Οι μοτοσικλέτες «Χάρλει Ντάβιντσον» είναι μια ξεχωριστή και σίγουρα ειδική περίπτωση στον χώρο των δύο τροχών. Έχουν φανατικούς φίλους σε όλο τον κόσμο που τις προσέχουν σαν παιδιά τους. Ηδονίζονται με τον ήχο τους, λατρεύουν τον αστραφτερό σκελετό τους, μαγεύονται με το ξεχωριστό τιμόνι της και τον μύθο που κουβαλά το όνομα της μάρκας.
Φυσικά έχει και εχθρούς που τη θεωρούν «καλή μοτοσυκλέτα αν θες να την παρκάρεις επιδεικτικά μπροστά από καφετέρια, αλλά δεν κάνει για τίποτα άλλο». Κακίες…
Ο μύθος της μηχανής ξεκινά το 1901 στο Μιλγουόκι των ΗΠΑ. Ήταν τότε που πολλοί μηχανικοί ανά τον κόσμο είχαν εξελίξει το ποδήλατο σε μοτοσικλέτα.
Ο Χάρλεϊ, γεννημένος το 1880, ξεκίνησε να εργάζεται από τα 15 του σε ένα εργοστάσιο ποδηλάτων.
Τότε άρχισε να σκέφτεται την δημιουργία μιας γρήγορης μηχανής. Ξεκίνησε να σχεδιάζει έναν μικρό κινητήρα που θα ήταν ενσωματωμένος σε έναν σκελετό ποδηλάτου και θα διευκόλυνε τις μετακινήσεις του.
Αφού μοιράστηκε την ιδέα με τον φίλο και συνάδελφό του Άρθουρ Ντάβιντσον, ξεκίνησαν την κατασκευή.
Την προσπάθεια τους βοήθησε ολόκληρη η οικογένεια του Ντάβιντσον και ένας Γερμανός μετανάστης που δούλευε μαζί τους στο εργοστάσιο. Αφού μελέτησαν κάποια σχέδια ξεκίνησαν να πειραματίζονται με τις μηχανές στην αποθήκη του σπιτιού του Ντάβιντσον.
Το 1903 η πρώτη μοτοσικλέτα «Χάρλει Ντάβιντσον» ήταν πραγματικότητα, αφού την έβαψαν με μαύρο γυαλιστερό χρώμα και έκαναν τις πρώτες βόλτες ώστε να δοκιμάσουν την αντοχή της. Το αποτέλεσμα τους ενθουσίασε.
Η ξύλινη αποθήκη έγινε το μικρό τους εργοστάσιο και σιγά σιγά ξεκίνησαν να κατασκευάζουν και άλλα μοντέλα.
Επειδή δεν περίμεναν την επιτυχία που θα ακολουθούσε διατήρησαν τις δουλειές τους και ασχολούνταν με το καινοτόμο εγχείρημα όταν είχαν ελεύθερο χρόνο.
Την επόμενη χρονιά δημιούργησαν άλλες δύο μοτοσικλέτες και το 1905 μόλις οχτώ.
Οι καινούργιες μηχανές είχαν ήδη τραβήξει την προσοχή των καταναλωτών και ακολούθησαν μεγαλύτερες παραγγελίες. Τότε προσέλαβαν τους πρώτους υπαλλήλους και μεταφέρθηκαν σε μια μεγαλύτερη αποθήκη για να καταφέρουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της νέας αγοράς, που και οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ο Χάρλεϊ είχε ήδη ξεκινήσει να σπουδάζει μηχανική, ώστε να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις σχετικά με τον σχεδιασμό μηχανών και ο Ντάβιντσον είχε αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις.
Έως το 1920 η εταιρεία τους είχε εδραιωθεί και κατάφερε να ξεπεράσει την παγκόσμια οικονομική κρίση του ’30 χωρίς να ζημιωθεί.
Οι «Χάρλεϊ Ντάβιντσον» έγιναν σήμα κατατεθέν των αμερικάνικων δρόμων, αλλά και του αμερικανικού στρατού, καθώς τον προμήθευαν τις μηχανές τους.
Η συμφωνία συνεργασίας με το Πεντάγωνο χρεώνεται στον Χάρλεϊ, ο οποίος κατάφερε να έρθει σε επαφή και να αναλάβει την κατασκευή 15.000 μοτοσικλετών για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και 60.000 χιλιάδων για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Καθ όλη τη διάρκεια των ετών δεν σταμάτησαν ποτέ να εξελίσσουν τα μοντέλα τους, τα οποία έγιναν γνωστά μέσα από τις ταινίες και τους διάσημους οδηγούς τους, όπως ο Μάρλον Μπράντο, ο Άρνολντ Σβαντζενέγκερ και ο Έλβις Πρίσλεϊ.
Ο Ουίλιαμ Χάρλει πέθανε το 1943 και ο Άρθουρ Ντάβιντσον το 1950 έχοντας δημιουργήσει έναν κολοσσό με φανατικούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο και μια μοτοσικλέτα φετίχ.
Ποια ήταν η μικρή Μερσέντες που έδωσε το όνομά της στα διάσημα πολυτελή αυτοκίνητα; Το πρώτο αυτοκίνητο της ανθρωπότητας κατασκευάστηκε από τον Καρλ Μπενζ και έπιανε ταχύτητα 16 χλμ/ώρα…
