Ο Γάλλος νευρολόγος Ζαν Μαρτέν Σαρκό ανακάλυψε ότι ορισμένοι ασθενείς με φαινομενικά νευρολογικά προβλήματα, όπως παράλυση, τύφλωση ή επιληπτικές κρίσεις, στην πραγματικότητα δεν είχαν εγκεφαλικές ή νευρολογικές βλάβες που θα μπορούσαν να τα εξηγήσουν.
Παρόλο που οι ασθενείς δεν έλεγχαν συνειδητά τα συμπτώματά τους, ορισμένοι «θεραπεύονταν» προσωρινά με την ύπνωση, γεγονός που οδήγησε τον Σαρκό στο συμπέρασμα ότι το ασυνείδητο εμπόδιζε την πρόσβαση σε άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες.
Ήταν μια επαναστατική ιδέα, επειδή εισήγαγε την έννοια του ασυνείδητου στο κυρίαρχο ρεύμα της ιατρικής σκέψης και ανέτρεψε την αντίληψη που επικρατούσε επί σχεδόν 2.000 χρόνια, ότι η υστερία ήταν γυναικεία πάθηση, την οποία οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν στην «περιφερόμενη μήτρα».
Δύο από τους μαθητές του Σαρκό προχώρησαν περισσότερο: Ο Πιερ Ζανέ υποστήριξε ότι ο εγκέφαλος μπορεί να «αποσυνδέσει» ή να διαχωρίσει διαφορετικές λειτουργίες, ενώ ο Σίγκμουντ Φρόυντ υποστήριξε ότι αυτό συμβαίνει όταν τραυματικές αναμνήσεις μετατρέπονται σε σωματικά συμπτώματα, προκειμένου να απωθηθούν από τον συνειδητό νου.
Παρόλο που υπάρχουν ακόμη αρκετές ενδείξεις για τον ρόλο της φροϋδικής απώθησης, η αντίληψη ότι το ασυνείδητο μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ιατρικά συμπτώματα, όπως η τύφλωση και η παράλυση, είναι πλέον ευρέως αποδεκτή.
(Σημείωση για την «περιφερόμενη μήτρα»: Στον Τίμαιο του Πλάτωνα έγραφε ότι η μήτρα είναι «ζώο χωρίς ψυχή» κυριευμένο από την επιθυμία να κάνει παιδιά. Όταν επί μακρόν η μήτρα παραμένει στείρα ερεθίζεται επικίνδυνα: κουνιέται μέσα στο σώμα προς όλες τις κατευθύνσεις, φράσσει τους αεραγωγούς εμποδίζοντας την αναπνοή βάζοντας έτσι το σώμα στις χειρότερες αγωνίες και προκαλώντας του κάθε λογής αρρώστιες).
ΠΗΓΗ: 50 Ψυχολογικές θεωρίες που επηρέασαν την ανθρωπότητα, Christian Jarrett, εκδόσεις Κλειδάριθμος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
