ΠΗΓΗ: Βασανιστήρια, το έπος της ανθρώπινης κτηνωδίας, Μάικλ Κέριγκαν, εκδόσεις Γνώση
Το τσίμπημα ενός εντόμου μπορεί να ωχριά μπροστά στο δάγκωμα ενός λύκου, όμως σε μεγάλο αριθμό τα τσιμπήματα των εντόμων μπορούν να αποτελέσουν τρομαχτικό μαρτύριο.
Ο «Τζ», ένας Κινέζος πρώην πολιτικός κρατούμενος, γράφει ότι τον αλυσόδεσαν στον στύλο της αυλής μια ολόκληρη νύχτα, οπότε πυκνά στίφη κουνουπιών έπεσαν πάνω του να τον κατασπαράξουν.
Ένας 28χρονος Πακιστανός εγκληματίας έγινε πειραματόζωο για μεγάλη γκάμα βασανιστηρίων: δοκίμασαν επάνω του τα πάντα, από ξύλο μέχρι ηλεκτροσόκ, από φωτιά μέχρι διαβρωτικά. Το χειρότερο όμως απ’ όλα ήταν όταν άλειψαν στο κορμί του ένα ζαχαρούχο διάλυμα, το οποίο προσείλκυσε σύννεφα πεινασμένων εντόμων.
Ένα από τα βασανιστήρια που χρησιμοποιούσε το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο στην Ανγκόλα ήταν να βάζει αιχμαλώτους να κάθονται ώρες επάνω σε μυρμηγκοφωλιές, έχοντας αλείψει τα σώματά τους μ’ ένα μίγμα από μέλι και νερό, το οποίο τραβούσε σαν μαγνήτης τα έντομα.
Ένα άλλο αγαπημένο βασανιστήριο του ANC ήταν να υποχρεώνει αιχμαλώτους να έρπουν μέσα από πυκνούς αγκαθωτούς θάμνους.
Ένα ανάλογο βασανιστήριο είχαν χρησιμοποιήσει και οι βασανιστές του Πινοσέτ στη Χιλή.
Ανάμεσα στις κατηγορίες κατά του στρατηγού, όταν τον συνέλαβαν στο Λονδίνο το 1998, ήταν ότι ήταν υπεύθυνος για τις ενέργειες όσων είχαν βασανίσει σκληρά τον κρατούμενο Πέδρο Ούγο Αρεγιάνο Καρβαχάλ, τον οποίον ανέβασαν σε ένα ελικόπτερο, το κρέμασαν απ’ τους αστραγάλους και τον έσυραν μέσα σε αγκαθωτούς θάμνους.
Σε κάποια κλίματα, η έκθεση στον ήλιο είναι από μόνη της βασανιστήριο, όπως για τους αιχμαλώτους που έδεναν σε πασσάλους οι Απάτσι κατά την εξέγερση του Τζερόνιμο το 1874.
Σε κάποιες τροπικές χώρες σήμερα, αφήνουν τους κρατούμενους κλειδωμένους μέσα σε αυτοκίνητα.
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι άφηναν τους αιχμαλώτους εκτεθειμένους στα στοιχεία της φύσης στον διαβόητο Ταρπήιο Βράχο
Αυτός ο απόκρημνος βράχος, από τον οποίον γκρέμιζαν τους προδότες, δεν ήταν αρκετά ψηλός για να τους σκοτώσει.
Δεν ήταν άλλωστε αυτή η πρόθεσή τους.
Αυτό που στην πραγματικότητα ήθελαν, ήταν να μείνουν οι θανατοποινίτες με όλα τα κόκαλα σπασμένα αβοήθητοι στο χώμα, μέχρι το μοιραίο τέλος.
ΠΗΓΗ: Βασανιστήρια, το έπος της ανθρώπινης κτηνωδίας, Μάικλ Κέριγκαν, εκδόσεις Γνώση