Στις παρυφές του Μαραθώνα, δεσπόζει εδώ και αιώνες ένας άγνωστος στους πολλούς επιβλητικός μεσαιωνικός πύργος. Από εκεί ξεκινούσε η επίσημη αντιπροσωπεία για τους Δελφούς και εκεί έζησε ο πλούσιος γαιοκτήμονας και ρήτορας, Ηρώδης ο Αττικός. Κοντά στο πύργο βρίσκεται και το Πύθιο του θεού Απόλλωνα.
Ο πύργος γειτονεύει με τη λεγόμενη «Μάντρα της Γριάς», ενός τεράστιου αγροκτήματος που κατείχε ο Ηρώδης ο Αττικός και το πρόσφερε στη γυναίκα του Ρήγιλλα. Στην είσοδο υπήρχε τοξωτή αψίδα και μέσα υπήρχαν οικήματα, εγκαταστάσεις και πιθανότατα η έπαυλή του. Όταν πέθανε η Ρήγιλλα προς τιμήν της έχτισε το περίφημο Ηρώδειο θέατρο στις παρυφές της Ακρόπολης.
Η περιοχή διατηρεί τον αγροτικό της χαρακτήρα, καθώς η γη καλλιεργείται και υπάρχουν πολλά φυτώρια. Ο πύργος βρισκόταν σε σημείο στρατηγικής σημασίας και χρησίμευε στην υπεράσπιση και τον έλεγχο της περιοχής. Κατασκευάστηκε από λίθους και πλίνθους και έχει 11,50 μέτρα ύψος. Διαθέτει τρεις ορόφους, οι οποίοι επικοινωνούν μεταξύ τους με καταπακτές.
Λέγεται ότι υπήρξε εξοχική κατοικία της γαλλικής οικογένειας Δελαρός (ή Ντε λα Ρος) από τη Βουργουνδία που ήρθε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Δ’ Σταυροφορίας, 1204 μ.Χ.
Χτίστηκε περίπου το 1250 μ.Χ. από τον ιδρυτή της οικογένειας, Όθωνα Ντε λα Ρος, ο οποίος έγινε άρχοντας του Δουκάτου των Αθηνών, που περιελάμβανε την Αττική, τη Θήβα και τα περίχωρα της. Ο ίδιος εκπροσωπούσε το ελληνικό κομμάτι της οικογένειας που κατάφερε να εδραιωθεί σε αντίθεση με τον αδελφό του Λουδοβίκο που πτώχευσε. Αποδείχτηκε ανάξιος διαχειριστής της τεράστιας εξουσίας που του δόθηκε στη Γαλλία και όταν περιήλθε σε δεινή θέση τα μέλη της οικογενείας του αναζήτησαν καταφύγιο στον Όθωνα. Το μίσος μεταξύ αδελφών έμεινε στην ιστορία ως «η κατάρα των Ντε Λα Ρος» γιατί κανένας απόγονός τους δεν κατάφερε να έχει καλές σχέσεις με τα αδέλφια του.
Ο Όθων, ως Μέγας Κύρης των Αθηνών ήταν αυταρχικός και ειρωνικός. Ήταν αγενής και απαξιωτικός απέναντι στους χωρικούς και η αντιπάθεια προς το πρόσωπό τους είχε ως αποτέλεσμα να αποπειραθούν να τον δηλητηριάσουν.
Ο Όθων έκρινε πως πρέπει να τον διαδεχτεί άμεσα ο γιος του Γουίδων και αυτός επέστρεψε μαζί με τη γυναίκα του Ισαβέλα ντε Ρέϋ στο Παρίσι, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το Δουκάτο των Αθηνών γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, όταν στέφθηκε δούκας των Αθηνών, ο Γουίδων Ντε Λα Ρος (ή Γκυ Α΄ ντε Λα Ρος) ο οποίος μέσα σε λίγα χρόνια έγινε από τους πλουσιότερους ηγεμόνες της εποχής.
Αργότερα, η δύναμη και η επιρροή της οικογένειας αυξήθηκε και στα χρόνια της φραγκοκρατίας ήταν από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις στα Βαλκάνια και τη Μικρά Ασία.
Επέκτειναν την περιουσία τους, αγόρασαν κτήματα στην ανατολική Αττική και είχαν ως υποτακτικούς χιλιάδες χωρικούς.
Δεν είναι γνωστό πότε ο πύργος εγκαταλείφθηκε και αν χρησιμοποιήθηκε στις μετέπειτα μάχες των Ελλήνων κατά των Τούρκων, στις οποίες συμμετείχαν και οι απόγονοι της οικογένειας.
Παρά το πέρασμα του χρόνου, συνεχίζει να στέκεται επιβλητικός στον Μαραθώνα, και να θυμίζει την πλούσια ιστορία της περιοχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο μεσαιωνικός Πύργος που είχε γίνει φόβητρο στα χρόνια της φραγκοκρατίας και είχε φρουρούς Αλβανούς μισθοφόρους. Γιατί η πόρτα του ήταν τόσο ψηλά…
