Το τηλέφωνο του Χίτλερ πουλήθηκε σε δημοπρασία  έναντι 243.000  δολαρίων.
Πρόκειται  για το «πιο καταστροφικό όπλο της ιστορίας, το οποίο έσπειρε τον θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους», όπως χαρακτηριστικά είπαν εκπρόσωποι του οίκου δημοπρασίας.
Το τηλέφωνο είναι μάρκα Siemens, έχει κόκκινο χρώμα και καντράν.
Από πίσω είναι χαραγμένη η σβάστικα και ο αετός, σύμβολο του Γ΄ Ράιχ.
Το τηλέφωνο το είχε δώσει στον Χίτλερ η Βέρμαχτ και από εκεί ο  αρχηγός των Ναζί έδινε εντολές στους στρατηγούς του, τα τελευταία δύο χρόνια του πολέμου.

Το κόκκινο τηλέφωνο του Χίτλερ που χρησιμοποιούσε τα δύο τελευταία χρόνια του πολέμου

Μόλις οι Γερμανοί παραδόθηκαν, ο Μοντγκόμερι ζήτησε από τον βρετανό ταξίαρχο Ραλφ Ρέινερ να έρθει σε επαφή με τους Σοβιετικούς.
Ο Ρέινερ μετέβη στο Βερολίνο και ήταν από τους πρώτους Βρετανούς που εισήλθαν στο καταφύγιο του Χίτλερ.
Όπως είχε πει στον γιο του, επρόκειτο για κολαστήριο που ακόμα μύριζε καμένη σάρκα.
Οι Σοβιετικοί του πρόσφεραν το μαύρο τηλέφωνο, που βρέθηκε στο δωμάτιο  της Εύα Μπράουν.

Ο Ρέινερ τους αποκρίθηκε ότι προτιμούσε το κόκκινο τηλέφωνο που βρισκόταν δίπλα στο κρεβάτι του Χίτλερ, επειδή ήταν το αγαπημένο του χρώμα.
Οι Σοβιετικοί ικανοποίησαν το αίτημά του και ο Ρέινερ το πήρε μαζί του στην Αγγλία.

H πορσελάνινη φιγούρα του σκύλου, την οποία πήρε ο Ρέινερ από το καταφύγιο του Χίτλερ στο Βερολίνο

Εκτός από το τηλέφωνό πήρε και μια μικρή πορσελάνινη φιγούρα σκύλου, την οποία είχαν κατασκευάσει κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου και πιθανόν είχε χαρίσει στον Χίτλερ ο Χίμλερ.
Ο Ρέινερ τα έβαλε σε ξύλινο κουτί , το οποίο περιήλθε στην κυριότητα του γιου του μετά τον θάνατο του, το 1977.

Η τιμή εκκίνησης για το τηλέφωνο ήταν 100.000 δολάρια

Όπως δήλωσε ο γιος του, ο Ρέινερ δεν το έβλεπε ως  απομεινάρι της ιστορίας του Χίτλερ αλλά ως τρόπαιο πολέμου και αναμνηστικό της ήττας του.
Η δημοπρασία έγινε τηλεφωνικά και δεν αποκαλύφτηκαν τα ονόματα των αγοραστών.
Η φιγούρα  του σκύλου πουλήθηκε έναντι 24.300 δολαρίων και το τηλέφωνο έναντι 243.000 δολαρίων.
Όπως είπε ο 82χρονος γιος: «Δεν θέλω να μείνουν κρυμμένα ξανά. Ελπίζω κάποια στιγμή να εκτεθούν σε μουσείο και να θυμίζουν στους ανθρώπους τον τρόμο του πολέμου».

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here