Ο αγαπημένος ήρωας κινουμένων σχεδίων, το πράσινο τρολ “Σρεκ”, ήταν μάλλον βασισμένος σε ένα πραγματικό πρόσωπο, τον παλαιστή Μορίς Τιλέ, που έπασχε από μεγαλακρία.
Τονίζουμε τη λέξη μάλλον, γιατί η εταιρεία παραγωγής του Σρεκ, η DreamWorks Animation, δεν επιβεβαίωσε ποτέ τις φήμες για το αν υπήρχε ένας πραγματικός Σρεκ.
Είναι, βέβαια, λίγο δύσκολο να πιστέψει κανείς, ότι η ομοιότητα μεταξύ του Τιλέ και του Σρεκ, είναι μια απλή σύμπτωση.
Ο Μορίς Τιλέ γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1903 στα Ουράλια Όρη της Ρωσίας. O πατέρας του ήταν μηχανικός και η μητέρα του καθηγήτρια ξένων γλωσσών. Το 1917, πέθανε ο πατέρας του και ο Μορίς εγκαταστάθηκε στην πόλη Ρεν της Γαλλίας, με τη μητέρα του.
Ίσως να τον επηρέασε η γλωσσομαθής μητέρα, αλλά ο Μορίς μιλούσε άπταιστα πέντε γλώσσες: γαλλικά, ρώσικα, λιθουανικά, βουλγάρικα και αγγλικά.
Όταν ήταν μικρός, τον αποκαλούσαν “ο Άγγελος”, επειδή είχε πανέμορφα, αγγελικά χαρακτηριστικά. Μέχρι τα 17, ο Μορίς ήταν ο πιο όμορφος νεαρός της περιοχής.
Τότε, όμως, παρατήρησε ένα έντονο πρήξιμο στα χέρια, τα πόδια και στο κεφάλι του. Τα μέλη του διπλασιάστηκαν στο μέγεθος και δεν επέστρεψαν ποτέ στο κανονικό.
Ο γιατρός διέγνωσε ότι ο Μορίς έπασχε από μεγαλακρία, μία ασθένεια που προκαλείται από όγκο στην υπόφυση, έναν ενδοκρινή αδένα του εγκεφάλου.
Αν το πρήξιμο ξεκινήσει σε μικρή ηλικία πριν ολοκληρωθεί η ανάπτυξη, τότε τα κόκαλα μεγαλώνουν σε όγκο, αλλά ταυτόχρονα 
μακραίνουν. Μια τέτοια περίπτωση ήταν αυτή του Γίγαντα Αντρέ, ενός άλλου Γάλλου παλαιστή, που ενώ φτάνει σε ύψος τα 2,24 εκατοστά, τα άκρα του είναι ανάλογα με το υπόλοιπο σώμα.
Ο Μορίς, όμως, ήταν ήδη μεγάλος όταν εμφανίστηκε η ασθένεια. Το ύψος του έμεινε ως είχε, στο 1.70, και τα κόκαλά του μεγάλωσαν δυσανάλογα με το υπόλοιπο σώμα. Αποτέλεσμα ήταν ο πανέμορφος άγγελος να μεταμορφωθεί σε τέρας. Η μεγαλακρία είχε επηρεάσει μέχρι και τις φωνητικές του χορδές και η φωνή του ήταν τρομαχτικά βαριά.
Ο Τιλέ ήταν άριστος μαθητής και σκόπευε να σπουδάσει νομική, αλλά οι αλλαγές στην εμφάνισή του δεν του το επέτρεψαν. “Μπορεί να κατάφερνα να γίνω δικηγόρος μ’ αυτό το πρόσωπο”, είχε αναρωτηθεί σε συνέντευξη στην αμερικάνικη εφημερίδα Λόουελ Σαν το 1943. “Αλλά μ’ αυτή την μουλαρίσια φωνή, δε θα με άκουγε κανείς. Γι’ αυτό τα παράτησα και πήγα στο ναυτικό”.
Ασχολήθηκε με την πάλη όσο ήταν στο ναυτικό. Τα πρώτα χρόνια ως πολίτης, έκανε διάφορες δουλειές. Έπαιξε σε πολλές ταινίες, συνήθως υποδυόμενος κάποιο τέρας.
Το 1937, ο Μορίς ήταν 34 χρονών και δούλευε ως πορτιέρης σε νυχτερινά μαγαζιά. Τότε τον εντόπισε ο Καρλ Ποτζέλο, ο μελλοντικός μάνατζέρ του. Ο Ποτζέλο αναγνώρισε την αξία του Μορίς ως παλαιστή: ήταν ογκώδης, δυνατός και με την ιδιαίτερη εμφάνισή του, θα έμενε αξέχαστος στους θεατές.
Έτσι κι έγινε. Ο Τιλέ σημείωσε τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη και έγινε γνωστός με το όνομα “Ο Άγγελος” αν και πολλές φορές το όνομά του συνοδευόταν από τη φράση “Ο πιο άσχημος άνθρωπος στον κόσμο”.
Στις 24 Ιανουαρίου του 1940, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα ρινγκ της Αμερικής. Μετά το τέλος του αγώνα, τον βρήκε μια ομάδα επιστημόνων από το Χάρβαρντ και του ζήτησαν να μετρήσουν τις διαστάσεις του σώματός του.
Οι επιστήμονες έμειναν έκθαμβοι. Ο Μορίς Τιλέ, ήταν το πλησιέστερο μοντέλο σύγχρονου ανθρώπου που έφερνε στον Νεάντερταλ.
Ο χαρακτήρας του Τιλέ ήταν το ακριβώς αντίθετο απ’ την άγρια εμφάνισή του. Γλυκός, καλλιεργημένος, πολύ ευγενικός και εύθυμος. Αγαπούσε την κλασσική μουσική, τη γαστρονομία και τη λογοτεχνία.
Όποιοι τον γνώριζαν, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι αυτός που έβλεπαν να κατατροπώνει τους αντιπάλους του στο ρινγκ και να σέρνει λεωφορεία μόνο με τη δύναμη του σώματός του, ήταν ο ίδιος άνθρωπος με τον ευγενικό, γλυκομίλητο κύριο με το γαλλικό μπερέ στο κεφάλι.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, η υγεία του είχε αρχίσει να παρουσιάζει προβλήματα και το 1953, αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την επαγγελματική πάλη, μετά από μία λαμπρή καριέρα.
Πέθανε ένα χρόνο αργότερα από καρδιακό νόσημα. Δεκατρείς ώρες πριν από τον Μορίς είχε πεθάνει ο αγαπημένος φίλος του και μάνατζέρ του, Καρλ Ποτζέλο. Τους έθαψαν δίπλα δίπλα, στον οικογενειακό τάφο των Ποτζέλο, με την επιγραφή: “Φίλοι που δεν τους χώρισε ούτε ο θάνατος”.
Ο “Άγγελος” έγινε το μοντέλο για τον Σρεκ
Η ταινία «Σρεκ” και ο βασικός χαρακτήρας είχαν γραφτεί πάνω στον ηθοποιό Κρις Φάρλεϊ. Το 1997 όμως, πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα, ο Φάρλεϊ πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης. Αναγκάστηκαν τότε να αλλάξουν όλη την ταινία.
Σρεκ και Μορίς Τιλέ, παρουσιάζουν ομοιότητες όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στον χαρακτήρα.
Ο Σρεκ, αν και είναι ένα τρολ με πολύ άσχημη και τρομαχτική όψη, είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά καλόκαρδος και γι΄αυτό καταφέρνει να κερδίσει την αγάπη της πανέμορφης πριγκίπισσας, Φιόνα. Το ίδιο και ο Τιλέ, τρόμαζε με την ασυνήθιστη εμφάνισή του, αλλά όσοι τον γνώριζαν, έλεγαν ότι ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος.
Η πρώτη ταινία Σρεκ κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το 2001, έσπασε τα ταμεία και σάρωσε τα βραβεία, μεταξύ των οποίων ήταν και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων.
Οι περιπέτειες του Σρεκ και της Φιόνα ενέπνευσαν άλλες τρεις ταινίες, η τελευταία απ’ τις οποίες βγήκε το 2010.
