Του Rick Beyer
Στη μακρά ιστορία των εφευρέσεων δεν υπάρχει πιο θλιβερή περίπτωση από εκείνη του Γουόλτερ Χαρντ. Ήταν απόλυτη ιδιοφυΐα στο να φτιάχνει πράγματα, αλλά εντελώς ανίκανος να κερδίζει χρήματα.
Το 1834 εφηύρε την πρώτη ραπτομηχανή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τότε όμως υπήρχε οικονομική κρίση και κανείς δεν ενδιαφερόταν για μία μηχανή που θα στερούσε δουλειά από ανθρώπους.
Έτσι, δεν φρόντισε να κατοχυρώσει την ευρεσιτεχνία του. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Ιλάιας Χάου εφηύρε και κατοχύρωσε μια παρόμοια μηχανή και απέκτησε πλούτη πέρα από τα πιο απίθανα όνειρά του.
Ο Χαντ κατοχύρωσε επίσης την πρώτη πένα και την πρώτη επαναληπτική καραμπίνα, αλλά δεν κατάφερε να τα κάνει λειτουργικά προϊόντα. Άλλοι που τα κατάφεραν αργότερα έδρεψαν αστρονομικά κέρδη.
Το παιχνίδι με το σύρμα που έγινε παραμάνα
Όμως, το πιο εκπληκτικό μέρος της ιστορίας του Χαντ είναι άλλο. Ένα απόγευμα του 1849 άρχισε να παίζει με ένα κομμάτι σύρμα. Σε λιγότερο από τέσσερις ώρες το έστριψε έτσι ώστε να φτιάξει ένα είδος βελόνας, με ελατήριο στη μία άκρη και κούμπωμα στη άλλη: την παραμάνα ασφαλείας. Ήταν μια ιδέα εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Χαντ έτρεξε και την κατοχύρωσε, αλλά πλούσιος δεν έγινε και πάλι. Έχοντας απελπιστική ανάγκη για λίγα χρήματα ξεπούλησε αμέσως τα δικαιώματα της ευρεσιτεχνίας του. Μόνο για 100 δολάρια!
Ο Γουόλτερ Χαντ απέκτησε περισσότερα από 25 διπλώματα ευρεσιτεχνιών, αλλά δεν έκανε ποτέ εκείνη την εξαιρετική εφεύρεση που θα χάριζε οικονομική ασφάλεια στην οικογένειά του.
Πέθανε σε ηλικία 63 χρόνων πάνω στον πάγκο εργασίας του, ενώ προσπαθούσε να κατασκευάσει ένα νέο είδος καταδυτικού εξοπλισμού.