1973, ο φακός εντόπισε ένα πανέμορφο λευκό ελάφι σε ένα ξέφωτο του δάσους. Η εικόνα του έμοιαζε απόκοσμη. Είχε λαμπερό δέρμα και μεγάλα κέρατα.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε στην Ελβετία από τον φωτογράφο Τζέιμς Μπλερ και δημοσιεύθηκε στο National Geographic.
Τα λευκά ελάφια βόσκουν σε δάση της Βόρειας Ευρώπης και το τρίχωμά τους γίνεται κατάλευκο τους χειμερινούς μήνες. Έχουν θεαθεί από πολλούς ανθρώπους κατά καιρούς και πάντα προκαλούν δέος.
Υπάρχουν δύο ειδών λευκά ελάφια. Αυτά που έχουν σκουρόχρωμα μάτια, έχουν άσπρο τρίχωμα εξαιτίας μιας σπάνιας μετάλλαξης των κυττάρων τους (leucism) που οδήγησε στη μείωση των χρωστικών ουσιών του δέρματος και του τριχώματός τους.
Υπάρχουν και τα ελάφια albino, τα οποία είναι λευκά εξαιτίας της έλλειψης μιας χρωστικής, της μελανίνης και έχουν κόκκινα μάτια. Το συγκεκριμένο ελάφι ανήκε στην πρώτη κατηγορία.
Τα λευκά ελάφια έχουν τις ίδιες συνήθειες με τα κοινά καφέ χρώματος. Είναι γνωστά και ως «ελάφια του Ιούδα», γιατί ξεχωρίζουν από την υπόλοιπη αγέλη των καφέ ελαφιών, την οποία εκθέτουν άθελά τους στους λαθροκυνηγούς.
Στην κέλτικη μυθολογία τα λευκά ελάφια ήταν οι αγγελιαφόροι της άλλης ζωής. Οι Κέλτες πίστευαν ότι όσοι είχαν την ευκαιρία να τα δουν από κοντά, είχαν παραβεί κάποιον κανόνα.
Σύμφωνα με τη γαλλική μυθολογία, όποιος τα σκότωνε ήταν καταραμένος να ερωτευτεί παράφορα χωρίς ανταπόκριση από τη άλλη πλευρά.
Στις παραδόσεις των βόρειων χωρών το άσπρο ελάφι είχε επίσης σημαντική θέση. Στον θρύλο του Βασιλιά Αρθούρου, το λευκό ελάφι οδηγούσε τους ιππότες σε περιπέτειες ενάντια σε θεούς και νεράιδες και συμβόλιζε την αέναη προσπάθεια για την επίτευξη του ακατόρθωτου, καθώς δεν το αιχμαλώτισαν ποτέ!
Διαβάστε επίσης: 
