει. Ο Φρίντμαν πατένταρε το καλαμάκι αυτό με το όνομα «drinking tube» (σωλήνας πόσης) και χρησιμοποιήθηκε αρχικά στα νοσοκομεία αλλά σύντομα κατέκτησε όλο τον κόσμο.
Τελικά την ευρεσιτεχνία του Φρίντμαν την αγόρασε η Maryland Cup Corporatio.
Το χάρτινο καλαμάκι
Εφευρέτης για το χάρτινο καλαμάκι θεωρείται ο Μάρβιν Στόουν. Εμπνεύστηκε την ιδέα πίνοντας ένα κοκτέιλ μέντας μέσα στη δουλειά του. Χρησιμοποιούσε ένα φυτικό καλαμάκι το οποίο δεν τον ευχαριστούσε. Πιθανότατα τον ενοχλούσε η γεύση χόρτου από το καλαμάκι. Ο Στόουν, που κατασκεύαζε πίπες τσιγάρων, τύλιξε μια χάρτινη λωρίδα γύρω από ένα μολύβι, την κόλλησε στις άκρες της και έβγαλε από μέσα το μολύβι.
Την ευρεσιτεχνία για το καλαμάκι την πήρε το 1888.
Πηγή χαρακτηριστικής φωτογραφίας: Smithsonian Magazine
Πηγή: Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, εκδόσεις Κλειδάριθμος
Διαβάστε ακόμη στη «ΜτΧ»: Αυτό είναι success story! Η γραμματέας που εφηύρε το μπλάνκο κατά λάθος. Πούλαγε 65.000 μπουκαλάκια την ημέρα και έβγαλε εκατομμύρια όταν πούλησε την εταιρεία της
