Μέσα δεκαετίας 1850. Ο νεαρός Τζακ Ντάνιελ εργάζεται για τον πάστορα, οπωροπώλη και ποτοποιό Νταν Καλ. Ο Καλ αναγνωρίζει το ταλέντο του Ντάνιελ και αποφασίζει να του μάθει την τέχνη του να φτιάχνει ουίσκι.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, ο Τζακ Ντάνιελ έγινε ο γνωστότερος διυλιστής ουίσκι του Τενεσί. Μετά από 150 χρόνια η εταιρία παραγωγής ουίσκι «Jack Daniel’s» έφερε στην επιφάνεια μία διαφορετική ιστορία. Ο άνθρωπος που έμαθε στον Ντάνιελ τα μυστικά της απόσταξης δεν ήταν άλλος από τον σκλάβο Νέιθαν Γκριν, ο οποίος «ανήκε» στον πάστορα Νταν Καλ.
«Ο θείος Νίαρεστ είναι ο καλύτερος διυλιστής ουίσκι που γνώρισα ποτέ»
Σύμφωνα με τη βιογραφία «Jack Daniel’s Legacy» του Μπεν Α. Γκριν, η οποία εκδόθηκε το 1967, ο Νταν Καλ φέρεται να είπε σε έναν από τους σκλάβους του να δείξει στον Τζακ Ντάνιελ πώς να φτιάχνει ουίσκι. «Ο θείος Νίαρις είναι ο καλύτερος διυλιστής ουίσκι που γνώρισα ποτέ», είπε ο Καλ για τον Νέιθαν Γκριν, όπως αναφέρει το βιβλίο.
Ο αφροαμερικανός Νέιθαν «Νίαρις» Γκριν γεννήθηκε περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 1830. Μέσα του 1850, μεταφέρθηκε από το Μέριλαντ στο Τενεσί για να εργαστεί στο διυλιστήριο του Νταν Καλ. Η «ενοικίασή» του από την εταιρεία «Landis & Green» στοίχισε μόλις 50 δολάρια. Ωστόσο, μετά την κατάργηση της δουλείας έγινε ένας από τους πιο εύπορους αφροαερικανούς του Τενεσί και ο πρώτος επαγγελματίας ποτοποιός του ουίσκι «Jack Daniel’s».
Όταν ο 16χρονος Τζακ Ντάνιελ πήγε να δουλέψει με τη σειρά του στο διυλιστήριο του Καλ, ο πάστορας ανέθεσε τη διδασκαλία του νεαρού στον «Θείο Νίαρεστ», όπως ήταν γνωστός ο Νέιθαν Γκριν. Για τον ορφανό Ντάνιελ, ο Γκριν δεν υπήρξε μόνο μέντορας, αλλά και ένας πολύ καλός φίλος.
Ο Νέιθαν έμαθε στον Τζακ τα μυστικά της απόσταξης του ουίσκι. Του έδειξε τις μεθόδους παρασκευής που είχε τελειοποιήσει με τα χρόνια, αλλά και τον ξυλάνθρακα, την υπογραφή του ουίσκι από το Τενεσί.
Το 1865, με την 13η Τροπολογία καταργήθηκε η δουλεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και ένα χρόνο αργότερα ο Τζακ Ντάνιελ άνοιξε το δικό του εργαστήριο παραγωγής ουίσκι. Από τους πρώτους ανθρώπους που προσέλαβε ήταν ο Νέιθαν Γκριν και οι γιοι του.
Στη χαρακτηριστική φωτογραφία με τον Τζακ Ντάνιελ και τον έγχρωμο εργάτη, πολλοί εικάζουν ότι είναι ο ίδιος ο Γκριν, αλλά οι περισσότεροι φαίνεται να αποδέχονται τη δεύτερη εκδοχή.
Ο αφροαμερικανός δίπλα στον ποτοποιό με το χαρακτηριστικό μουστάκι ήταν ένας από τους γιους του. Αλλά και οι απόγονοι του Ντάνιελ είχαν «χτίσει» μια εξαιρετική φιλία με τους γιους του Γκριν, κάτι το οποίο ήταν αρκετά ασυνήθιστο, λίγα χρόνια μετά το τέλος του Αμερικανικού Εμφυλίου.
Η «ξεχασμένη» ιστορία
Η ιστορία του Νέιθαν Γκριν ήταν πάντα γνωστή, τουλάχιστον για τους κατοίκους του Τενεσί, αλλά έμεινε στην αφάνεια για περισσότερο από έναν αιώνα.
Μετά από ένα άρθρο των «New York Times» το 2016, αλλά και την ενδελεχή έρευνα της Φον Γουίβερ, διάσημης αμερικανίδας συγγραφέως, η «Jack Daniel’s» αποφάσισε να κάνει ευρύτερα γνωστή τη συμβολή του «Θείου Νίαρεστ».
«Όσο ο Τζακ ήταν ζωντανός ποτέ δεν τον έκρυψε. Όταν οι απόγονοι του Τζακ πήραν το διυλιστήριο, ποτέ δεν απέκρυψαν την ταυτότητα του Νέιθαν, ούτε τι έκανε. Η σχέση μεταξύ των απογόνων του Γκριν και του Ντάνιελ ήταν μια σπάνια σχέση ανάμεσα σε λευκούς και έγχρωμους. Στο Λίνχμπεργκ του Τενεσί, πάντα το ήξεραν», ανέφερε η Γουίβερ, η οποία για μήνες έψαχνε ανάμεσα σε πάνω από 10.000 επίσημα έγγραφα το γενεαλογικό δέντρο του Νέιθαν Γκριν.
Παρόλο που η συγκεκριμένη ιστορία ποτέ δεν ήταν κρυφή, μόλις πρόσφατα, στις ξεναγήσεις που προσφέρει η εταιρία παραγωγής ουίσκι «Jack Daniel’s», αναγνώρισε δημόσια τη συμβολή του «Θείου Νίαρεστ». Μάλιστα, κυκλοφόρησαν ένα επετειακό ουίσκι με την ονομασία «Uncle Nearest 1856». Η αναφορά, βέβαια, στον πρώην σκλάβο, παραμένει επιλεκτική.
Οι σκλάβοι της Αμερικής και η απόσταξη
Η ιστορία του Νέιθαν Γκριν, αλλά και η φωτογραφία του γιου πλάι στον Τζακ Ντάνιελ (συνήθως οι έγχρωμοι εργάτες κάθονταν αφανείς στις τελευταίες σειρές), έδωσαν μια νέα οπτική, σύμφωνα με την οποία οι αφροαμερικανοί σκλάβοι του 18ου και 19ου αιώνα συνέβαλαν σημαντικά στην παραγωγή ουίσκι της Αμερικής. Για πολλά χρόνια, η επικρατούσα ιστορία για το αμερικανικό ουίσκι ήθελε μια ομάδα λευκών ανδρών με καταγωγή από τη Σκωτία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία να εγκαταστάθηκαν στη «γη της επαγγελίας» και να μετέφεραν την τέχνη της απόσταξης.
Στις περιοχές του Κεντάκι και του Τενεσί, γαιοκτήμονες χρησιμοποιούσαν σκλάβους στη διαδικασία παραγωγής ουίσκι, μία επίπονη μέθοδο, η οποία χρειαζόταν τεχνικές γνώσεις.
Πολλοί μάλιστα, βαζίζονταν μόνο σε αφροαμερικανούς που είχαν πειραματιστεί στις πατρίδες με την απόσταξη από κόκκους καλαμποκιού και φρούτα.
Ήδη, από τις αρχές του 18ου αιώνα, σκλάβοι παρήγαγαν παράνομα ουίσκι. Ο Νέιθαν Γκριν ήταν από τους ελάχιστους που δικαιώθηκαν και σήμερα θεωρείται ένας από τους πρώτους επαγγελματίες αφροαμερικανούς ποτοποιούς.
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: Τζακ Ντάνιελ, «το καταραμένο παιδί» που έμαθε να κάνει ουίσκι από τον ιερέα της ενορίας. Λάτρευε τις νεαρές γυναίκες, έβαφε τα μαλλιά του και ακρωτηριάστηκε όταν κλώτσησε το χρηματοκιβώτιό του!
