Η ζωή της Χίλαρι Κλίντον αποτελείται ως επί το πλείστον από σχολικές πρωτιές και βραβεύσεις κάθε είδους.
Ήταν η αγαπημένη μαθήτρια των καθηγητών της στο σχολείο, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστη βαθμολογία.
Η οικογένειά της, αν και έντονα θρησκευόμενη και συντηρητική, πάντα ενίσχυε τις προσπάθειές της για καριέρα στην πολιτική.
Αρκεί να παρέμενε στην πλευρά των Ρεπουμπλικάνων, τους οποίους υποστήριζε όλη της η οικογένεια.
Η Χίλαρι έμεινε πιστή στα ρεπουμπλικανικά ιδεώδη της έως τα πρώτα έτη του πανεπιστημίου.
Στα χρόνια που παρεμβλήθηκαν, γνώρισε από κοντά μεγάλες προσωπικότητες στον χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Η γνωριμία αυτή σε συνδυασμό με την άσχημη τροπή του πολέμου στο Βιετνάμ, την έβαλαν σε σκέψεις.
Το 1968, με τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, η μετατροπή της σε υποστηρίκτρια των Δημοκρατικών είχε ολοκληρωθεί.
Διοργάνωσε διήμερη διαμαρτυρία των φοιτητών του πανεπιστημίου «Wellesley», όπου φοιτούσε.
Βλέποντας τις ηγετικές της ικανότητες, πολλοί συμφοιτητές της την αποκάλεσαν «πρώτη γυναίκα πρόεδρο».
Το 1971 γνώρισε ένα φοιτητή στη Νομική σχολή του «Yale», όπου συνέχιζε και η ίδια τις σπουδές της.
Ήταν ο νεαρός Μπιλ Κλίντον. Προερχόταν και αυτός από πιο συντηρητικές ρίζες, καθώς στην πολιτεία όπου μεγάλωσε, το Αρκάνσας, ο δημοκρατικοί δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς.
Τρία χρόνια αργότερα της έκανε πρόταση γάμου, αλλά η Χίλαρι αρνήθηκε, γιατί φοβόταν ότι θα ζημιωνόταν η καριέρα της.
Το ζευγάρι αναγκάστηκε να χωριστεί, καθώς η Χίλαρι βρήκε δουλειά στην Ουάσινγκτον, ενώ ο Μπιλ επέστρεψε στο Αρκάνσας.
Παρέμεναν αγαπημένοι και τελικά απ’ τη δύσκολη θέση τους έβγαλε η ίδια η ζωή.
Η Χίλαρι απέτυχε στις εξετάσεις της νομικής στην Ουάσινγκτον, αλλά πέρασε στις αντίστοιχες εξετάσεις της πολιτείας του Αρκάνσας.
Έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη, εγκαταστάθηκε στο πλευρό του Μπιλ και με τη δεύτερη φορά αποδέχτηκε την πρότασή του για γάμο.
Όπως δήλωσε και η ίδια αρκετά χρόνια αργότερα, επέλεξε να ακολουθήσει «την καρδιά και όχι το μυαλό» της.