Ήταν 9 Μαρτίου του 1887, όταν εκδόθηκε στην Ελλάδα η πρώτη γυναικεία εφημερίδα. Η «Εφημερίς των Κυριών» ήταν ιδέα της Καλλιρρόης Παρρέν, που υπήρξε μια από τις πρώτες Ελληνίδες φεμινίστριες. Εκείνη, επηρεασμένη από τον αγώνα των Σουφραζετών, δημιούργησε ένα έντυπο αποκλειστικά για κυρίες.
Τη συγγραφική ομάδα συγκρότησαν γυναίκες του πνεύματος και της τέχνης, που επεδίωκαν μέσω της εφημερίδας, ίσα δικαιώματα στην εκπαίδευση και την εργασία.
Η Παρρέν εκτός από εκδότρια, διεκδίκησε επάξια και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου, γράφοντας καυστικά κείμενα με το ψευδώνυμο «Εύα Πρενάρ» (αναγραμματισμός του επιθέτου της).
«Η Ελληνίς δύναται να αναλάβη τον της αναπτύξεώς της αγώνα μόνη, χωρίς την συνδρομήν του ανδρός. Διότι ούτος αδιαφορεί και εν τω εγωισμώ του εν επιθυμεί και θέλει, την δουλικήν υποταγήν της γυναικός εις τα νεύματά του», έγραφε στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας η ελληνίδα εκδότρια.
Η «Εφημερίς των Κυριών» στην αρχή ήταν εβδομαδιαία. Αργότερα έβγαινε δύο φορές το μήνα, μέχρι που το 1918 σταμάτησε να κυκλοφορεί και η Παρρέν εξορίστηκε στην Ύδρα, για τα πολιτικά της φρονήματα. Ήταν φανατική μοναρχική και αντιβενιζελική.
Η γνωριμία της Καλλιρρόης Σιγανού με το δημοσιογράφο Ιωάννη Παρρέν
Η Καλλιρρόη Σιγανού, που αργότερα έμεινε γνωστή με το επώνυμο Παρρέν, γεννήθηκε σε ένα χωριό του Ρεθύμνου το 1861.
Σε ηλικία έξι χρόνων, ο πατέρας της Στυλιανός Σιγανός την πήρε από την Τουρκοκρατούμενη Κρήτη για να εγκατασταθούν στην Αθήνα.
Έγινε πρόεδρος της Επιτροπής Κρητών Προσφύγων στην Αθήνα και φρόντισε η κόρη του να λάβει επιμελημένη μόρφωση.
Η Καλλιρρόη πέρασε τα σχολικά της χρόνια στη Σχολή Σουρμελή στον Πειραιά και στη γαλλική Σχολή Καλογραιών.
Το 1878 αποφοίτησε από το Αρσάκειο, έχοντας πάρει το πτυχίο της δασκάλας.
Τα δύο επόμενα χρόνια της τα πέρασε στην Οδησσό της Ρωσίας, ως διευθύντρια στο παρθεναγωγείο της ελληνικής κοινότητας.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, γνώρισε τον Κωνσταντινοπολίτη δημοσιογράφο γαλλικής καταγωγής, Ιωάννη Παρρέν, τον οποίο και παντρεύτηκε.
Ο άντρας της έγινε αργότερα ο ιδρυτής και ο πρώτος διευθυντής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Εκείνος μάλιστα ήταν που την ενθάρρυνε να ακολουθήσει το επάγγελμα της δημοσιογραφίας και τη συνέστησε στους ανθρώπους του χώρου.
«Παρακολουθούσα τας συζητήσεις των δημοσιογράφων και σιγά σιγά εξύπνησε μέσα μου και πάλιν ο πόθος να γράψω, όπως αυτοί, όχι μόνον για τον εαυτόν μου αλλά και για τους άλλους», έλεγε χρόνια μετά η πρωτοπόρος Καλλιρρόη Παρρέν.
Διαβάστε ακόμα: 
