Συναρπαστικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ
Τον Αύγουστο του 1914, οι Γερμανοί προχωρούσαν ακάθεκτοι προς το Παρίσι. Στις αρχές Σεπτεμβρίου βρίσκονταν σε απόσταση μικρότερη από 65 χιλιόμετρα. Τα γαλλικά στρατεύματα ετοίμαζαν μια τελευταία γραμμή άμυνας στον ποταμό Μάρνη. Φαινόταν σχεδόν σίγουρο ότι οι Γάλλοι θα συντρίβονταν και θα έχαναν την πρωτεύουσά τους.
Στο Παρίσι υπήρχαν 6.000 στρατιώτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποτροπή αυτής της εξέλιξης, αλλά δεν υπήρχε τρόπος να μεταφερθούν στο μέτωπο.
Τότε, ένας από τους στρατηγούς σκέφτηκε ότι ίσως τα κατάφερναν αν μπορούσαν να κινητοποιήσουν τους ταξιτζήδες του Παρισιού για να μεταφέρουν τους στρατιώτες.
Η είδηση διαδόθηκε.
Οι πατριώτες ταξιτζήδες κατέβασαν τους επιβάτες τους εξηγώντας περήφανα ότι έπρεπε «να πάνε στη μάχη».
Εξακόσιοι από αυτούς στάθηκαν στην ουρά την καθορισμένη ώρα.
Ο στρατηγός Γκαλιένι, στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού, βγήκε να τους επιθεωρήσει.
«Ε, να κάτι που δεν βλέπεις κάθε μέρα!», φώναξε.
Οι στρατιώτες μεταφέρθηκαν γρήγορα στο μέτωπο και η παρουσία τους ενίσχυσε την αντίσταση κατά των Γερμανών.
Σ’ αυτό που η ιστορία αποκάλεσε «το θαύμα της Μάρνης», ο γαλλικός στρατός κράτησε γερά. Το Παρίσι σώθηκε – κατά ένα μέρος, χάρη στην παλικαριά των ταξιτζήδων του!
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Tα αμπέλια που φυτεύτηκαν στη Σαμπάνια της Γαλλίας μεταφέρθηκαν από τα κρασοχώρια της Λάνιας. Ο θρυλικός δρυς που άντεξε 800 χρόνια
