Μια ασυνήθιστη ερωτική ιστορία, που θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας, απασχόλησε τον Τύπο τον Ιανουάριο του 1981.
Ένας 45χρνος από την Πάτρα «έκλεψε» την 25χρονη αγαπημένη του, από το ψυχιατρικό ίδρυμα όπου νοσηλευόταν.
Η εκούσια απαγωγή έγινε ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1980, αλλά η παράξενη ιστορία έγινε γνωστή μετά από περίπου 20 ημέρες, όταν ο 45χρονος συνελήφθη από την αστυνομία.
Η γνωριμία του ζευγαριού είχε γίνει στο ίδρυμα, όπου είχε νοσηλευτεί και ο Γ.Π, μετά από σειρά φυλακίσεων για ποινικά αδικήματα.
«Νοσηλεύτηκα για ένα μήνα κι ύστερα ήμουν ελεύθερος από το γιατρό να βγαίνω έξω και να επιστρέφω στις 5.30 το απόγευμα. Εκεί τη γνώρισα και τσιμπήθηκα μαζί της» ανέφερε ο 45χρονος μετά τη σύλληψή του.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, η κοπέλα δεν ήταν τρελή, τον ήθελε για άντρα της και υπεύθυνοι για την άσχημη ψυχολογική της κατάσταση, ήταν οι δικοί της άνθρωποι.
«Δεν είναι τρελή η Β. Μόνο λίγο ψευδή. Αν της κάνουν τίποτα, θα αυτοκτονήσω. Αυτή την κοπέλα την ατίμασα, έκανα έγκλημα, πρέπει να την πάρω» δήλωνε με επιμονή ο Γ.Π.
Όπως ο ανέφερε ο Γ.Π., όταν ρώτησε την κοπέλα τι αρρώστια είχε, απάντησε «με βαράνε».
Η πρώτη ερωτική επαφή του ζευγαριού έγινε σε ένα δάσος.
«Μια μέρα την πήρα και την πήγα βόλτα στο δάσος και εκεί κάναμε έρωτα. Όταν γινόταν αυτό, ήρθε ένας ασθενής και μας είδε. Μην πεις τίποτα, του είπα. Αυτή την κοπέλα την αγαπάω και θα την πάρω».
Έτσι κι έγινε.
Αρχικά ο 45χρονος επισκεπτόταν την κοπέλα δύο φορές τον μήνα, αλλά κάποια στιγμή φεύγοντας, αποφάσισε να την πάρει μαζί του.
Επιχείρησαν να φύγουν από την κύρια πόρτα του ιδρύματος, αλλά ένας φύλακας τους σταμάτησε.
Σύμφωνα με τον Γ.Π :
«Ανήμερα τα Χριστούγεννα πήγα και τη βρήκα. Της είπα να με πιάσει αγκαζέ και να φύγουμε απ’ την πύλη.
Ο φύλακας όμως μας σταμάτησε. «Πες με «θείε», να σε ακούσει ο φύλακας» της λέω».
Και ο φύλακας είπε: «Άσε τον θείο σου να φύγει κι εσύ γύρνα πίσω».
Το ζευγάρι όμως δεν το έβαλε κάτω.
«Έφυγα και ξαναγύρισα. Την πήρα και πήγαμε πίσω που είναι οι αποθήκες και από εκεί πηδήσαμε τα σύρματα και βγήκαμε έξω».
Το ζευγάρι έφτασε με λεωφορείο έως την Πάτρα, όπου έμενε στο σπίτι του 45χρονου.
Οι συγγενείς της κοπέλας την αναζητούσαν χωρίς να έχουν την παραμικρή υποψία, για το πού βρισκόταν και με ποιον.
«Άρχισα να κάνω ανώνυμα τηλεφωνήματα στο σπίτι της. Τη μια έλεγα ότι τηλεφωνώ από τη Λάρισα, την άλλη από τη Θεσσαλονίκη, ενώ εγώ τηλεφωνούσα από θάλαμο στην Πάτρα».
Μετά από αρκετά τηλεφωνήματα, η μητέρα της κοπέλας έπεισε τον 45χρονο να τη συναντήσει.
Κατά τη συνάντηση, η μητέρα, οι συγγενείς και μια γειτόνισσα, έπεισαν τον Γ.Π να πάει μόνος του στην αστυνομία.
Εκείνος το έκανε, καθώς ήταν σίγουρος ότι δεν είχε διαπράξει κάποιο αδίκημα.
Οι αρχές όμως τον οδήγησαν στον εισαγγελέα.
Ο κατηγορούμενος δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Την Β. την θέλω να την παντρευτώ. Τη θέλω για γυναίκα μου, αν τη χάσω θα αυτοκτονήσω».
Οι συγγενείς της κοπέλας την παρέλαβαν και η υπόθεση οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη.
Η κατάληξη της ιστορίας δεν έγινε γνωστή, ωστόσο το πιθανότερο είναι ότι το ζευγάρι δεν ξανασυναντήθηκε ποτέ!
Ωστόσο ήταν μια ερωτική ιστορία που συγκίνησε τη κοινή γνώμη και πολλούς επιστήμονες που παρακολουθούσαν άτομα με ψυχολογικά προβλήματα.
Το ερώτημα τέθηκε αλλά όσο απλή ήταν η ερώτηση, τόσο πολυπλοκη ήταν η απάντηση: Ασθενείς με ψυχολογικές διαταραχές δεν έχουν δικαίωμα στον έρωτα;
