Όταν ο Ρίτσαρντ και η Μίλντρεντ Λόβινγκ αποφάσισαν να παντρευτούν, γνώριζαν ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του νόμου.
Το «παράνομο» στοιχείο αυτής της σχέσης ήταν το χρώμα δέρματος της συζύγου και η καταγωγή της.
Γεννημένη στην Βιρτζίνια από Αφρικανούς γονείς, αντιμετώπισε τη μοίρα της με θάρρος και κατάφερε μέσα από τους αγώνες της να αλλάξει τη νομοθεσία που αφορούσε την επιμιξία.
Δηλαδή τον νόμο που όριζε τη νομιμότητα των γάμων και τη δημιουργία οικογένειας  μεταξύ μαύρων και λευκών.

Η οικογένεια Ντελόρες – Τζέτα, όπως ήταν το πατρικό επίθετο της κοπέλας, είχε βαθιές ρίζες στην Βιρτζίνια. Γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1939 σε μια περιοχή όπου είχαν καταφέρει να συμβιώνουν με τους λευκούς ελεύθερα, χωρίς όμως να λείπουν οι φυλετικές εντάσεις. Η παιδική της ηλικία παραδόξως δεν ήταν στιγματισμένη από ακραίες ρατσιστικές συμπεριφορές.
Στα έντεκα της χρόνια γνώρισε τον Ρίτσαρντ Λόβινγκ, έναν λευκό μαθητή λυκείου που της άλλαξε για πάντα τη ζωή. Η σχέση κυλούσε ήσυχα γιατί ήξεραν πως να φυλαχτούν.
Όταν η Μίλντρεντ έγινε 18 ετών παντρεύτηκαν και έκαναν αμέσως το πρώτο τους παιδί.

Η Μίλντρεντ Λόβινγκ ήταν έγκυος όταν την συνέλαβαν και την οδήγησαν στη φυλακή όπου πέρασε αρκετές μέρες σε αντίθεση με τον σύζυγο της που αφέθηκε ελεύθερος την επόμενη μέρα.
Η Μίλντρεντ Λόβινγκ ήταν έγκυος όταν την συνέλαβαν και την οδήγησαν στη φυλακή όπου πέρασε αρκετές μέρες σε αντίθεση με τον σύζυγο της που αφέθηκε ελεύθερος την επόμενη μέρα

Η έφοδος του σερίφη στην κρεβατοκάμαρα

Διένυσαν 90 χιλιόμετρα για να τελέσουν το μυστήριο του γάμου τους. Η Πράξη της Φυλετικής Ακεραιότητας της Βιρτζίνιας του 1924, δεν επέτρεπε τέτοιου είδους «παντρέματα».
Πέντε εβδομάδες αργότερα, την ώρα που το νιόπαντρο ζευγάρι κοιμόταν στην κρεβατοκάμαρα εισέβαλε στο σπίτι ο σερίφης της περιοχής.
Η ερώτηση που απηύθυνε στον Ρίτσαρντ ήταν ξεκάθαρη:

Ποια είναι αυτή η μαύρη γυναίκα που κοιμάται δίπλα σου; Η απάντηση που ήρθε από το στόμα της Μίλντρεντ ήταν άμεση: «Είμαι η γυναίκα του». Ο Λόβινγκ έδειξε αμέσως το πιστοποιητικό του γάμου τους και οι επόμενες νύχτες βρήκαν το ζευγάρι στην φυλακή.

Ομολόγησαν ότι διέπραξαν την παραβίαση του νόμου όπως οριζόταν από την πολιτεία της Βιρτζίνιας και παραπέμφθηκαν σε δίκη.
Ο προεδρεύων δικαστής προφασίστηκε το θέλημα του Θεού και υπενθύμισε πως σκόρπισε τους λευκούς τους μαύρους και τους κίτρινους σε διαφορετικές ηπείρους γιατί δεν ήθελε να αναμειχθούν. Επομένως, ένας τέτοιος γάμος δεν μπορούσε να στηριχτεί πουθενά.

Τη χρονιά που καταδικάστηκαν, οι Λόβινγκς είχαν ήδη τρία παιδιά.
Η ποινή που τους αποδόθηκε διέταζε την άμεση απομάκρυνση τους από την Βιρτζίνια και όριζε να μην επιστρέψουν μαζί εκεί τα επόμενα 25 χρόνια.
Αφού πλήρωσαν τα δικαστικά έξοδα έφυγαν για την Ουάσινγκτον, πραγματοποιώντας μέσα στα επόμενα χρόνια σπάνιες, ξεχωριστές επισκέψεις σε φίλους και συγγενείς που έμειναν πίσω.

Η οικογένεια Λόβινγκ
Η οικογένεια Λόβινγκ

Η προτροπή του εισαγγελέα Ρόμπερτ Κένεντι βοήθησε την οικογένεια να αλλάξει σελίδα 

"Να τους πείτε πως αγαπώ την γυναίκα μου όσο τίποτα στον κόσμο και δεν μπορούμε να μένουμε μακρυά από τον τόπο που γεννηθήκαμε. Θέλουμε να επιστρέψουμε στο σπίτι μας επιτέλους μετά από τόσα χρόνια και τόσες δοκιμασίες".
«Να τους πείτε πως αγαπώ τη γυναίκα μου όσο τίποτα στον κόσμο και δεν μπορούμε να μένουμε μακρυά από τον τόπο που γεννηθήκαμε. Θέλουμε να επιστρέψουμε στο σπίτι μας επιτέλους μετά από τόσα χρόνια και τόσες δοκιμασίες»

Το 1963 ήταν η χρονιά που η οικογένεια αποφάσισε πως έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.
Το κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων που ανθούσε εκείνη την εποχή είχε καταφέρει μεγάλες αλλαγές στην Αμερική.
Αυτή η νέα εποχή θα μπορούσε να οδηγήσει την οικογένεια πίσω στην παλιά της ζωή στη Βιρτζίνια.
Η  Μίλντρεντ έγραψε στον Γενικό Εισαγγελέα Ρόμπερτ Κένεντι για να ζητήσει τη βοήθειά του.
Ο Κένεντυ την παρέπεμψε  στην Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU), η οποία αποδέχθηκε την περίπτωση του ζευγαριού.

Οι δικηγόροι της ACLU, προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βιρτζίνιας επικαλούμενοι την τροποποίηση του νόμου που αφορούσε της φυλετικές διακρίσεις επισημαίνοντας πως το μέλλον μιας τίμιας οικογένειας πρέπει να καθοριστεί και από άλλους παράγοντες εκτός από το χρώμα του δέρματος και την καταγωγή τους.
Οι πρώτες προσπάθειες έπεσαν στο κενό, μέχρι τη στιγμή που η υπόθεση έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

Το επιχείρημα που ζήτησε ο Ρίτσαρντ από τους δικηγόρους του να προσθέσουν ήταν η αγάπη που έτρεφε για την γυναίκα και τα παιδιά του.

Η δικαίωση και η επιστροφή στην πατρίδα που τελικά τους «χώρισε» εντελώς ξαφνικά

Στις 12 Ιουνίου 1967, το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της οικογένειας συνθλίβοντας τον άδικο νόμο που τους κράτησε τόσα χρόνια μακρυά από το σπίτι τους.
Η οριστική κατάργηση του νόμου ήταν η μέγιστη δικαίωση στον πολυετή αγώνα των Λόβινγκς.
Ο Ρίτσαρντ πήρε την οικογένεια του και ταξίδεψαν χωρίς επιστροφή στη Βιρτζίνια, όπου δυστυχώς μετά από λίγα χρόνια έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Στο τροχαίο αυτό η σύζυγος του, που ήταν συνοδηγός, έχασε την όραση από το ένα της μάτι.

Στα χρόνια που ακολούθησαν η Μίλντρεντ Λόβινγκ κράτησε εξαιρετικά χαμηλό προφίλ.
Η προβεβλημένη δικαστική διαμάχη την έκανε διάσημη και εξάπλωσε την φήμη της παγκοσμίως.
Η ιστορία του ζευγαριού έγινε ταινία το 1996, αλλά το 2011 προβλήθηκε μια πιο ολοκληρωμένη εκδοχή της ιστορίας με τίτλο «Τhe Loving Story».
Πρωταγωνιστές είναι οι ίδιοι οι Λόβινκγς. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ με στιγμές από την καθημερινότητα και τις δικαστικές διαμάχες στου ζευγαριού μέχρι την ημέρα της δικαίωσης, που πλαισιώνονται από αδημοσίευτες φωτογραφίες που αποδεικνύουν το μεγαλείο της αγάπης τους.

Το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ » Τhe Loving Story»:

Η 12η Ιουνίου έχει οριστεί ως ανεπίσημη επέτειος για την πολιτεία της Βιρτζίνιας και ονομάζεται η «Μέρα της Αγάπης» που στην αγγλική γλώσσα αποδίδεται ως «Loving Day», προς τιμήν της οικογένειας.

Πηγή φωτογραφιών: time  

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here