1983. Στους δρόμους της Αθήνας κυκλοφορούσαν ομάδες νέων με ξυρισμένα κεφάλια και ντυμένοι με πορτοκαλί ριχτά ρούχα, που παρέπεμπαν σε ινδουιστές μοναχούς.
Δεν ήταν Ασιάτες, αλλά Έλληνες που είχαν μυηθεί στη φιλοσοφική κίνηση Χάρε Κρίσνα.
Οι λάτρεις του Κρίσνα ξεχώριζαν ανάμεσα στους Αθηναίους σαν «τη μύγα μες το γάλα».
Όχι μόνο από την εμφάνισή τους, αλλά και από τη φράση Χάρε Κρίσνα που έψαλλαν συνέχεια, είτε στους αυτοσχέδιους ναούς, είτε στον δρόμο.
Οι δύο μεγάλες έδρες τους ήταν στην οδό Σόλωνος και στα Κάτω Πατήσια, δίπλα από το γήπεδο του Σπόρτινγκ.
Εκεί, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, οι Έλληνες επικεφαλής της ινδουιστικής αίρεσης προσηλύτιζαν νέους, τους έδιναν ναρκωτικά, τους υπνώτιζαν και τους έκαναν πλύση εγκεφάλου.
Όπως εκτιμούσαν, από κει πέρασαν περίπου 2 χιλιάδες άτομα.
Σύντομα, γονείς νέων που ακολούθησαν τους Χάρε Κρίσνα, προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, μηνύοντας τους αρχηγούς της οργάνωσης Κωνσταντίνο Πρίμη, Μιχάλη Γκίτση και Δημήτρη Ορφανό, κυρίως για απαγωγές και προσηλυτισμό.
«Εγώ το παιδί μου το έχασα. Έφυγε από το σπίτι χωρίς λόγο και τώρα ούτε που θέλει να με δει.
Όμως τον έχουν υπνωτίσει εκεί μέσα. Τα παιδιά τα ποτίζουν με ναρκωτικά, χρησιμοποιώντας περίεργα θυμιάματα.
Τώρα προσπαθούν να προσηλυτίσουν και την κόρη μου. Κάντε κάτι για να σωθούν τα παιδιά. Πρόκειται για επικίνδυνη οργάνωση», έλεγε η μητέρα ενός 26χρονου.
Ο εισαγγελέας είχε ασκήσει διώξεις εναντίον των Χάρε Κρίσνα για προσηλυτισμό, επικίνδυνες σωματικές κακώσεις κατά συναυτουργία και κατά συρροή και απειλή.
Οι καταγγελίες έπεφταν βροχή.
«Περίμενα μιάμιση ώρα, ώσπου να τελειώσει κάποια τελετή που έκαναν. Μόλις τελείωσαν, φώναξαν το γιο μου.
Τον είδα να φοράει ένα πορτοκαλί ράσο και το κεφάλι του ήταν ξυρισμένο, με μια μόνο τούφα στο πίσω μέρος. Σοκαρίστηκα και του έβαλα τις φωνές.
Τότε, οι τρεις Κρίσνα, αφού συνεννοήθηκαν μεταξύ τους, μου επιτέθηκαν και με χτύπησαν. Μετά άρχισαν να μας πετούν κατσαρόλες και δίσκους», ανέφερε στις εφημερίδες η μητέρα ενός άλλου νέου.
Σε μια περίπτωση, μάλιστα, προκλήθηκε μεγάλος θόρυβος, καθώς οι Χάρε Κρίσνα είχαν κατηγορηθεί για την απαγωγή μιας 18χρονης.
Σύμφωνα με την καταγγελία των γονιών της, όχι μόνο την είχαν προσηλυτίσει, αλλά την είχαν φυγαδεύσει στην Ιταλία, όταν οι πιέσεις της οικογένειας έγιναν πολύ έντονες.
Οι εκπρόσωποι των Κρίσνα απέφευγαν τις δηλώσεις στον Τύπο, αλλά εκτός από τους γονείς, δέχονταν και τα πυρά της Εκκλησίας.
Όπως έλεγε ο υπεύθυνος της αρχιεπισκοπής για τις αιρέσεις, πάτερ Αντώνιος Αλεβιζόπουλος: «Όλες οι ξενοκίνητες παραθρησκευτικές οργανώσεις είναι πραγματικοί κίνδυνοι για τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Θέτουν σε κίνδυνο την ίδια την υπόσταση του Έθνους».
Οι εφημερίδες ανέφεραν, ότι η οργάνωση δεν μυούσε τυχαία άτομα, αλλά κυρίως όσα προέρχονταν από εύπορες οικογένειες, καθώς ο σκοπός τους ήταν να τους πάρουν τα χρήματα.
Δεν δίσταζαν να μυήσουν ακόμη και 7χρονα παιδιά των πιστών τους, όπως διαπίστωνε ρεπόρτερ, που είχε παρακολουθήσει μυστική τελετή σε σπίτι της Βάρης.
Τη δεκαετία του ‘80, η αίρεση κατάφερε να εξαπλωθεί στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
«Δεκάδες χιλιάδες νέοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, αρνούνται τις επίγειες απολαύσεις και αφιερώνονται ψυχή τε και σώματι στην υπηρεσία ενός πολύπειρου γκουρού, που δε διστάζει να τους χρησιμοποιήσει σαν άβουλα πιόνια, για την πραγματοποίηση των σατανικών σχεδίων του», έγραφαν οι εφημερίδες.
Η ιστορία με τους Κρίσνα κράτησε μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’80.
Σταδιακά, τα γραφεία τους έκλεισαν και οι πιστοί με τα πορτοκαλί ρούχα σταμάτησαν να κυκλοφορούν στους δρόμους, ψέλνοντας 1728 φορές την προσευχή της αίρεσης.
Τα ναρκωτικά, όμως, δεν εξαφανίσθηκαν, αντίθετα η ηρωίνη έμπαινε για τα καλά στην ελληνική κοινωνία, καταδικάζοντας χιλιάδες νέους στον θάνατο.
