Ποιες είναι οι τελευταίες λέξεις των θανατοποινιτών; Κάποιος θα μπορούσε, ίσως δικαιολογημένα, να υποθέσει πως οι κρατούμενοι που πρόκειται να εκτελεστούν, διανύουν τις τελευταίες μέρες ή ώρες της ζωής τους οργισμένοι, θυμωμένοι, πικραμένοι ή και βίαιοι- όπως πιθανότατα ήταν και σε ένα σημαντικό μέρος της ζωής τους.
Κι όμως, μια καινούργια έρευνα αναφέρει ότι οι τελευταίες λέξεις που χρησιμοποιούν οι θανατοποινίτες για να αποχαιρετήσουν τον κόσμο έχουν θετικό περιεχόμενο.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στο Frontiers in Psycology, ο ερευνητής Boris Egloff και η συνάδελφός του Sarah Hirschmüller μελέτησαν τη «συναισθηματική γλώσσα» που χρησιμοποιείται από κρατούμενους θανατοποινίτες, λίγα λεπτά πριν από την εκτέλεση τους, στην πολιτεία του Τέξας των ΗΠΑ και το συμπέρασμα είναι αξιοσημείωτο.
Συγκρίνοντας αυτά τα τελευταία λόγια με αυτά όσων σκέφτονται έντονα τον θάνατο και αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν ή τελικά αυτοκτόνησαν, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως οι κρατούμενοι θανατοποινίτες ήταν πολύ πιο πιθανό να εκφράσουν θετικά συναισθήματα τη στιγμή που πλέον βρίσκονται στην τελική ευθεία, δηλαδή πολύ κοντά στην εκτέλεσή τους.
Οι ερευνητές εστίασαν στα τελευταία λόγια 407 κρατουμένων- από το 1982 έως το 2015- που είναι διαθέσιμα στην αρμόδια υπηρεσία του Τέξας (Texas Department of Criminal Justice) προσπαθώντας να εξετάσουν με ποιο τρόπο οι άνθρωποι αυτοί προσπάθησαν να εκλογικεύσουν και αντιμετωπίσουν αυτό που επρόκειτο να τους συμβεί (χρησιμοποίησαν τη θεωρία Terror-Managment).
«Κάποιος θα φανταζόταν πως η σκέψη του επικείμενου θανάτου θα προκαλούσε φόβο και άγχος, αφού ο θάνατος συνδέεται με μια ευρεία γκάμα τρομακτικών συναισθημάτων» αναφέρεται στην έκθεση.
«Χωρίς καμία αμφιβολία, ο ψυχολογικός τρόμος που βιώνει κάποιος έχοντας αποφασίσει να προκαλέσει τον θάνατό του δια της αυτοκτονίας, είναι μεγάλος. Ωστόσο, μάλλον υπάρχει μια περίπτωση κατά την οποία το άτομο βιώνει ακόμη μεγαλύτερο τρόμο: τη στιγμή ακριβώς πριν από την εκτέλεση. Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται από μια πλήρη αδυναμία αυτοελέγχου και από μια αίσθηση μέγιστης υποταγής σε τρίτους που έχουν το δικαίωμα να βάλουν τέλος στη ζωή τους».
Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα πως συγκρίνοντας ως τρόπους θανάτου την αυτοκτονία και την εκτέλεση, «αξίζει να διερευνηθεί περαιτέρω γιατί τα άτομα που αντιμετωπίζουν την εκτέλεση χρησιμοποιούν μεγαλύτερο αριθμό λέξεων που αντανακλά θετικά συναισθήματα».
