Το 1815 οι Άγγλοι εξόρισαν τον Ναπολέοντα στο νησί Αγία Ελένη του νότιου Ατλαντικού, μετά την καθοριστική ήττα του στη μάχη του Βατερλό.
Ο Ναπολέων είχε δραπετεύσει από το νησί Έλβα, όπου είχε εξοριστεί το 1814 και οι Άγγλοι ήταν αποφασισμένοι να ξεμπερδέψουν οριστικά από τον μεγάλο τους αντίπαλο.
Σύμφωνα με κείμενα του Ναπολέοντα, αλλά και άρθρα που δημοσιεύτηκαν στους Times του Λονδίνου, οι συνθήκες κράτησης στην Αγία Ελένη ήταν μετριότατες.
Μάλιστα, οι Άγγλοι κατηγορήθηκαν ότι προσπαθούσαν να επισπεύσουν τον θάνατο του Ναπολέοντα.
Όμως νέα στοιχεία δείχνουν πως οι συνθήκες μπορεί να μην ήταν τόσο κακές.
Πρόσφατα δημοπρατήθηκε ένας κατάλογος απογραφής των τροφίμων και των ποτών που παραδίδονταν καθημερινά στην οικία του Ναπολέοντα.
«Αυτό το συναρπαστικό ντοκουμέντο προσφέρει μια λεπτομερή εικόνα για την ποιότητα και την ποσότητα του οίνου, των δυνατών αλκοολούχων ποτών και του φαγητού που απολάμβαναν ο Ναπολέων και η συνοδεία του στην εξορία του στην Αγία Ελένη», εξήγησε ο οίκος δημοπρασιών Woolley & Wallis.
Καθημερινά, έφταναν στην Αγία Ελένη περισσότερα από 50 μπουκάλια κρασιού, μηλίτη, δυνατής μπίρας, σαμπάνιας και άλλων ποτών.
Ασφαλώς, απ’ το μενού δεν έλειπαν και τα κρεατικά: 22 κιλά βόειου και μοσχαρίσιου κρέατος, 30 κιλά ψωμί, 22 κιλά πρόβειου και χοιρινού κρέατος, ένας χοίρος ψητός, δύο γαλοπούλες, 2 χήνες, 4 καναρίνια, 9 φραγκόκοτες, 12 περιστέρια, 42 αυγά και 15 μπουκάλια γάλα.
Το έγγραφο που δημοπρατήθηκε έχει ημερομηνία 13 Οκτωβρίου 1820 και το υπογράφει ο Ντένζιλ Ίμπετσον, ένας Βρετανός αξιωματικός που υπηρέτησε στην Αγία Ελένη κατά τη διάρκεια της εξορίας του Ναπολέοντα.
Το έγγραφο πωλήθηκε 926 λίρες (1.350 ευρώ).
Στο ντοκουμέντο καταγράφονται επίσης οι πενήντα περίπου ένοικοι του Λόνγκγουντ, της οικίας όπου διέμενε ο Ναπολέων, ανάμεσά τους επτά μέλη της οικογένειας του πιστού στρατηγού του Μπερτράν.
Ο Ναπολέων έφθασε την 15η Οκτωβρίου του 1815 στη νήσο της Αγίας Ελένης, έπειτα από ένα ταξίδι 69 ημερών από την Βρετανία.
Πέρασε εκεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του, απομονωμένος και άρρωστος.
Πέθανε στις 5 Μαΐου του 1821, μετά από έξι χρόνια εξορίας.
