Το 1924, ιδρύθηκε στην Αθήνα, μία Σχολή Πολιτικών Επιστημών που θύμιζε την αντίστοιχη του Παρισιού. Ήταν το κοινό όραμα δύο αντρών, του Γεώργιου Φραγκούδη και του Αλέξανδρου Πάντου.
Ο Γεώργιος Φραγκούδης, γεννήθηκε το 1869 στη Λεμεσό και καταγόταν από τη γνωστή εύπορη και ισχυρή οικογένεια των Φραγκούδηδων.
Δεν ήταν άριστος μαθητής, αλλά κατάφερε να σπουδάσει Νομική στην Αθήνα και Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι. Έγραψε το πρώτο του βιβλίο «Ελληνικά Πολιτεύματα γενόμενα από του 1821-64» στα 17 του χρόνια και εργάστηκε ως δικηγόρος στο Σουδάν. Παράτησε το επάγγελμα λέγοντας «δεν μπορώ να είμαι πια ψεύτης».
Επέστρεψε στην Αθήνα και εργάστηκε ως δημοσιογράφος για να μπορεί να «γνωστοποιήσει τα ελληνικά ζητήματα», ενώ διάβαζε ιστορία για να μπορεί να ερμηνεύσει τις συμφορές Ελλάδος και Κύπρου.
«Αυτόνομη Κυπριακή Δημοκρατία»
Αν και σταδιοδρόμησε στην Αθήνα, ποτέ δεν ξεχνούσε την Κύπρο για την οποία πάλευε από όπου κι αν βρισκόταν.
Το 1901 διοργάνωσε μια έκθεση για την Κύπρο στο Ζάππειο «με στόχο την προβολή της ελληνικής της ταυτότητας, της ιστορίας και της σύγχρονης ζωής και δημιουργίας στο νησί».
Θεωρείται ο πατέρας του εθνικού κινήματος στην Κύπρο, όμως σε μεγάλη ηλικία αναθεώρησε τις απόψεις του και τρία χρόνια μετά το κίνημα του ’31, πρότεινε σε Έλληνες και Βρετανούς την ίδρυση της «Αυτόνομης Κυπριακής Δημοκρατίας», στο πλαίσιο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Η πρότασή του προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις από την κυπριακή ηγεσία και τον κόσμο του νησιού χωρίς όμως να έχουν αρνηθεί οι Βρετανοί.
Οι ξυλοδαρμοί και η απόπειρα δολοφονίας
Ως Βενιζελικός και προσωπικός φίλος του Ελευθέριου Βενιζέλου, θεωρούσε πως μόνο αυτός μπορεί να πετύχει το όραμα των Κυπρίων για Ένωση. Για αυτό οι δυο τους καταδίκασαν το κίνημα του ΄31 και υπέβαλε πρόταση για αυτονομία. Για την κίνησή του αυτή, κάποιοι Κύπριοι φοιτητές στην Αθήνα τον ξυλοφόρτωσαν.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτές οι φορές που ο Φραγκούδης έπεσε θύμα ξυλοδαρμού. Κάποια στιγμή δημοσίευσε ένα άρθρο εναντίον του «τζόγου» και ζήτησε από τον Βενιζέλο να πάρει μέτρα εναντίον των λεσχών και τότε τον ξυλοφόρτωσαν ξανά.
Όμως το αποκορύφωμα ήταν η απόπειρα δολοφονίας το 1921, λόγω των ιδεών του όπου τον πυροβόλησαν στο κεφάλι και όμως επέζησε.
Από τότε ο Γεώργιος Φραγκούδης κοιμόταν με ένα περίστροφο στο προσκεφάλι του και κυκλοφορούσε με σωματοφύλακα.
Η ίδρυση της Παντείου
Επηρεασμένος από τις σπουδές του στη Γαλλία και τις διαρκείς πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, ο Φραγκούδης είχε ως όραμα να ιδρύσει μία Σχολή που θα μόρφωνε την ιθύνουσα τάξη.
Μαζί με τον Αλέξανδρο Πάντο ξεκίνησαν την υλοποίηση της ίδρυσης μίας Σχολής Πολιτικών Επιστημών σαν αυτές του Παρισιού.
Ο Αλέξανδρος Πάντος είχε ως επιθυμία την ίδρυση της Σχολής, αλλά πέθανε πριν από την αποπεράτωση του μεγάλου σχεδίου. Όπως έχει περιγράψει η κόρη του Φραγκούδη, ο πατέρας της σε συνεργασία με το Βενιζέλο κέρδισαν τη δίκη στο Παρίσι με την κληρονομιά του Πάντου και έτσι κατόρθωσαν να τελειώσουν το κτίριο της Σχολής το 1930 και να αγοράσουν οικόπεδο γύρω από τη Σχολή για μελλοντική ανάπτυξη. Προς τιμήν του μεγαλύτερου δωρητή η Σχολή ονομάστηκε Πάντειος.
«Ο πατέρας μου αγαπούσε σαν παιδί του τη Σχολή. Σκούπιζε τα σκαλιά της Σχολής, έκανε τον κηπουρό και γενικά έκανε ό,τι οικονομίες μπορούσε για να μπορεί να πληρώνει τους μισθούς των καθηγητών. Όταν επέστρεψε από το Σουδάν δώρισε την προσωπική του βιβλιοθήκη, πίνακες, επιτοίχια γλυπτά και άλλα προσωπικά αντικείμενα στην Πάντειο», ανέφερε η Αθηναΐς Φραγκούδη στη δημοσιογράφο Ντίας Ευαγόρου.
Τον Ιούλιο του ΄39 επισκέφθηκε την Κύπρο και αγκάλιασε για τελευταία φορά την κόρη του. Τα λόγια του ήταν: «Παιδί μου, σ’ αφήνω πίσω για το καλό σου». Είχε καρκίνο στον λάρυγγα και την ίδια χρονιά πέθανε.
Πληροφορίες: Ο «άγνωστος Κύπριος Γεώργιος Φραγκούδης», Ντία Ευαγόρου
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Το σχολείο που είχε τυπογραφείο, φάρμα και νοσοκομείο! Το έχτισαν στη συγκεκριμένη περιοχή επειδή δεν «έβλεπε» κανένα μιναρέ. Το εντυπωσιακό Μελκονιάν στην Αγλαντζιά
