To 1985, ανθρακωρύχοι που εργάζονταν σε εργοστάσιο κοντά στην πόλη Σουκρ της Βολιβίας ανακάλυψαν τοίχο από ασβεστόλιθο με χιλιάδες απολιθωμένες πατημασιές δεινοσαύρων.
Ο τοίχος είχε μήκος 1,2 χλμ. και ύψος 80 μέτρων. Ήταν καλυμμένος από χιλιάδες ίχνη δεινοσαύρων, τα οποία χαράχτηκαν στο έδαφος λόγω του υγρού κλίματος.
Στη συνέχεια, το έδαφος μετατοπίστηκε λόγω τεκτονικών διεργασιών και σήμερα μοιάζει λες και οι δεινόσαυροι αψηφούσαν τη βαρύτητα και περπατούσαν κατά μήκος της κατακόρυφης πλαγιάς. Τη δεκαετία του ’90, επιστημονική ομάδα με επικεφαλής Ελβετό παλαιοντολόγο ερεύνησε το μονοπάτι και κατάλαβε ότι επρόκειτο για μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις από την εποχή των δεινοσαύρων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του, τα ίχνη προέρχονται από την μέση κρητιδική περίοδο. Τότε, η περιοχή ήταν λίμνη, όπου ζούσαν φυτοφάγοι και σαρκοβόροι δεινόσαυροι.
Οι πατημασιές χρονολογούνται πριν από 68 εκατομμύρια χρόνια και αποδεικνύουν τη συνύπαρξη διαφορετικών ειδών δεινοσαύρων.
Τα ίχνη παραμένουν σε καλή κατάσταση και σύμφωνα με τους επιστήμονες ανήκουν σε 293 είδη δεινοσαύρων. Μεταξύ των οποίων ήταν αγκυλόσαυροι, τιτανόσαυροι και καρνόταυροι. Ανάμεσα στις διαφορετικές διαδρομές διακρίνονται και μικρές πατημασιές που ανήκαν σε μωρά δεινοσαύρων, τα οποία, όπως φαίνεται, μεγάλωναν στο πλευρό των μεγαλύτερων που τα προστάτευαν.
Όπως προκύπτει από την ανάλυση των αποτυπωμάτων, οι σαρκοφάγοι δεινόσαυροι περπατούσαν ίσια ενώ οι φυτοφάγοι στραβά.
Το 2010 ένα κομμάτι της διαδρομής έσπασε με αποτέλεσμα να χαθούν μερικά ίχνη των δεινοσαύρων. Ωστόσο, από κάτω αποκαλύφθηκε και άλλο στρώμα, με αποτέλεσμα να βρεθούν παλαιότερα στρώματα με νέα αποτυπώματα. Όπως είχε αναφέρει παλαιοντολόγος που εξέτασε την περιοχή:
«Βλέπουμε φρέσκα αποτυπώματα και απολιθώματα όλη την ώρα, χάνουμε λίγα, βρίσκουμε κάποια, αλλάζει πάντα».
Σε κοντινή απόσταση έχει διαμορφωθεί πάρκο φυσικής ιστορίας, όπου οι επισκέπτες μπορούν να δουν από κοντά τη μορφή και τα διάφορα είδη δεινοσαύρων.