Όταν η Κύπρος πέρασε από τη Βενετσιάνικη στην Τουρκική κατοχή, οι Κύπριοι στην αρχή χάρηκαν. Ήθελαν τόσο πολύ να απαλλαγούν από τους Βενετούς, που θεώρησαν πως οι νέοι κατακτητές έρχονταν σαν «ελευθερωτές». Η χαρά τους όμως δεν κράτησε για πολύ, όταν συνειδητοποίησαν πως οι νέοι κατακτητές δεν ήταν καλύτεροι, αλλά χειρότεροι από τους προηγούμενους. Κακοδιοίκηση, εκμετάλλευση και εξευτελισμός ήταν η νέα καθημερινότητα της Κύπρου. Οι κάτοικοι του νησιού μηχανεύονταν διάφορους τρόπους για να γλιτώνουν από τον καθημερινό ατιμασμό και τους εξευτελισμούς.
Δύο αιωνόβια δέντρα στην περιοχή του χωριού Μιτσερό, διηγούνται τη δική τους ιστορία για τους Κύπριους επί Τουρκοκρατίας. Η μία είναι η «Ελιά των γεναικών» και η άλλη η «Ελιά του Βκιολάρη». Γιατί ονομάστηκαν όμως έτσι;
Η Ελιά των γεναικών
Μία από τις συνήθεις τακτικές των Τούρκων ήταν ο ατιμασμός των γυναικών. Πολλές γυναίκες τις άρπαζαν και τις βίαζαν ή τις έστελναν στο χαρέμι του Πασά. «Οι Σαρατζηνοί ατίμαζαν τις γυναίκες. Πολλές φορές τις έπιαναν και τις έπαιρναν μαζί τους, άλλες τις κρατούσαν για τον εαυτό τους και άλλες τις πουλούσαν. Όποιος είχε όμορφη κόρη ή γυναίκα έτρεμε. Τα κορίτσια τα έντυναν με αντρικά ρούχα, αλλά οι Τούρκοι το καταλάβαιναν και τα έπιαναν και τους έπαιρναν την παρθενιά τους», διηγείτο ο Τομάζος Μιχαήλ κάτοικος του χωριού το 1994.
Στο χωριό όμως υπήρχε μία ελιά, από την εποχή των Ενετών. Μία ελιά που έσωσε πολλές γυναίκες. Μέσα στην κουφάλα της χωρούσαν γύρω στις 10 γυναίκες κι έτσι κάθε φορά που έρχονταν οι Τούρκοι στο χωριό, έτρεχαν και κρύβονταν εκεί. Κανένας Τούρκος δεν την ανακάλυψε ποτέ.
Η Ελιά του βιολάρη
Όμως υπάρχει ακόμη μία ελιά, μεγάλη και «ευρύχωρη». Η λεγόμενη Ελιά του βιολάρη. Λέγεται πώς κάποτε μία μάνα προκειμένου να σώσει το παιδί της από το τουρκικό παιδομάζωμα, βούτηξε το παιδί της άρον άρον και κρύφτηκε στην κουφάλα της συγκεκριμένης ελιάς. Κάποια στιγμή ενώ περνούσε ο αγάς με τη συνοδεία του πάνω στο άλογο και μπροστά του ένας Έλληνας βιολάρης, ο οποίος έπαιζε μουσική για να τον ψυχαγωγεί πέρασαν από τη συγκεκριμένη ελιά. Εκείνη τη στιγμή, το παιδί έκλαιγε δυνατά και τότε ο βιολάρης τραγούδησε «Πνίξε μάνα το παιδί για να σώσεις τη ζωή». Η μάνα μη γνωρίζοντας τι να κάνει, έκατσε πάνω στο παιδί της και το σκότωσε. Η περιοχή στην οποία βρίσκεται η ελιά μεταξύ του λατομείου και του μοναστηριού του Αγίου Παντελεήμονα, ονομάστηκε «Φονέσσα».
Φωτογραφίες: Μιτσερό, Τόπος να ζεις
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: «Έσιει κούσπον στο Μιτσερόν». Πώς βγήκε η γνωστή έκφραση από τη δεκαετία του ’50 και πως σχετίζεται με την «κόκκινη λίμνη» (βίντεο από ψηλά)
