Τα εφηβικά χρόνια της Therese Larsson ήταν αρκετά δύσκολα.
Στην απομακρυσμένη πόλη Ουμέα της βόρειας Σουηδίας, μεγάλωσε σε μια κοινωνία στην κυριαρχούσαν αντικαπιταλιστικές και οικολογικές ιδέες.
Ήταν μικροκαμωμένη και αδύνατη και προσπαθούσε να βοηθήσει τον εαυτό της κάνοντας κικ- μπόξινγκ, ενώ από την ηλικία των 15 ετών ήταν ανορεξική.
Είχε ένα δικό της διαφορετικό τρόπο να βλέπει τα πράγματα και αυτό την έκανε πολλές φορές αντικοινωνική.
Ντυνόταν σε στυλ πανκ με προτίμηση τα δερμάτινα ρούχα και φόραγε μπότες.
Πολλές φορές έλεγε ότι ήθελε κάποια στιγμή να «χτυπήσει» ένα τατουάζ με δράκο στην πλάτη.
Όταν πέθανε η μητέρα της από καρκίνο, η Therese άρχισε να έχει τάσεις απομόνωσης από την οικογένειά της.
Κάποια στιγμή ερωτεύθηκε ένα νεαρό μεγαλύτερό της κατά πέντε χρόνια και έφυγε από το σπίτι για να μείνει μαζί του.
Μαζί του όμως δεν έζησε μόνο τον έρωτα, αλλά και πολλά προβλήματα.
Ο νεαρός ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά και συχνά απασχολούσε τις αστυνομικές αρχές.
Η Therese γνώριζε πλέον μια διαφορετική ζωή από αυτή που είχε συνηθίσει, η οποία την έκανε να βλέπει τα πράγματα με πιο επαναστατικό τρόπο.
Η οικογένειά της αλλά και ο αγαπημένος της θείος της Stieg Larsson, δεν ενέκριναν τη σχέση της.
Όλα τελείωσαν για τα το ζευγάρι, όταν ο σύντροφος της Therese αυτοκτόνησε.
Ο αριστερός κυνηγός των νεοναζί θείος Stieg
Η κοπέλα έμοιαζε να βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Οι καλύτερες της στιγμές ήταν όταν έφτανε στην Ουμέα ο θείος Stieg.
Ζούσε στη Στοκχόλμη και εργαζόταν ως συγγραφέας και δημοσιογράφος, με ειδίκευση την έρευνα για τους νεοναζί. Ήταν ακτιβιστής και είχε πλούσιο πολιτικό παρελθόν ως αριστερός.
Οι δυό τους μιλούσαν για ώρες και η κοπέλα άκουγε μαγεμένη τις περιπέτειες του θείου της.
Το ίδιο όμως έκανε και αυτός. Άκουγε να την ανιψιά του να του μιλάει για τις εμπειρίες της αλλά και για τον τρόπο που έβλεπε τις καταστάσεις.
Πολλές φορές η Therese του έλεγε για το τατουάζ με το δράκο που ήθελε να κάνει στην πλάτη. Ο θείος την άκουγε και μέσα στο μυαλό του «δούλευε» η ιδέα για ένα αστυνομικό βιβλίο.
Η ανυπότακτη και περιθωριοποιημένη ηρωίδα Lisbeth Salander θα έμοιαζε με την ανιψιά του, θα ήταν 25 ετών και θα αντιμετώπιζε διάφορες καταστάσεις με τον τρόπο σκέψης της Therese.
Θα ήταν «Το κορίτσι με το τατουάζ».
Όταν ο Stieg Larsson έφευγε από την Ουμέα, η επαφή συνεχιζόταν καθημερινά με πολλά e-mails.
«Τι θα έκανε σε αυτή την περίπτωση η Lisbeth Salander, πως θα κινούνταν για να λύσει αυτό το μυστήριο» και άλλα πολλά ρωτούσε ο θείος την ανιψιά του, ενώ έγραφε την best seller τριλογία Millennium.
Όταν το πρώτο βιβλίο του Stieg Larsson «Το κορίτσι με το τατουάζ» κυκλοφόρησε το 2005, πούλησε σχεδόν 80 εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες.
Δυστυχώς όμως ο Stieg πέθανε από ανακοπή σε ηλικία 50 ετών, προτού δει να εκδίδεται το πρώτο από τα τρία βιβλία του και τη «μεταφορά» τους στον κινηματογράφο.
Σήμερα η μούσα του Larsson, εργάζεται ως νοσοκόμα στην Ουμέα με τις ατελείωτες νύχτες και μέρες.
Έχει μια κόρη και δεν μοιάζει σε τίποτα στην Lisbeth Salander.
Τώρα πια δε φοράει μαύρα δερμάτινα ρούχα, ούτε κάνει πλέον piercing.
Το τατουάζ που ονειρευόταν τελικά το έκανε.
Μόνο που δεν ήταν δράκος, αλλά πολλά και πολύχρωμα τριαντάφυλλα.
Ο καλλιτέχνης που κάνει έργα τέχνης πάνω σε χοίρους έκανε καμβά και ένα ανθρώπινο σώμα! Το δέρμα του «μοντέλου», θα περάσει στην κατοχή του συλλέκτη μετά το θάνατό του για 150 χιλ. δολάρια…. 
