Το 1958 στην Κύπρο, οι δολοφονίες μεταξύ Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων ήταν σε μεγάλη έξαρση και το νησί μετρούσε πολλούς νεκρούς. Κάποια από αυτά τα εγκλήματα ήταν πολύ άγρια, σε μια εποχή που καλλιεργήθηκε το μίσος ανάμεσα στις δύο κοινότητες.
Τον Μάιο του ίδιου χρόνου στη Λευκωσία, ένα τρομερό έγκλημα σόκαρε την κυπριακή κοινωνία. Το πρωί της 24ης Μαϊου, ο Τούρκος συντεχνιακός Φαζίλ Οντούρ βρισκόταν στο κατάστημα του στην Παλιά Πόλη, όταν δύο ή τρεις άγνωστοι μπήκαν μέσα και τον πυροβόλησαν πολλές φορές. Σύμφωνα με συντάκτη της εφημερίδας «Ελευθερία», ο Οντούρ βαριά τραυματισμένος προσπάθησε να πάρει το όπλο από τον ένα δράστη, αλλά ο δεύτερος του επιτέθηκε και τον μαχαίρωσε θανάσιμα.
Οι «σαδιστές» εγκληματίες
Ο τρόπος με τον οποίο δολοφονήθηκε ο Φαζίλ Οντούρ ήταν αυτός που σόκαρε περισσότερο την κοινή γνώμη. Οι δολοφόνοι τον πυροβόλησαν πολλές φορές. Του κάρφωσαν το δεκατεσσάρων ιντσών μαχαίρι στην πλάτη και συνέχισαν να του ρίχνουν με τα αυτόματα περίστροφα μέχρι να τον αποτελειώσουν.
Δημοσίευμα εφημερίδας της εποχής έκανε λόγο για σαδιστές εγκληματίες, αφού δεν ήταν συχνό φαινόμενο να γίνονται εγκλήματα τέτοιας αγριότητας.
Ανέφερε επίσης ότι το θύμα είχε λάβει απειλητικές επιστολές, για να αποχωρήσει από τις Παλιές Συντεχνίες στις οποίες ήταν μέλος και η δράση του ήταν γνωστή. Μετά την τελευταία επιστολή, ο αδερφός του τον προέτρεψε να μην πάει στο κατάστημα που αλλά το θύμα δεν τον άκουσε.
Η δράση του Οντούρ και η εφημερίδα «Ινκιλαψί»
Ο Φαζίλ Οντούρ ήταν μέλος σε εργατικά συνδικάτα και ήταν ευρέως γνωστός για τη δράση του υπέρ της προώθησης της φιλίας και της συνεργασίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Ήταν ο εκδότης της αριστερής εφημερίδας «Ινκιλαψί» (Επαναστάτης), η οποία τάχθηκε υπέρ του αντιαποικιακού αγώνα και ο ίδιος είχε συλληφθεί πολλές φορές από τους Άγγλους κατά την περίοδο 1955 – 1959.
Ο Χάρτινγκ με διάταγμα «έκτακτης ανάγκης», έκλεισε την εφημερίδα το 1955, αλλά ο Οντούρ συνέχισε τη δράση του μέχρι και το 1958 όταν δολοφονήθηκε.
Οι πληροφορίες την εποχή εκείνη «έδειχναν» ότι ο Φαζίλ Οντούρ «εκτελέστηκε» από την Τουρκοκυπριακή παραστρατιωτική οργάνωση ΤΜΤ (Türk Mukavemet Teskilati), αλλά οι δράστες δεν συνελήφθησαν ποτέ και η ταυτότητά τους δεν αποκαλύφθηκε μετά βεβαιότητας.