Η Μαίρη Μπέικερ έμεινε στην ιστορία ως μια διάσημη ψεύτρα.
Παρουσιάστηκε στο Μπρίστολ ως «πριγκίπισσα Καραμπού» και πολλοί την πίστεψαν, τη θαύμασαν και την υπηρέτησαν.
Στην πραγματικότητα ήταν μια φτωχή κοπέλα, που διέθετε μεγάλη φαντασία.
Τον Απρίλιο του 1817 η κοπέλα παρουσιάστηκε σε έναν τσαγκάρη μιλώντας μια περίεργη γλώσσα και φορώντας εξωτικά ρούχα και ένα μαύρο τουρμπάνι.
Αμέσως ο τσαγκάρης την πήγε σε μια τοπική οργάνωση για φτωχούς και από εκεί την έστειλαν στον δικαστή της περιοχής, Γουόραλ.
Ο Γούραλ και η σύζυγος του, δεν καταλάβαιναν την κοπέλα και μην ξέροντας τι να την κάνουν, την έστειλαν σε ένα πανδοχείο.
Εκεί αναγνώρισε σε ένα σκίτσο με ένα φρούτο, το οποίο ονόμασε στη γλώσσα της, «anana».
Πράγματι ήταν ανανάς που οι Βρετανοί αποκαλούν pineapple.
Κοιμόταν στο πάτωμα και είχε αλλόκοτη συμπεριφορά.
Ο Γουόραλ την καταδίκασε σε φυλάκιση με την κατηγορία της άσκοπης περιπλάνησης, αλητείας και επαιτείας.
Ο ναύτης που «μετέφρασε» την ιστορία της
Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, η Μαίρη συναντήθηκε με έναν ναύτη από την Πορτογαλία, ο οποίος είπε ότι μιλούσε τη γλώσσα της και μετέφρασε την ιστορία της.
Η κοπέλα δεν ήταν άλλη από την «πριγκίπισσα Καραμπού» η οποία συνελήφθη από πειρατές στο νησί της το Javasu, κατάφερε να τους ξεφύγει και έτσι βρέθηκε στην Αγγλία. Ο δικαστής όχι μόνο την έβγαλε από τη φυλακή, αλλά την πήρε σπίτι του ως φιλοξενούμενη.
Για αρκετό καιρό η πριγκίπισσα ήταν το κέντρο της προσοχής όλης της περιοχής.
Οι εφημερίδες φιλοξενούσαν καθημερινά ρεπορτάζ με τη φωτογραφία της, ενώ η ίδια συνέχισε να έχει περίεργη συμπεριφορά.
Χρησιμοποιούσε τόξα και βέλη κάνοντας ξιφομαχία, κολυμπούσε γυμνή, ντυνόταν αλλόκοτα και προσευχόταν σε έναν δικό της θεό.
Ένας γιατρός της περιοχής πιστοποίησε την προέλευση της και αναγνώρισε τη γλώσσα που μιλούσε.
Η πριγκίπισσα έχαιρε ειδικής μεταχείρισης και ζούσε άνετα στο σπίτι των Γουόραλ.
Η αποκάλυψη της αλήθειας
Τα ψέματα της κοπέλας δεν κράτησαν για πολύ. Μια γυναίκα ονόματι κυρία Νίλ, είδε τη φωτογραφία της «πριγκίπισσας» στην εφημερίδα και αναγνώρισε μια πρώην υπηρέτρια που εργαζόταν στο ξενοδοχείο της.
Η κοπέλα είχε βαρεθεί τη φτωχή ζωή και εφηύρε την ιστορία με την πριγκίπισσα για να ξεφύγει από τη μίζερη καθημερινότητά της.
Η υποτιθέμενη γλώσσα που μιλούσε ήταν σκόρπια επιφωνήματα και λέξεις που δεν σήμαιναν τίποτα και τα χρησιμοποιούσε στη δουλειά της, όταν της ανέθεταν να προσέχει μικρά παιδιά για να τα διασκεδάζει
Οι Γουόραλ την έδιωξαν και την έστειλαν στη Φιλαδέλφεια, όπου συνέχισε να παριστάνει την πριγκίπισσα, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Σύμφωνα με ένα θρύλο, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της βρέθηκε ως ναυαγός στο νησί, όπου ήταν εξορισμένος ο Ναπολέων.
Εκείνος την ερωτεύτηκε και ζήτησε από τον ίδιο τον Πάπα να την παντρευτεί, αλλά κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ.
Μετά από χρόνια και αρκετές περιπλανήσεις, γύρισε πίσω στην Αγλλία, όπου παντρεύτηκε και απέκτησε μια κόρη.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της η πρώην πριγκίπισσα πουλούσε βδέλλες σε ένα νοσοκομείο του Μπρίστολ.
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1864.
