Η φράση “η επιβίωση του ισχυρότερου” εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο του Σπένσερ, “Αρχές της Βιολογίας”, που ήταν εμπνευσμένο από τη θεωρία του Δαρβίνου για τη φυσική επιλογή.
Ο Χέρμπερτ Σπένσερ ήταν μηχανικός, φιλόσοφος και ψυχολόγος, ο οποίος στην εποχή του ήταν το ίδιο διάσημος με τον σύγχρονό του, Κάρολο Δαρβίνο.
Ο Σπένσερ έγραψε: “Η επιβίωση του ισχυρότερου, που προσπαθώ να εξηγήσω εδώ με μηχανικούς όρους, είναι αυτό που ο Δαρβίνος αποκάλεσε “φυσική επιλογή” ή τη διατήρηση των πιο προικισμένων ειδών στον αγώνα της ζωής”.
Ο Δαρβίνος συμπεριέλαβε τη φράση του Σπένσερ στην πέμπτη έκδοση του βιβλίου του, “Η Καταγωγή των Ειδών”, μαζί με το παρακάτω εγκωμιαστικό σχόλιο:
“Ονόμασα την αρχή εκείνη σύμφωνα με την οπoία η παραμικρή διαφοροποίηση, αν είναι χρήσιμη, διατηρείται, με τον όρο φυσική επιλογή, για να υπογραμμίσω τη σχέση της με τη δύναμη της επιλογής που διαθέτει ο άνθρωπος.
Όμως η έκφραση που χρησιμοποίησε ο κ. Χέρμπερτ Σπένσερ, “η επιβίωση του ισχυρότερου”, είναι πιο ακριβής και σε αρκετές περιπτώσεις το ίδιο εύχρηστη”.
Φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος και εφευρέτης
Ο Χέρμπερτ Σπένσερ (1820 – 1903) ήταν ο μεγαλύτερος από εννέα αδέλφια που πέθαναν όλα σε νηπιακή ηλικία.
Είχε σπουδάσει πολιτικός μηχανικός και έγινε φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος και εφευρέτης.
Όσο ζούσε, πούλησε παραπάνω από ένα εκατομμύριο βιβλία και ήταν ο πρώτος που εφάρμοσε την εξελικτική θεωρία στη ψυχολογία, στη φιλοσοφία και τη μελέτη της κοινωνίας.
Ο ίδιος άνθρωπος εφηύρε και τον ταπεινό, αλλά τόσο χρήσιμο συνδετήρα χαρτιών.
Το όργανο αυτό λεγόταν “Καρφίτσα Σύνδεσης του Σπένσερ” και η παραγωγή του γινόταν από ένα τροποποιημένο μηχάνημα που έφτιαχνε κόπιτσες ρούχων.
Ο κατασκευαστής του μηχανήματος ονομαζόταν Άκερμαν και είχε τα γραφεία του στην οδό Στραντ του Λονδίνου.
Τον πρώτο χρόνο οι συνδετήρες είχαν επιτυχία και ο Σπένσερ έβγαλε 70 λίρες, έπειτα όμως η ζήτηση άρχισε να μειώνεται, ο Άκερμαν αυτοπυροβολήθηκε και η εφεύρεση παρέμεινε ξεχασμένη μέχρι το 1899, όταν ο Νορβηγός μηχανικός Γιόχαν Βάαλερ υπέβαλε την πατέντα του για τον σύγχρονο συνδετήρα στη Γερμανία.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι συνδετήρες αποτελούσαν ένα συναισθηματικά φορτισμένο σύμβολο της νορβηγικής αντίστασης στη γερμανική κατοχή και φοριούνταν στο πέτο αντί για τις απαγορευμένες κονκάρδες με τον εξόριστο βασιλιά Χάκωνα Ζ’.
Ένας τεράστιος συνδετήρας ανεγέρθηκε στο Όσλο στη μνήμη του Γιόχαν Βάαλερ.
ΠΗΓΗ: ΠΗΓΗ: «Το Βιβλίο της Ολικής Άγνοιας», Τζον Λόυντ & Τζον Μίτσινσον, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
