Το όνομα του ανθρώπου που, για κάποιους που έζησαν την κατοχή, ήταν συνώνυμο της βίας, του θανάτου και του πλιάτσικου. Αναφέρεται ότι υπήρξε στέλεχος των ταγματασφαλιτών και συνεργάτης των Γερμανών στη Μαγνησία και στην απελευθέρωση βρέθηκε επικηρυγμένος ως δοσίλογος. Καταγγέλλεται ότι επωφελήθηκε όμως από το νόμο το 1947 και ανασυγκρότησε τη συμμορία του ως » νόμιμο» τμήμα του κυβερνητικού στρατού.
Οι υποστηρικτές του σήμερα μιλούν για ένα «λησμονημένο ήρωα που στα χρόνια της λαίλαπας αγωνίστηκε με αυτοθυσία για να αποφευχθεί η κομμουνιστικοποίηση της απελευθερωθείσης πατρίδος» και ζητούν να στηθεί ακόμα και ανδριάντας επειδή «αντιστάθηκε» στους κομμουνιστές.
Το ιστολόγιο «Κόκκινος Φάκελλος» παρουσιάζει στοιχεία από την δράση του περιβόητου Σούρλα και αναδημοσιεύουμε τα βασικά σημεία αυτής της έρευνας:
Η ομάδα του Σούρλα συστάθηκε τον Μάρτιο του 1944 από τους Γερμανούς στα πλαίσια μιας οργάνωσης που έφερε το όνομα ΕΑΣΑΔ (Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσης). Έδρασε στα χωριά του Βόλου και συγκρούστηκε με τις αντάρτικες δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Έδρα της συμμορίας του Σούρλα ήταν το χωριό Δεμερλή κοντά στις γραμμές του ΣΕΚ στο σημείο που αυτές ενώνονταν με τις γραμμές του σιδηρόδρομου Βόλου- Καρδίτσας.
Αρχηγοί της συμμορίας ήταν ο Γρηγόρης Σούρλας και ο λοχαγός Ψύλλας
Η συμμορία είχε αδειάσει κυριολεκτικά, το χωριό από τους κατοίκους του, καθώς πλιατσικολόγησε τις σοδειές, τα ζώα και τις αποθήκες του. Οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν φοβούμενοι για τις ζωές τους. Η συμμορία του Σούρλα στρατολογούσε δια της βίας φτωχούς αγρότες. Στις 2 Σεπτέμβρη του 1944 αριθμούσε 250 περίπου άνδρες.
Για την ενίσχυση των θέσεων τους στην Δεμερλή, οι Γερμανοί είχαν τοποθετήσει και άλλα δύο τμήματα του στρατού τους στην περιοχή κοντά στα λημέρια του Σούρλα.
Ένα τμήμα είχε τοποθετηθεί σε ένα χτιστό πυργίσκο, ένα κοντά στον σιδηρόδρομο του ΣΕΚ και ένα ακόμη κοντά στον θεσσαλικό σιδηρόδρομο.
Στις 2 Σεπτεμβρίου ο ΕΛΑΣ αποφάσισε να χτυπήσει τους Γερμανούς και τη συμμορία του Σούρλα
Μετά από λεπτομερή μελέτη των θέσεων του εχθρού το Γενικό Αρχηγείο αποφάσισε μία ύλη ιππικού του ΕΛΑΣ να επιχειρήσει με σαρωτική έφοδο ενάντια στο χωριό Δεμερλή.
Ένας λόχος του 54ου Συνταγματος (ο 2ος λόχος) να εγκατασταθεί στα υψώματα του δρόμου προς Λαμία για να καθυστερήσει πιθανή ενίσχυση των Γερμανών από Λαμία.
Ο 1ος λόχος του 54ου Συντάγματος θα διενεργούσε πολλαπλό σαμποτάζ στις γραμμές του τρένου για να παρεμποδίσει τη διέλευση θωρακισμένων συρμών που χρησιμοποιούσαν για την ενίσχυσή τους από την Λαμία οι Γερμανοί.
Ο 3ος λόχος του 54ου Συντάγματος θα πλησίαζε τα τσιμεντένια φυλάκια, πολυβολεία και πόστο μπλόκο των Γερμανών ήσυχα στο σκοτάδι και θα τα ανατίναζε.
Οι επιχειρήσεις έγιναν όλες με τον προκαθορισμένο τρόπο. Οι Γερμανοί του φυλακίου δίπλα στις γραμμές πιάστηκαν απροετοίμαστοι, καθώς οι αντάρτες ανατίναξαν μέσα στο σκοτάδι τα φυλάκια.
Κατά τις 2:30 το βράδυ κάθε αντίσταση από το φυλάκιο είχε καμφθεί παρόλο που οι άνδρες του ΕΛΑΣ αναγκάσθηκαν να περάσουν μέσα από ναρκοπέδιο και τριπλές σειρές συρματοπλέγματος.
Οι Γερμανοί έχασαν περίπου 170 άνδρες ενώ ο ΕΛΑΣ 25 αντάρτες. Την ίδια ώρα η ίλη του ιππικού έκανε έφοδο στο χωριό Δεμερλή. Η ίλη κινήθηκε κυκλωτικά και οι άνδρες του Σούρλα έδειξαν την πολεμική τους αξία σπάζοντας κάθε άμυνα και χανόμενοι στα γύρω δάση.
Ο ΕΛΑΣ, χωρίς καμία απώλεια αιχμαλώτισε 150 απο τους άντρες του Σούρλα, ενώ 20 δικοί του κείτονταν νεκροί.
Ο ίδιος ο Σούρλας και ο Ψύλλας γλίτωσαν την τελευταία στιγμή στα σκοτάδια του δάσους. Οι αιχμάλωτοι μεταφέρθηκαν στα κεντρικά του ΕΛΑΣ για να δικασθούν.
Παράλληλα με την επιχείρηση του 3ου Τάγματος στο φυλάκιο του σιδηρόδρομου, ο 1ος λόχος και αφού είχε διαλύσει την γραμμή με σαμποτάζ σε 4 σημεία, πήρε θέσεις άμυνας καθώς από τον Δομοκό ερχόταν μια ομάδα Γερμανών σε φορτηγά έχοντας ειδοποιηθεί από τους συναδέλφούς της στο φυλάκιο.
Μπροστά είχαν γεμίσει ένα φορτηγό άοπλους Ιταλούς αιχμάλωτους για να δεχθούν πρώτοι την επίθεση. Το φορτηγό ανατινάχθηκε από νάρκη, ενώ όσοι Ιταλοί τραυματίες κατάφεραν να συρθούν έξω από το φλεγόμενο τάφο τους κατάφεραν να περάσουν στις γραμμές του ΕΛΑΣ. Εκεί βρήκαν περίθαλψη και φυγαδεύτηκαν στα Φάρσαλα. Δύο ώρες κράτησε η μάχη σε αυτό το σημείο.
Τελικά οι Γερμανοί αποσύρθηκαν και γύρισαν στον Δομοκό. Οι απώλειές τους ήταν 15 νεκροί και 2 καμένα φορτηγά.
Εκείνο το βράδυ 2 αμαξοστοιχίες με βαριά πολυβόλα κινήθηκαν στη γραμμή και οι δύο όμως ανατινάχθηκαν πάνω στις ράγες από τους σαμποτέρ του ΕΛΑΣ.
Οι εκρηκτικές ύλες όμως ήταν ανεπαρκείς στο να προκαλέσουν ολοκληρωτική καταστροφή του συρμού. Παρ’όλα αυτά το δίκτυο σε εκείνο το σημείο έμεινε μπλοκαρισμένο για μία ημέρα.
Επίσης, πέντε Γερμανοί χάθηκαν από την έκρηξη. Τα αγαθά που ο ΕΛΑΣ κατέλαβε στην Δεμερλή επιστράφηκαν μέχρι τον τελευταίο κόκκο σταριού στους νόμιμους κατόχους τους στα γύρω χωριά.
Σχετικά με την ΕΑΣΑΔ
Το σώμα της ΕΑΣΑΔ προβλέπονταν να φοράει την στολή των αποκαλλούμενων Ράλληδων (τα ρούχα του μακεδονομάχου) κάτι το οποίο δεν εφαρμόσθηκε. Συνήθως φορούσαν ένα πράσινο περιβραχιόνιο με λευκά γράμματα που έγραφαν το όνομα της οργάνωσης.
Υπάγονταν απευθείας στη δικαιοδοσία του διοικητή των SS, Scimana και την Gestapo. Μάλιστα με ειδικό προεδρικό διάταγμα του Πρακτικού Ειδικού Δικαστηρίου Αθηνών οι άνδρες της ΕΑΣΑΔ είχαν το δικαίωμα να αποφασίζουν μόνοι τους για τις τύχες των αιχμαλώτων τους. Στην οργάνωση αργότερα εντάχθηκαν και ποινικοί κρατούμενοι από τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Τα γεγονότα του Αμπελώνα
Στις 5 Μαΐου του 1944 η ΕΑΣΑΔ μπαίνει και πυρπολεί το χωριό Φαλάνη. Στις 17 Μαίου 1944, μια μεγάλη φάλαγγα φορτηγών μπαίνουν στο χωριό Αμπελώνας, είναι Γερμανοί μαζί με έναν τοπικό συνεργάτη τους. Οι Γερμανοί σκορπάνε τον τρόμο στο χωριό και δολοφονούν άγρια τον Κώστα Σβώλο. Στις 4 Ιουνίου επιδράμουν για δεύτερη φορά στον Αμπελώνα και σκοτώνουν 14 κατοίκους ανάμεσα στους οποίους και δύο νέους 15 και 16 ετών.
Από την δράση της ΕΑΣΑΔ
Σχετικά με τη δράση της ΕΑΣΑΔ επί Κατοχής αναφέρεται και το Ειδικό Δικαστήριο Αθηνών σχετικά με μία συνεργασία των οργανώσεων ΕΑΣΑΔ, ΕΑΟ και ΕΔΕΣ ενάντια στον ΕΛΑΣ Βόλου.
Στην ανάλογη έκθεση αναφέρονται και οι παρακάτω δολοφονίες από τον Σούρλα:
-5/1/1944: Δολοφονία του Κ. Ζιώτα, πρόεδρου του εργατικού κέντρου Λάρισας
-30/4/1944: Δολοφονία στην Νίκαια -Λάρισας των Κ. Ψαρούλη, Β. Ζντιάβα και Δ. Τσιπλακούλη
-1/5/1944:Δολοφονία του Α. Τούλα στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, τραυματισμός του Κ. Σαλμά
-1/5/1944: Δολοφονία του Β. Φιλίνδρα, Ε. Σταμουλάκη, Θ. Ζέρβα σε χωριό έξω από τη Λάρισα
-5/5/1944: Δολοφονία τριών στελεχών του τοπικού ΕΑΜ (άγνωστα ονόματα)
-13/5/1944: Δολοφονία 6 ακόμα ανδρών και 3 γυναικών απο τον Σούρλα στην πόλη της Λάρισας
Ο Σούρλας στον Εμφύλιο
Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας κάλεσε από το Κάιρο όλες τις προδοτικές οργανώσεις να παραδώσουν τα όπλα και να φύγουν από το πλευρό των Γερμανών.
Ο ίδιος ο βρετανός σύνδεσμος του ΕΛΑΣ στην Θεσσαλία κάλεσε τους «Σούρληδες» να παραδοθούν άμεσα, ενώ σχετικά με την επιχείρηση του ΕΛΑΣ στη Δεμερλή δεν είχε καμία αντίρρηση.
Αμέσως μετά τα αιματηρά Δεκεμβριανά της Αθήνας το ’44, οι Βρετανοί άλλαξαν πολιτική απέναντί τους.
Οι Σούρληδες στρατολόγησαν με απειλές και βασανιστήρια πολλούς νέους από διάφορα χωριά και διάλεξαν για λημέρι τους το χωριό Μέλια, καθώς διέθετε σταθμό σιδηρόδρομου κοντά στον Πλατύκαμπο «άνευ γραφείου».
Οι σούρληδες στην περιοχή δολοφονούσαν αδίστακτα και αδιακρίτως πολλά στελέχη του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, καθώς και τον δημοσιογράφο του Ριζοσπάστη, Κώστα Βιδάλη.
Υπήρχαν βέβαια και περιπτώσεις όπως αυτή του Θανάση Δρίβα που «βάφτιζαν» κάποιον κομμουνιστή για προσωπικούς τους λόγους και μετά ξεκλήριζαν την οικογένεια και το βιος του.
Πηγή: koutipandoras , kokkinosfakelos
Για την υπόθεση Σούρλα η Θεσσαλική εφημερίδα «Ελευθερία» δημοσίευσε επιστολή – απάντηση του δικηγόρου Στυλιανού Παν. Σούρλα με τίτλο «Χάρις στον Σούρλα δεν έπεσε στα χέρια τους η Θεσσαλία» την οποία σας παραθέτουμε ως αντίλογο.
«Γνώσεσθε τη αληθεία και η αληθεία ελευθερώσει υμάς». Η αλήθεια είναι μία, όχι δύο, όχι περισσότερες. Αυτό το καταμαρτυρεί ο ίδιος ο Χριστός για όσους βέβαια πιστεύουν… Μοναδικό το συναίσθημα της ψυχικής ηρεμίας το οποίο σε διακατέχει όταν έχεις την αλήθεια. Επί δεκαπέντε περίπου ημέρες ειλικρινά διασκέδασα με το μένος, τον εκνευρισμό και το «λύσσαγμα» των λασπολόγων εναντίον του Γρηγορίου Σούρλα, το οποίο εν μέρει το δικαιολογώ. Κι αυτό διότι χάρις στον Σούρλα δεν έπεσε στα χέρια τους η Θεσσαλία, ήταν αυτός που τους στέρησε το στρατηγικό πλεονέκτημα που θα τους πρόσφερε μία Κομμουνιστική Θεσσαλία. Για κακή τους τύχη όμως και για καλή τύχη του Έθνους και της Ορθοδοξίας ο Σούρλας ήταν εκεί, κράτησε τη Θεσσαλία ελεύθερη, δεν ηττήθηκε ποτέ! Με το παρόν απαντώ σε πλειάδα συκοφαντικών «άρθρων», ειδικότερα όμως εδώ στην ανακοίνωση του ΚΚΕ Φαρσάλων («Απόπειρα παραχάραξης της ιστορίας με σχέδιο», Τετάρτη, 6-4-16) & στον Π. Ιωάννου («Περί της συμμορίας Σούρλα», Πέμπτη 24-3-16).
Εν πρώτοις αυτά που αναφέρει το ΚΚΕ περί καπιταλιστών, αντικομμουνιστικών θεωριών, σύνδεση με τη Χ.Α. είναι πολιτικές-κομματικές τοποθετήσεις οι οποίες με αφήνουν παγερά αδιάφορο, δικαίωμά τους να τις εκφράζουνε κι ας τις πιστέψει όποιος είναι αφελής. Δεν έχουν όμως δικαίωμα να παραχαράσσουν τερατωδώς την ιστορία και να χαρακτηρίζουν κοινό εγκληματία, δολοφόνο, προδότη και αρχηγό του ΕΑΣΑΔ όποιον ήθελε και μπόρεσε να τους αντισταθεί, όταν μάλιστα οι ίδιοι σήκωσαν τα όπλα 2 φορές κατά της πατρίδος (Δεκεμβριανά 1944, Λιτόχωρο 1946).
Χαρακτηρίζουν τον Σούρλα ως «κοινό εγκληματία». Μάλλον θα ξεχάσανε ότι κοινός εγκληματίας ήταν ο Βελουχιώτης (εκτός από Δηλωσίας- «μιζέριας» κατά το ίδιο το ΚΚΕ) ο οποίος είχε 11 καταδίκες από το 1925-1938. Σας παραθέτω το Ποινικό του μητρώο (Υπ’ αριθμ 21772 Εγκληματολογικής Υπηρεσίας):
1. Διά κλοπήν, φυλάκιση 2 ετών (Αποφ. 24-7-1925 Πλημ. Θεσ/νικης)
2. Διά κλοπήν, φυλάκιση 20 ημ. (Αποφ. 25-9-1929 Πλημ. Αθηνών)
3. Παράβαση Π.Ν. 4229, φυλάκιση 45 ημ. (Αποφ. 23-11-1929, Πλημ. Αθην.)
4. Δι΄αντίστασιν κατά της Αρχής, φυλάκιση 2 μηνών (Αποφ. 23-5-1930, Πλημ. Αθην.)
5. Παράβαση Π.Ν. 4229, φυλάκιση 1 1/2 έτος (Αποφ. 24-11-1930, Πλημ. Αθην.)
6. Διά ψευδορκίαν, φυλάκιση 6 μηνών (Αποφ. 1931, Πλημ. Αθην.)
7. Διά πλαστογραφίαν, φυλάκιση 4 μηνών (Αποφ. 26-6-1934, Πλημ. Μυτιλήνης).
8. Διά πλαστογραφίαν, φυλάκιση 4 μηνών (Αποφ. 5-9-1934, Πλημ. Μυτιλήνης).
9. Διά ψευδορκίαν, φυλάκιση 2 1/2 μηνών (Αποφ. 1934, Πλημ. Αθην.)
10. Διά πλαστογραφίαν, φυλάκιση 3 μηνών (Αποφ. 3-11-1937, Πλημ. Δράμας).
11. Παράβαση Π.Ν. 117/36, φυλάκιση 4 ετών (Αποφ. 3-3-1938, Πλημ. Αθην.)
Πηγή: Δημ. Χονδροκούκης, Στρατηγός Ε.Α., πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ (Α΄Πειραιά) «ΓΚΡΕΜΙΖΩ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ» Εκδόσεις «Ισοκράτης, 1983.
Στις κατηγορίες περί «δολοφόνου». Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Ακόμη και σήμερα το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθ. 120 παρ. 4 ορίζει: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Αλλά και ο Π.Κ. στο αρθ. 134 ορίζει τη μεγίστη των ποινών σε περίπτωση Εσχάτης Προδοσίας θεμελιώνοντας συνάμα το δικαίωμα της άμυνας (αρθ. 22 Π.Κ. καθώς και την άμυνα υπέρ τρίτου). Αυτό έπραξε τότε ο Σούρλας και ο κάθε Σούρλας μπροστά στις απίστευτες τόσο σε ωμότητα αλλά και αριθμό, δολοφονίες του ΚΚΕ, όπως στα Δεκεμβριανά το 1944, στην Πηγάδα του Μελιγαλά, οι δολοφονίες των μελών των Εθνικών Οργανώσεων «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ», Πελοποννήσου και δολοφονία Καραχάλιου, του 5/42 Συντάγματος Ψαρρού στις 17-04-1944 στο Κλήμα Δωρίδος κατόπιν εντολής του Σιάντου στον Βελουχιώτη και (σ)τον Ζούλα, του Ε.Σ.ΑΠ. (Ελλην. Στρατός Απελευθέρωσης) του Ταγματάρχη Κωστόπουλου και των 33 Εθνικιστών ανταρτών του, των μελών των Εθνικών οργανώσεων στη Μακεδονία των Αβδελά και Παπαπέτρου, των ΕΟΑ (Εθν. Ομαδ. Ανταρτών) του Αντωνίου Φωστερίδη, σε συνεργασία με τους Βουλγάρους, των μελών του ΕΔΕΣ του Ζέρβα. Για να μην αναφερθώ και στο παιδομάζωμα…
Στις συκοφαντίες περί «προδότη». Σας παραθέτω την υπ΄αριθμ. 182 απόφαση της 5ης Ολομέλειας της Κ.Ε. του ΚΚΕ τον Μάρτιο του 1949: «Σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της Λαϊκής Επανάστασης, ο Μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός θα βρει την πλήρη Εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως τη θέλει»! Μην απορείτε γιατί τα τραβάμε λοιπόν όλα αυτά σήμερα με το Σκοπιανό… κάποιοι «πατριώτες» τους ανοίξανε την όρεξη τότε… και τολμούν σήμερα να μιλάνε για προδοσία.
Πρωτοσέλιδο Ριζοσπάστη στις 12-7-1935, άρθρο του Γ.Γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη με τίτλο «Μια επιφύλαξη»: «τον κολοφώνα» της προδοσίας (τους) όπου έγραψε αυτολεξεί ότι :»ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΤΣΙΦΛΙΚΑΔΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗ Μ. ΑΣΙΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΛΥΠΗΘΗΚΑΜΕ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ»! Επίσης ο ίδιος σε Ραδιοφωνική εκπομπή το 1955 από τον Κουμμουνιστικό σταθμό της Βουδαπέστης αποκάλυψε στους Άγγλους αποικιοκράτες ότι πίσω από το ψευδώνυμο «Διγενής» κρυβόταν ο Γεώργιος Γρίβας, αρχηγός της Κυπριακής ΕΟΚΑ προσφέροντας ανεκτίμητες υπηρεσίες στις βρετανικές δυνάμεις καταστολής, τους έως πρότινος εχθρούς τους…
Όσον αφορά στον Σούρλα μάλλον επειδή ήταν με τους κατακτητές… οι Ιταλοί κάψανε το σπίτι του στις 23-7-1942 στο Κάτω Σιατερλί και πήρανε 2.000 γιδοπρόβατά του και από πλούσιος κατέληξε μετά τον πόλεμο χρεωμένος στην ΑΤΕ… Για τον ίδιο λόγο φαντάζομαι στις 10-06-1943 ανατίναξε τη Γαλαρία στο Κούρνοβο σκοτώνοντας 800 Ιταλούς, 1 Στρατηγό και πολλούς Λεγεωνάριους, στις 10-03-1943 εκτροχίασε στα Λουτρά Καΐτσης γερμανική αμαξοστοιχία και συνέλαβε 13 Βούλγαρους και 6 Γερμανούς, στις 13-07-1943 στο Δερελί Καΐτσης ανατίναξε αμαξοστοιχία με 25 Γερμανούς, την 15-5-1944 ανατίναξε στο Δοξαρά γερμανική αμαξοστοιχία με πολλούς νεκρούς Γερμανούς όπως επίσης και την 10-9-1944 στη διασταύρωση ΣΕΚ (Δερελί) σκότωσε η ομάδα του αρκετούς υποχωρούντες Γερμανούς.
Για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Κώστα Βιδάλη. Επί δεκαετίες συντηρείται και αναπαράγεται μια τέτοια αναλήθεια και για οικονομία του χώρου παραπέμπω όποιον επιθυμεί στις σελίδες 229-263 του εν λόγω βιβλίου «Γρηγόρης Σούρλας Ο Καπετάνιος της Θεσσαλίας» όπου αποδελτιώθηκαν λέξη προς λέξη δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη και σχετικών βιβλίων και όπου κονιορτοποιήθηκαν ανακρίβειες δεκαετιών μία προς μία.
Περί αρχηγού του ΕΑΣΑΔ. Ο Γρ. Σούρλας χαρακτηρίζεται αρχηγός, ηγετικό στέλεχος, υπεύθυνος εγκλημάτων κλπ. από την – υπό τις διαταγές των Γερμανών – οργάνωση ΕΑΣΑΔ. Εδώ πλέον το ψέμα, η πλαστογράφηση της ιστορίας, η χάλκευση, η τερατολογία και οι αναλήθειες ξεπερνούν κάθε όριο. Για την περίοδο αυτήν γράφτηκαν πλήθος βιβλίων ενίοτε κι από συγγραφείς «στρατευμένους» στην Αριστερά αλλά και άλλους. Κανείς σοβαρός συγγραφέας που σέβεται τον εαυτό του δεν γράφει τέτοια ψεύδη. Π.χ. ο Λάζαρος Αρσενίου «Η Θεσσαλία στην Αντίσταση, 1977» & «Γένεση του Εμφυλίου και συνέπειες αυτού, 2001», Γ. Παπαδόπουλος «Η Αντίσταση στην Θεσσαλία» (Εκδόσεις Παπαζήσης 2015), Ιωάννης Γκότσης (Νομάρχης Λάρισας 1944) «Φλόγες στον Όλυμπο, Αθήνα, 1945». Στη Λάρισα έγιναν 2 συνέδρια με θέμα: «Η Εθνική Αντίσταση στην Θεσσαλία».
Το 1ο Συνέδριο έγινε το 1999 και το 2ο το 2006. Κυκλοφόρησαν πρακτικά και εισηγήσεις. Κανείς ερευνητής δεν έγραψε τέτοια ψεύδη. Αντίθετα στο 1ο συνέδριο ο Αθαν. Καρατόλιας ήταν καταπέλτης υπέρ του Γρ. Σούρλα. Πέραν αυτών ο ΕΑΣΑΔ υπαγόταν στην 4η Μεραρχία των Ες-Ες, αυτή στο 21ο Σώμα Γερμανικού Στρατού και το ίδιο στη Βέρμαχτ.
Το 2005 κυκλοφόρησε στη Γερμανική γλώσσα το δίτομο εξειδικευμένο πόνημα «Η Γερμανική Βέρμαχτ στην Ελλάδα», Βύρων Τεζαψίδης, Θεσσαλονίκη 2005, το οποίο αναφέρει εκτός από τους αρχηγούς του ΕΑΣΑΔ ακόμη και τα ονόματα 2 μυστικών πρακτόρων των Γερμανών στη Λάρισα. Πουθενά όμως τον Σούρλα. Εκτός αυτού έχουν δημοσιευθεί τα αρχεία του Βρετανικού Foreign Office όπου o φάκελος 371 αφορά την Ελλάδα και υπάρχουν αναφορές στον ΕΑΣΑΔ. Πουθενά και πάλι το όνομα Σούρλας.
Για την επίθεση τώρα στον Σταυρό Φαρσάλων. Γράφηκε ότι στις 2-9-1944 ο ΕΛΑΣ χτύπησε τον ΕΑΣΑΔ/Γερμανούς στο χωριό Σταυρός Φαρσάλων και αιχμαλώτισε 150 (!) , σκότωσε 170 Γερμανούς (!) και 20 «Σούρληδες»(!). Εκεί δήθεν ο Σούρλας διέφυγε στα σκοτάδια. Άλλο ένα μεγαλοπρεπές ψέμα. Η αλήθεια είναι ότι ο ΕΛΑΣ χτύπησε όντως και διέλυσε την ολιγομελή τότε ομάδα του Σούρλα έξω από τα Φάρσαλα αλλά στις 5-10-1943 διότι ήταν ένοπλοι Εδεσίτες/Ζερβικοί τους οποίους χαρακτήριζε «ληστές». Για του λόγου το αληθές παραθέτω στον αριθμό τηλεγραφικής αναφοράς Νο 1588 του Foreign Office (F.O.) όπου γράφει: «5-10-1943 ο Ε.Λ.Α.Σ. αφοπλίζει κοντά στα Φάρσαλα τη μικρή ομάδα του ΕΔΕΣ που βρίσκεται υπό τις διαταγές του Γρ. Σούρλα (Wood House προς Keble, Άκρως απόρρητον, 19-10-1943 F.O. (φάκελος 371/37207/R 11673)». Ναι, ήταν συνεργάτες των Γερμανών το ΕΑΣΑΔ αλλά δεν είχε καμία σχέση με αυτούς ο Σούρλας, αντιθέτως αρχηγός τους ήταν ο Τάκης Μακεδόνας.
Υ.Γ. Ο κ. Πέτρος Ιωάννου γράφει ανενδοίαστα ότι «αρχηγός της Συμμορίας του ΕΑΣΑΔ ήταν (και) ο Γρηγόρης Σούρλας» και παρακάτω ο ίδιος λέει ότι «σχετικά με την (sic) ΕΑΣΑΔ που υπάγονταν ο Σούρλας λίγα είναι γνωστά». Εδώ πια η παχυλή άγνοια συναγωνίζεται την τεράστια εμπάθεια του προαναφερομένου. Ο άνθρωπος γράφει για Σούρλα και ΕΑΣΑΔ αλλά λέει ότι «λίγα είναι γνωστά». Ξέρει να βρίζει, να προσβάλλει μνήμες και οικογένειες, να ανοίξει όμως κάποιο βιβλίο δεν ξέρει. Προς ατυχίαν του για τον ΕΑΣΑΔ ξέρουμε σχεδόν τα πάντα. Ας πάρει λοιπόν το ογκώδες (438 σελίδες) βιβλίο – σταθμό του Σταύρου Παπαγιάννη «ΕΑΣΑΔ-ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ», Αθήνα 2007, ας διαβάσει τι γράφει για πρόσωπα και πράγματα κι ας ανακαλέσει εάν δεν είχε κακές – κάκιστες προθέσεις.
Το ψέμα έχει κοντά πόδια λέει μια παροιμία… Εμείς έτσι απαντούμε τεκμηριωμένα και με επιχειρήματα και όχι «μου το είπε μιά θειά από το χωριό»…
Στυλιανός Παν. Σούρλας, δικηγόρος, πτυχιούχος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. Msc Ιατρικής Α.Π.Θ.
