Στα χρόνια του Μεσαίωνα, οι καβαλάρηδες κινούνταν στην αριστερή πλευρά του δρόμου για να έχουν το δεξί τους χέρι ελεύθερο, σε περίπτωση που έπρεπε να τραβήξουν το σπαθί τους για να αμυνθούν. Η συνήθεια αυτή έγινε θεσμός το 1300 με απόφαση του Πάπα Βονιφάτιου Η’, που έλεγε ότι όσοι πήγαιναν για προσκύνημα στη Ρώμη, έπρεπε να οδηγούν στην αριστερή πλευρά των δρόμων.
Στη Μεγάλη Βρετανία το σύστημα διατηρήθηκε απαράλλαχτο και το 1835 καθιερώθηκε με νόμο.
Άρα όλοι οδηγούσαν αριστερά, δηλαδή ανάποδα από ότι σήμερα.
Το σύστημα άλλαξε στην Αμερική, με νόμο που ψηφίστηκε το 1792 στην Πενσυλβάνια.
Ο λόγος είναι ο εξής: Οι δρόμοι γέμισαν με μεγάλες άμαξες που χωρούσαν με δυσκολία στους στενούς δρόμους.
Οι οδηγοί κάθονταν στο πίσω αριστερό άλογο για να μπορούν να μαστιγώνουν τα υπόλοιπα με το δεξί τους χέρι.
Αφού οι οδηγοί κάθονταν στα αριστερά, τους συνέφερε να κινούνται στη δεξιά μεριά του δρόμου, για να υπολογίζουν καλύτερα την απόσταση μεταξύ των αμαξών, που έρχονταν από την άλλη κατεύθυνση. Αυτό είναι το σημερινό σύστημα οδήγησης που ισχύει παντού εκτός από την Αγγλία και τις χώρες που ήταν αποικίες της.
Στη Γαλλία, όταν ακόμη κυκλοφορούσαν άμαξες, επικράτησε η οδήγηση στα δεξιά αλλά για διαφορετικούς λόγους.
Μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, στην αριστερή μεριά του δρόμου κυκλοφορούσαν οι άμαξες των αριστοκρατών και οι φτωχοί ήταν στην αντίθετη πλευρά.
Μετά την επανάσταση, οι ευγενείς και οι πλούσιοι άρχισαν να οδηγούν δεξιά για να μπερδευτούν με τους φτωχούς και να γλυτώσουν από την ισοπεδωτική οργή του λαού εναντίον των αριστοκρατών.
Όταν κυκλοφόρησαν τα αυτοκίνητα, επικράτησε σε όλο τον κόσμο η οδήγηση από δεξιά, ώστε να μην υπάρχουν δυσκολίες προσαρμογής.
Η Αγγλία δεν άλλαξε για λόγους εγωισμού και για αυτό στις διασταυρώσεις γράφουν στην άσφαλτο «κοίτα δεξιά», ώστε να μην μπερδεύονται οι τουρίστες.
