Η Μαίρη Φίλντς ήταν η πρώτη Αφροαμερικανίδα ταχυδρόμος στις ΗΠΑ και η δεύτερη γυναίκα που εργάστηκε στην ταχυδρομική υπηρεσία της χώρας. Γεννήθηκε από οικογένεια σκλάβων στο Τενεσί το 1832 και απελευθερώθηκε το 1865 όταν απαγορεύθηκε η δουλεία.
Εργάστηκε στο σπίτι ενός δικαστή, αλλά όταν η γυναίκα του πέθανε, η Φιλντς πήρε τα παιδιά του και τα πήγε στη θεία τους, τη Μητέρα Μαρία Αμαντέους που ήταν ηγουμένη ενός μοναστηριού Ουρσουλίνων, στο Οχάιο.
Το μοναστήρι έστειλε τη θεία στη Μοντάνα για να δημιουργήσει ένα σχολείο, στη Μονή του Αγίου Πέτρου δυτικά της πόλης Κασκέιντ, στην πολιτεία Μοντάνα. Έπαθε πνευμονία όμως και μόλις το έμαθε η Φίλντς, έτρεξε κοντά της για να τη βοηθήσει.
Η Αμαντέους έγινε καλά, αλλά η Φιλντς παρέμεινε κοντά της και άρχισε να κάνει διάφορες δουλειές στη Μονή, όπως να μεταφέρει εμπορεύματα, να πλένει ρούχα, να φυτεύει λαχανικά και τελικά έγινε επιστάτρια.
Η Φιλντς εκτός από σωματώδης ήταν μια πολύ δυναμική και σκληραγωγημένη γυναίκα.
Με ύψος 1,83, 90 κιλά κι ένα πιστόλι κρυμμένο στα πόδια της, δύσκολα τα έβαζε κανείς μαζί της.
Έτσι, το 1894 μετά από ένα περιστατικό με έναν άντρα όπου «βγήκαν τα όπλα» ο επίσκοπος την έδιωξε από το μοναστήρι.
Η Μητέρα Αμαντέους δεν ξέχασε όμως όσα είχε κάνει η Φιλντς για εκείνη.
Τη βοήθησε να ανοίξει ένα εστιατόριο εκεί κοντά. Ούτε χρόνο δεν έμεινε ανοιχτό.
Μετά από 10 μήνες χρεοκόπησε, καθώς η Φιλντς τους τάιζε όλους, είτε είχαν να πληρώσουν είτε όχι .
Ένα χρόνο αργότερα κι ενώ η Φίλντς ήταν περίπου 60 χρόνων προσελήφθη ως ταχυδρόμος, καθώς κατάφερε να δέσει έξι άλογα πιο γρήγορα από όλους τους υποψήφιους. Κι έγινε η πρώτη Αφροαμερικανίδα ταχυδρόμος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Φιλντς μοίραζε την αλληλογραφία με άλογα κι ένα μουλάρι. Δούλευε ασταμάτητα χωρίς να χάσει ούτε μια μέρα.
Ήταν ταχύτατη και μάλιστα όταν το χιόνι δυσκόλευε τα άλογα στις μετακινήσεις, χρησιμοποιούσε χιονοπέδιλα, μεταφέροντας τους σάκους τους ώμους της.
Η μόνη γυναίκα που έμπαινε στα Σαλούν
Στο Κασκέιντ οι ντόπιοι τη λάτρεψαν. Σε τέτοιο βαθμό που κάθε χρόνο την ημέρα των γενεθλίων της έκλειναν τα σχολεία.
Όταν στην Μοντάνα απαγορεύθηκε η είσοδος των γυναικών στα σαλούνς, ο Δήμαρχος της πόλης έκανε μια εξαίρεση για τη γυναίκα που κάπνιζε και είχε μόνιμα μια μποτίλια ουίσκι μαζί της.
Στις αρχές του 20ου αιώνα η Φίλντς είχε περάσει τα 70 πια και συνταξιοδοτήθηκε.
Δεν σταμάτησε όμως να εργάζεται. Κρατούσε πολλά παιδιά οικογενειών του Κασκέιντ και ταυτόχρονα παρείχε υπηρεσίες πλυσίματος ρούχων στο σπίτι της.
Η Φιλντς πέθανε το 1924 σε νοσοκομείο και θάφτηκε στο Κασκέιντ. Στην πόλη όπου εργάστηκε και αγαπήθηκε.
Το 1959 ο ηθοποιός Γκάρι Κούπερ, με καταγωγή από την Μοντάνα, έγραψε ένα άρθρο στο περιοδικό Ebony για την Φίλντς : «Γεννημένη σκλάβα κάπου στο Τενεσί, η Μαίρη έζησε για να γίνει μία από τις πιο ελεύθερες ψυχές που ανέπνευσαν ποτέ».
