O «Άιβαρ ο Ασπόνδυλος», σύμφωνα με τον ισλανδικό θρύλο, υπήρξε ένας από τους πιο αιμοδιψείς ηγέτες των Βίκινγκς. Γιος του Ράγκναρ Λόθμπροκ και της Άσλανγκ, γεννήθηκε εκτός γάμου. Η γυναίκα είχε τη δύναμη να προαισθάνεται τα κακά μελλούμενα. Ήξερε από την αρχή ότι πρώτα έπρεπε να παντρευτεί και ύστερα να μείνει έγκυος.
Εκεί αποδίδουν και τη γενετική ανωμαλία του Άιβαρ. Λέγεται ότι γεννήθηκε με ατελή οστεογένεση, μια πάθηση των κάτω άκρων που είτε δεν υπάρχουν οστά είτε έχουν αφύσικη ευλυγισία. Θεωρήθηκε ότι η κατάρα έπεσε στην οικογένειά του εξαιτίας της ασέβειας προς τον θεσμό της οικογένειας.
Ο γιος του Ράγκναρ δεν ξέχασε ποτέ τον φρικτό θάνατο του πατέρα του μέσα σε λάκκο με δηλητηριώδη φίδια. Ορκίστηκε εκδίκηση στον βασιλιά Αέλα της Νορθούμπρια ο οποίος θεωρήθηκε ως άμεσα υπεύθυνος για τον τραγικό χαμό του. Γεγονός που ιστορικά αμφισβητείται.
Έτσι, το 865 μ.Χ. ηγήθηκε του Μεγάλου Παγανιστικού Στρατού και εισέβαλε στην Αγγλο – Σαξωνική Επταρχία που αποτελούταν από επτά βασίλεια: του Σάσεξ, της Ανατολικής Αγγλίας, του Έσσεξ, του Κέντ, της Μερκίας, του Ουέσεξ και φυσικά της Νορθούμπρια. Ο θρύλος λέει ότι ο Άιβαρ γνώρισε μια μεγάλη ήττα απέναντι στον φερόμενο ως δολοφόνο του πατέρα του. Όμως δεν πτοήθηκε.
Την επόμενη χρονιά, το 867 μ.Χ, εισέβαλε στην Νορθούμπρια και αιχμαλώτισε τον Αέλα. Διέταξε άμεσα τον θάνατο του με τη φρικτή μέθοδο του «Ματωμένου Αετού». Σχίζουν τον θώρακα από την πίσω πλευρά φτάνοντας μέχρι τους πνεύμονες. Τα χέρια του μελλοθάνατου είναι δεμένα, ενώ ο ίδιος είναι γονατισμένος. Έτσι όταν ανοίξει εντελώς ο θώρακας να μοιάζει σαν ματωμένος αετός με ανοιχτά φτερά. Το θύμα έχει αργό και βασανιστικό θάνατο.
Αργότερα, αφού εισέβαλαν στο βασίλειο της Μερκίας και κατέλαβαν το Νότινγχαμ, επέστρεψαν στην Ανατολική Αγγλία το 869. Ο Άιβαρ δεν εμφανίζεται σε κανένα ιστορικό αρχείο μετά το 870, όπου θεωρήθηκε και η χρονολογία θανάτου του, αν και επισήμως δεν καταγράφηκε πουθενά το τέλος του. Η ύπαρξη του απόγονου του Λόθμπροκ κινείται ανάμεσα στον θρύλο και την πραγματικότητα. Κανείς δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να τεκμηριώσει ιστορικά όλες τις επιδρομές και τις λεηλασίες που του χρεώθηκαν μαζί με τα αδέρφια του: Μπιόρν τον Σιδηρόπλευρο, Χάλφνταν Ράγκναρσον, Χβίρτσεκ, Σίγκουρντ και Ούμπε.
Κάποιοι ιστορικοί τον ταυτίζουν με τον Άιμαρ, τον ιδρυτή της δυναστείας του Άιβαρ, ο οποίος ήλεγχε έως τον 10ο αιώνα τη Νορθούμπρια και κυριάρχησε στην Ιρλανδική Θάλασσα.
Το 1866 η τυχαία ανακάλυψη του αγρότη Τομ Γουόκερ στο Ρέπτον του Ντέρμπυσάιρ, έδωσε άλλη τροπή στην υπόθεση του θανάτου του Άιβαρ του Ασπόνδυλου, αφού στο σημείο όπου βρέθηκαν 200 σκελετοί πολεμιστών, είχε εισβάλει ο Μεγάλος Παγανιστικός Στρατός. Ο τρόπος με τον οποίο ήταν θαμμένος ο άνδρας δήλωνε και το υψηλό του αξίωμα. Θεωρήθηκε πολύ πιθανό κάποια από τα οστά στο κέντρο του ταφικού μνημείου να ανήκαν στον Βίκινγκ Άιβαρ.
Η ιστορία του Άιβαρ του Ασπόνδυλου έγινε γνωστή μέσα από την σειρά του History Channel «Βίκινγκς».
Δείτε ακόμα: 
