ΠΗΓΗ: «Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες, που δεν ειπώθηκαν ποτέ» Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος»
Το καλοκαίρι του 1858 σχεδόν κανείς δεν είχε ακουστά τους δεινοσαύρους. Η λέξη ήταν καινούργια, πλασμένη για να περιγράψει κάτι μεγάλα κόκαλα που είχαν βρεθεί πριν λίγα χρόνια στην Αγγλία. Και απολύτως κανείς δεν είχε ακριβή εικόνα με τι έμοιαζε ο δεινόσαυρος. Αλλά αυτό επρόκειτο να αλλάξει, στο πιο απίθανο σημείο της Γης. Στο Νιου Τζέρσι.
Ο Γουίλιαμ Πάρκερ Φουλκ ήταν ένας δικηγόρος από τη Φιλαδέλφεια που περνούσε το καλοκαίρι του λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, στο προάστιο Χάντονφιλντ του Νιου Τζέρσι.
Ένας από τους γείτονες του διηγήθηκε μια ιστορία για κάτι μυστηριώδη μεγάλα κόκαλα που είχαν βρει κάτι εργάτες πριν είκοσι χρόνια σε ένα ορυχείο πηλού.
Ο Φουλκ ενδιαφερόταν πολύ για επιστημονικά θέματα και η διήγηση του κίνησε το ενδιαφέρον. Βρήκε το σημείο, που είχε σκεπαστεί πια από δέντρα και θάμνους και οργάνωσε μια ανασκαφή.
Τρία μέτρα κάτω από την επιφάνεια άρχισαν να βρίσκουν «τερατώδη κόκαλα», όπως τα χαρακτήρισε ο Φουλκ. Πολλά κόκαλα.
Ο Φούλκ δεν είχε ανακαλύψει απλώς μερικά κόκαλα. Είχε ανακαλύψει σχεδόν ολόκληρο τον σκελετό ενός δεινοσαύρου, τον πρώτο που ανακαλύφτηκε ποτέ.
Προς τιμήν αυτού που τον ανακάλυψε, ονομάστηκε Αδρόσαυρος του Φουλκ, δηλαδή η μεγάλη σαύρα του Φουλκ.
Αναστάτωσε τον επιστημονικό κόσμο, αφού πρόσφερε αποδείξεις ότι δεινόσαυροι μεγάλοι σαν σπίτια κυριαρχούσαν κάποτε στη γη.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο συναρμολογημένος σκελετός του δεινοσαύρου παρουσιάστηκε ως έκθεμα στην Ακαδημία Φυσικών Επιστημών στη Φιλαδέλφεια.
Ο δεινόσαυρος του Φουλκ είχε μήκος 8,5 μέτρα και ύψος 4,5 μέτρα.
Οι επιστήμονες που τον εξέτασαν κατέληξαν ότι πιθανότατα περπατούσε όρθιος και ήταν η πρώτη ένδειξη ότι κάποιοι δεινόσαυροι περπατούσαν στα δύο και όχι στα τέσσερα πόδια.
Ένας επιστήμονας τον παραλλήλισε με όρθιο καγκουρό, με αποτέλεσμα να γίνει ο δεινόσαυρος γνωστός και ως μεγάλος «καγκουρόσαυρος».
ΠΗΓΗ: «Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες, που δεν ειπώθηκαν ποτέ» Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος«
