Από τριών χρόνων ένιωσε ότι η φύση την προίκισε με υπερφυσικές δυνάμεις. Ο λόγος για το πιο φημισμένο μέντιουμ της Αθήνας την Ελένη Κικίδου, που αν και αμφισβητήθηκε, θεωρήθηκε από τις σοβαρές περιπτώσεις ατόμων με πνευματικές ικανότητες, που δεν τις χρησιμοποίησε για να ρίχνει χαρτιά και να λέει το μέλλον σε αφελείς πελάτες.
Όσοι τη γνώρισαν θεωρούν ότι δεν πρόκειται για περίπτωση τσαρλατανισμού, τον οποίο καταδίκαζε και κατήγγειλε σε όλη της τη ζωή.
Το κείμενο βασίζεται σε συνέντευξη που έδωσε το 1987 στο περιοδικό ΚΛΙΚ
«Το παιδί του διαβόλου»
Όταν ήταν μικρή την ξόρκιζαν και όλοι τη φώναζαν παιδί του διαβόλου. Είχε την ικανότητα της ενόρασης. Σε ηλικία τριών χρόνων είδε ότι ένα παιδί του χωριού, ο Λευτεράκης, είχε πέσει σε ένα πηγάδι και ξεφώνιζε «Λευτέης πηάδι..» . Οι γονείς της έτρεξαν αμέσως και βρήκαν τον Λευτεράκη στο πηγάδι λίγο πριν πεθάνει από ασφυξία. Το ίδιο διάστημα είπε πως η θεία της θα πεθάνει και το ίδιο βράδυ πέθανε.
Όπως η ίδια ανέφερε σε συνέντευξή της στο παροδικό «Κλικ», ήταν ένα παιδί αλλιώτικο από τα άλλα. Στο σχολείο δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Όταν διάβαζε υπνωτιζόταν και έπεφτε σε λήθαργο. Εκεί που καθόταν έβλεπε σαν όραμα κάτι που επρόκειτο να συμβεί και έπεφτε σε μελαγχολία.
Σε ηλικία επτά χρόνων οι γονείς της την έφεραν σε επαφή με τον Άγγελο Τανάγρα. Ήταν ψυχίατρος, απόστρατος του Πολεμικού Ναυτικού και ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών. Εκείνος είπε ότι η Ελένη «είχε ισχυρότατη τηλεπάθεια και διορατικότητα». Μαζί τον Άγγελο Τανάγρα άρχισαν να οργανώνουν πειράματα, να μελετούν και να αναλύουν παραφυσικά και παραψυχολογικά φαινόμενα. Επίσης έκαναν πειράματα με την αστυνομία. Ο τότε διευθυντής της αστυνομίας της έφερνε κλειστούς φακέλους με διαφορετικά μηνύματα. O διευθυντής διάλεγε ένα τυφλά και της το έδινε. Εκείνη το ακουμπούσε στο στήθος της και έπειτα από συγκέντρωση, «έβλεπε»,τι έγραφε.
Η συνεργασία με την Αστυνομία
Η Ελληνική Αστυνομία ζήτησε δυο φορές τη βοήθεια της Ελένης Κικίδου για να βρει τους δολοφόνους και να εξιχνιάσει πολύκροτες υποθέσεις που είχαν συνταράξει το πανελλήνιο. Η μία ήταν η υπόθεση του Δράκου της Βουλιαγμένης το 1953 και άλλη του ομοφυλόφιλου δολοφόνου Πέπε. Μετά σταμάτησε, καθώς το ψυχικό κόστος ήταν δυσβάστακτο. Όπως έγινε γνωστό, προσέφερε τις υπηρεσίες της στην αστυνομία αφιλοκερδώς.
Η υποβολή
Η ίδια στην συνέντευξη της εξήγησε ότι ήταν επιδεκτική στον υπνωτισμό και βρέθηκαν αρκετοί άνθρωποι που ήθελαν να την εκμεταλλευτούν. Άλλα ο δάσκαλος της, όπως αποκαλούσε τον Άγγελο Τανάγρα, της είχε μάθει να αυτοσυγκεντρώνεται για να μην μπορεί κανείς να την υποβάλλει. Μια φορά είχαν κάνει ένα πείραμα. Της έλεγε «τώρα είσαι εγώ και όχι η Ελένη. Θα πάρεις το πιστόλι που είναι στο συρτάρι και θα σκοτώσεις τον αρχηγό της αστυνομίας». Και εκείνη «μεταμορφώθηκε» σε Τανάγρα και πήρε το πιστόλι για να εκτελέσει την εντολή, αλλά το πείραμα σταμάτησε την σωστή στιγμή! Η Κατίνα Παξινού και η Κυβέλη που παρακολουθούσαν το πείραμα είπαν: «Τανάγρα μας ξεφτέλισες!», γιατί η Ελένη είχε πάρει όλο την έκφραση και την ψυχοσύνθεση του δολοφόνου λόγω της υποβολής.
Το…χάρισμα
Στην ερώτηση του δημοσιογράφου, πότε θυμάται τον εαυτό της ευτυχισμένο, εκείνη απάντησε μονολεκτικά «Ποτέ!», ενώ πολλές φορές σκέφτηκε να δώσει τέλος στη ζωή της. Οι πνευματικές της δυνάμεις τη βασάνιζαν. Δεν την άφησαν να χαρεί πολλά πράγματα στη ζωή της, καθώς όπως έλεγε, ζούσε τις πίκρες δύο φορές, μια όταν τις προέβλεπε και μία όταν πραγματοποιούνταν. Ίσως η μόνη ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της ήταν η γέννηση της κόρης της, η οποία δεν πήρε το …χάρισμα της μητέρας της. Ακόμα και τότε όμως, όπως είχε πει στην συνέντευξή της η Ελένη Κικίδου, αισθανόταν υπεύθυνη γιατί «έφερε έναν άνθρωπο στον κόσμο για να παιδεύεται».
Η μάχη των μέντιουμ στο Β Παγκόσμιο. Ο Χίτλερ είχε προσλάβει αστρολόγους για να βρίσκουν τη θέση των συμμαχικών νηοπομπών και οι Βρετανοί απάντησαν με μελλοντολόγο…
