«O Πόλεμος των Ρόδων» που ενέπνευσε τον Σαίξπηρ. Η τρομερή μάχη που σκοτώθηκε το 1/3 του αντρικού πληθυσμού της Αγγλίας!

ΠΗΓΗ: Το βιβλίο ολικής άγνοιας, Τζον Λόϋντ & Τζον Μίτσινσον, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Ο πόλεμος των Ρόδων δεν ήταν συγκρούσεις με την παραδοσιακή έννοια. Και σίγουρα ούτε οι συμμετέχοντες τους θεωρούσαν τέτοιους. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια παρατεταμένη διαμάχη ανάμεσα σε δύο παρακλάδια της βασιλικής οικογένειας. Το γεγονός που προκάλεσε την αντιπαράθεση ήταν η ανατροπή του Ριχάρδου Β’ από τον Ερρίκο Μπόλινμπροκ, δούκα του Λάνκαστερ το 1399.
Ακολούθησε μισός αιώνας γεμάτος ραδιουργίες, προδοσίες και δολοφονίες, διανθισμένος με μικροαψιμαχίες, όμως μόλις το 1455 έγινε η πρώτη πραγματική μάχη.
Και παρόλο που αυτό το διάστημα ο θρόνος άλλαξε χέρια τρεις φορές μεταξύ των δύο πλευρών – και ο Εδουάρδος Δ’ και ο Ερρίκος ΣΤ’ κατέλαβαν τον θρόνο δύο φορές- το μεγαλύτερο τμήμα της Αγγλίας δεν επηρεάστηκε από τη διαμάχη.

Μετά τη δολοφονία του Ερρίκου ΣΤ’ το 1471 ακολούθησαν τρεις Υορκέζοι βασιλείς: ο Εδουάρδος Δ’, Ο Εδουάρδος Ε’ και ο Ριχάρδος Γ΄. Παρόλο, που ο Ερρίκος Τυδόρ, ο άνθρωπος που άρπαξε τον θρόνο από τον Ριχάρδο Γ’ για να γίνει ο βασιλιάς Ερρίκος Ζ’, ήταν τυπικά Λανκαστεριανός, πραγματική του πρόθεση ήταν να ξεκινήσει μια νέα δυναστεία που να φέρει το όνομά του. Η δημιουργία του ερυθρόλευκου Ρόδου του Τυδόρ αποτέλεσε μια εξαιρετική κίνηση μάρκετινγκ για την εποχή, καθώς συνένωνε το λευκό Ρόδο της Υόρκης με το κόκκινο Ρόδο του Λάνκαστερ, συμβολίζοντας το νέο ενωμένο βασίλειο.
Στην πραγματικότητα μέχρι τότε το Ρόδο ήταν απλώς ένα από τα πολλά επίσημα σύμβολα που χρησιμοποιούσε η κάθε πλευρά. Οι περισσότεροι στρατιώτες ήταν επίστρατοί ή μισθοφόροι, που συνήθως έφεραν τα διακριτικά του άμεσου φεουδάρχη ή εργοδότη τους.
Ακόμη και στο Μπόσγουερθ Φιλντ το 1485, στην κορυφαία μάχη που έθεσε τέλος στη διαμάχη, ο Λανκαστεριανός Ερρίκος πολέμησε υπό τον κόκκινο δράκο της Ουαλίας, ενώ ο Υορκέζος Ριχάρδος Γ’ υπό το προσωπικό του σύμβολο, έναν λευκό κάπρο.

Όμως το σήμα του Ερρίκου ήταν τόσο πετυχημένο ώστε, όταν ο Σαίξπηρ έγραψε το Ερρίκος ΣΤ’ Μέρος Α’ το 1601, περιέλαβε μια σκηνή, όπου οι υποστηρικτές κάθε πλευράς επιλέγουν ρόδα διαφορετικού χρώματος. Ο σερ Ουόλτερ Σκοτ επηρεάστηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε- στον Ιβανόη (1823)- έδωσε στη συγκεκριμένη περίοδο τον τίτλο «Πόλεμοι των Ρόδων». Έτσι λοιπόν η φράση χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά 338 χρόνια μετά το τέλος της διαμάχης.
Παρόλο που δεν ήταν ακριβώς πόλεμος, παρότι δεν είχε σχέση με ρόδα ούτε σχετιζόταν με αντιπαλότητες μεταξύ των επαρχιών, δεν είχε τίποτα ρομαντικό ή τετριμμένο.
Η συντριπτική νίκη των Υορκιστών στο Τάουτον το 1461 παραμένει η μεγαλύτερη και πιο αιματηρή μάχη που διεξήχθη ποτέ επί βρετανικού εδάφους. Έλαβαν μέρος περίπου 80.000 άντρες και πάνω από 28.000 σκοτώθηκαν- περίπου 3 τοις εκατό του ενήλικου αντρικού πληθυσμού της Αγγλίας.