Το καλοκαίρι του 1992, θα καταγραφόταν η μεγαλύτερη ίσως γκάφα των κυπριακών αρχών, ύστερα από ένοπλη ληστεία σε τράπεζα η οποία διαπράχθηκε στη Λεμεσό. Λεία χιλιάδων ευρώ, άγριο ανθρωποκυνηγητό και στο τέλος «λάθος» άνθρωπος και βασανιστήρια.
Τρίτη 29 Ιουλίου 1992. Δύο οπλισμένοι άντρες φορώντας αραβικές κελεμπίες, εισβάλουν στο υποκατάστημα της Λ. τράπεζας στη Λεμεσό.
Σημαδεύοντας με τα αυτόματα τις υπαλλήλους, τις διέταξαν να βάλουν στις σακούλες που κρατούσαν τα λεφτά από τα ταμεία. Οι δύο γυναίκες τρομοκρατημένες, υπάκουσαν στις διαταγές των ληστών και τους έδωσαν τις δεσμίδες με τα χρήματα, πατώντας όμως ταυτόχρονα το κουμπί του συναγερμού.
Ανθρωποκυνηγητό με ελικόπτερα και ο εντοπισμός του «κακοποιού»
Λίγα λεπτά μετά την κινηματογραφική ληστεία, η αστυνομία εξαπέλυσε άγριο ανθρωποκυνηγητό στη Λεμεσό αλλά και σε άλλες πόλεις. Ένοπλοι άντρες από τα κλιμάκια όλων των πόλεων έψαχναν τους ληστές, ενώ ελικόπτερο πετούσε πάνω από δύσβατες περιοχές για τον εντοπισμό τους.
Κατά τις πρωινές ώρες εντοπίστηκε σε απόμακρυσμένη περιοχή το αμάξι με το οποίο διέφυγαν οι δράστες, τα ρούχα και το περίστροφο όπλο.
Μετά από μαρτυρία, οι αρχές συνέλαβαν τέσσερις άντρες και τρεις γυναίκες, ανάμεσά τους και τον 31χρονο Δ.Δ. Οι φωτογραφίες των συλληφθέντων είχαν δημοσιοποιηθεί στον Τύπο της εποχής με τίλους όπως, «εξιχνιάζεται η ληστεία της Λεμεσού…»
Μετά από μέρες κράτησης οι τρεις γυναίκες αφέθηκαν ελεύθερες, ενώ από τους τέσσερις άντρες ο Δ.Δ ήταν ο βασικός ύποπτος ως ο «εγκέφαλος» της ληστείας.
Το όνομά του είχε συνδεθεί με τη ληστεία, εξαιτίας της σχέσης που διατηρούσε με πρόσωπο το οποίο εργαζόταν στην τράπεζα, αλλά και από διάφορες συμπτώσεις οι οποίες οδήγησαν στη σύλληψή του.
Τα βασανιστήρια και η παρ΄ολίγο «παραδοχή»
Κατά τη διάρκεια της οκταήμερης κράτησης του στις φυλακές, ο Δ.Δ βασανίστηκε άγρια, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.
Όπως είχε αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξή λίγο καιρό αργότερα, είχε φάει το ξύλο της ζωής του, ενώ οι αστυνομικοί τον βασάνιζαν κτυπώντας τον με αγριότητα στα γεννητικά όργανα.
Ο Δ.Δ υπέφερε τόσο από τον ξυλοδαρμό και είχε φτάσει στο σημείο να «παραδεχθεί» την ενοχή του, για ένα έγκλημα στο οποίο δεν είχε καμία ανάμειξη.
Ο εντοπισμός των δραστών και η δημόσια παραδοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας
Μετά από μέρες βασανιστηρίων οι αρχές είχαν εντοπίσει τους πραγματικούς δράστες της ληστείας της Λεμεσού και ο 31χρονος αφέθηκε ελεύθερος, χωρίς ωστόσο να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια.
Ο Δ.Δ μετά από πολύμηνο αγώνα «εντός συνόρων», προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπου και κατήγγειλε τις κυπριακές αρχές για βασανισμό.
Τρία χρόνια αργότερα, στις 31 Αυγούστου 1995, ο Δ.Δ δικαιώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία καταδίκασε την Κύπρο για κακοποίηση και βασανισμό.
Τελικά, η Κυπριακή Δημοκρατία παραδέχθηκε δημόσια την κακοποίηση του Δ.Δ κατά τη διάρκεια της κράτησης του σε κελί των φυλακών και προχώρησε «σε φιλικό διακανονισμό» μαζί του, πληρώνοντας του απόζημίωση περίπου 50 000 ευρώ.
Πληροφορίες από: cyprustimes.com
Διαβάστε επίσης: Δολοφονίες, εκτελέσεις, απειλές. Το στοιχειωμένο όνομα Καυκαρή. Από τον παππού που δολοφονήθηκε με τσεκούρι μέχρι τον ισοβίτη εγγονό…
Ο Δεκέμβρης του αίματος στην Κύπρο. Τα τρία παιδιά με τη μάνα τους που βρέθηκαν σφαγμένα στη μπανιέρα και οι εγκληματίες που πυροβολούσαν τα θύματα στο κεφάλι…
