ΠΗΓΗ: ΟΙ 100 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, MICHAEL LEE LANING. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ.
Ο Ντάγκλας Μακάρθουρ διοίκησε μια μεραρχία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το μεγαλύτερο μέρος των Συμμαχικών Δυνάμεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις δυνάμεις των ΗΠΑ στον πόλεμο της Κορέας.
Κατατάσσεται χωρίς δυσκολία ανάμεσα στους μεγαλύτερους, αν και αμφιλεγόμενους, Αμερικάνους στρατηγούς.
Όσοι υπηρετούσαν υπό τις διαταγές του είτε τον λάτρευαν είτε τον μισούσαν.
Όλοι όμως αναγνώριζαν τη στρατηγική του ιδιοφυία.
Γεννήθηκε στο Λιτλ Ροκ του Άρκανσο στις 26 Ιανουαρίου 1880 και ανήκε σε οικογένεια στρατιωτικών.
Ο πατέρας του, Άρθουρ, είχε παρασημοφορηθεί για τη συμμετοχή του στον Αμερικάνικο Εμφύλιο.
Ο νεαρός Μακάρθουρ φοίτησε στην στρατιωτική σχολή Γουέστ Πόιντ, αποφοίτησε πρώτος και διορίστηκε ανθυπολοχαγός στο Μηχανικό.
Αρχικά υπηρέτησε ως υπασπιστής του πατέρα του στον Ρωσο-Ιαπωνικό πόλεμο του 1904 και αργότερα του προέδρου των ΗΠΑ, Θίοντορ Ρούσβελτ.
Το 1916 διορίστηκε προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πληροφοριών του υπουργείου Πολέμου.
Εντυπωσίασε τον υπουργό, Νιούτον Μπέικερ, όταν υπέβαλε ένα σχέδιο ενεργοποίησης της Εθνοφυλακής για να πολεμήσει μαζί με τον τακτικό στρατό στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όταν η μεραρχία απέπλευσε για την Ευρώπη, ο Μακάρθουρ ήταν ο επιτελάρχης της.
Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Το 1918, προς το τέλος του πολέμου, ανέλαβε ως ο νεότερος σε ηλικία διοικητής μεραρχίας του στρατεύματος.
Πίστευε ότι ο εχθρός δεν μπορούσε να τον αγγίξει και διοίκησε τους άντρες του από την πρώτη γραμμή του πυρός, προτρέποντάς τους να «παρελαύνουν με τόλμη».
Σιχαινόταν το μεταλλικό κράνος, δεν φορούσε μάσκα αερίων και κυκλοφορούσε άοπλος.
Όταν ολοκληρώθηκε ο πόλεμος, κέρδισε τέσσερα ασημένια αστέρια και τον έπαινο του Στατηγού Τζον Πέρσινγκ, που είπε: «Ο Μακάρθουρ είναι ο μεγαλύτερος στρατιωτικός ηγέτης που διαθέτουμε».
Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Μέχρι την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μακάρθουρ διετέλεσε επιθεωρητής της ακαδημίας Γουέστ Πόιντ, όπου βοήθησε στον εκσυγχρονισμό της.
Τον Ιούλιο του 1941, το υπουργείο Πολέμου των ΗΠΑ τον ανακάλεσε σε ενεργό υπηρεσία και του ανέθεσε τη διοίκηση των αμερικανικών δυνάμεων στην Άπω Ανατολή με έδρα τις Φιλιππίνες.
Ο Μακάρθουρ δεν πίστευε ότι η Ιαπωνία θα έκανε επίθεση παρά τις προειδοποιήσεις των ανωτέρων του. Καθυστέρησε εννιά ώρες να θέσει τις δυνάμεις σε συναγερμό, μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ.
Η καθυστέρηση συνέβαλε στην τεράστια καταστροφή που υπέστη ο αμερικανικός στόλος.
Η απόβαση που ακολούθησε στις 22 Δεκεμβρίου υποχρέωσε τις αμερικανικές και φιλιππινέζικες δυνάμεις να αποσυρθούν στη χερσόνησο του Μπατάν και στο οχυρωμένο νησί Κορεγκιντόρ.
Παρά τις τεράστιες προσπάθειές του, ο Μακάρθουρ ήταν ανήμπορος μπροστά στην ιαπωνική προέλαση.
Για να μη συλληφθεί διέφυγε ηττημένος από το Κορεγκιντόρ τον Μάρτιο του 1942 και μόλις έφτασε στην Αυστραλία, δέχτηκε το Μετάλλιο της Τιμής και έκανε τη διάσημη δήλωση: «Ξέφυγα και θα επιστρέψω».
Οι Φιλιππίνες κράτησαν ως τον Μάιο, οπότε και παραδόθηκαν. 65 χιλιαδες στρατιώτες και ένας υποστράτηγος παραδόθηκαν όταν ξέμειναν από τρόφιμα και πυρομαχικά.
Ο Μακάρθουρ χρειάστηκε δύο χρόνια για να τιμήσει την υπόσχεσή του.
Εφάρμοσε μια τακτική σταδιακής κατάληψης μιας σειράς νησιών και παρέκαμψε πολλές οχυρές τοποθεσίες των Ιαπώνων.
Συντόνισε τις χερσαίες δυνάμεις με την αεροπορία και το ναυτικό, με αποτέλεσμα μια σειρά από επιτυχημένες αμφίβιες επιχειρήσεις, που εξασφάλισαν τη μία νίκη μετά την άλλη.
Στις 20 Οκτωβρίου 1944, ο Μακάρθουρ βγήκε στην ακτή του Λέιτε και δήλωσε: «Επέστρεψα».
Ο Ρούσβελτ του επεσήμανε ότι έπρεπε να πει: ¨επιστρέψαμε¨. Έκανε ότι δεν καταλαβε.
Στη μάχη των Φιλιππίνων, οι Ιάπωνες έχασαν 192.000 στρατιώτες, ενώ οι Αμερικάνοι μόνο 8.000.
Τον Δεκέμβριο πήρε τον βαθμό του Στρατηγού και στις 2 Δεκεμβρίου 1945, σε ηλικία 65 ετών, δέχθηκε την παράδοση της Ιαπωνίας πάνω στο καταδρομικό Μιζούρι, στον κόλπο του Τόκιο.
Παρέμεινε στη χώρα μετά την παράδοση και ο κόσμος συνήθιζε να τον αποκαλεί «αυτοκράτορα χωρίς στέμμα».
Πόλεμος της Κορέας
Το 1947 διορίστηκε διοικητής στην Άπω Ανατολή και κατείχε αυτή τη θέση όταν η Βόρεια Κορέα εισέβαλε στη Νότια, στις 25 Ιουνίου 1950.
Ακόμη μία φορά αιφνιδιάστηκε, αλλά έσπευσε να μεταφέρει μάχιμες μονάδες στην Κορέα και ανέλαβε τη διοίκηση όλων των δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών.
Οι Αμερικάνοι μόλις είχαν κατορθώσει να ανακόψουν τη βορειοκορεατική προέλαση, όταν ο Μακάρθουρ, παρά τις αντιρρήσεις όλων σχεδόν των συνεργατών του, πραγματοποίησε απόβαση στο Ιντσόν στις 15 Σεπτεμβρίου.
Η απόβαση έγινε με πλήρη επιτυχία, απέκοψε τους εισβολείς και τους έτρεψε σε φυγή.
Αγνόησε γι΄ άλλη μια φορά την απειλή των Κινέζων που όταν μπήκαν στον πόλεμο τον αιφνιδίασαν.
Στη συνέχεια του πολέμου, ο Μακάρθουρ πρότεινε μια σειρά στρατηγικών κινήσεων, οι οποίες όμως απορρίφθηκαν από την αμερικάνικη κυβέρνηση.
Τότε ο Στρατηγός απαίτησε πιο έντονα να γίνουν οι κινήσεις με δηλώσεις στα Μέσα και προσωπικές ανακοινώσεις εναντίον των Κινέζων. Ως απάντηση, ο Πρόεδρος Τρούμαν τον απήλλαξε από τα καθήκοντά του στις 11 Απριλίου 1951.
Ο Μακάρθουρ επέστρεψε στις ΗΠΑ για πρώτη φορά από το 1937.
Στη Νέα Υόρκη τον υποδέχτηκε λαοθάλασσα, που υπολογίζεται ότι ξεπερνούσα τα 7 εκατομμύρια.
Σε τιμητική ομιλία που έδωσε στο Κογκρέσο, ο Μακάρθουρ έκλεισε τον λόγο του με την αξέχαστη φράση: «Οι παλιοί στρατιώτες δεν πεθαίνουν ποτέ, απλά σιγοσβήνουν».
Μόλις τελείωσε ο λόγος, ο βουλευτής Ντιουι Σορτ, φώναξε στην ομήγυρη: «Ακούσαμε τον Θεό να μιλά σήμερα. Τον Θεό με σάρκα και οστά, τη φωνή του Θεού!»
«Ο θεός» στη συνέχεια επέμεινε με ένταση ότι πρέπει να γίνει πυρηνική επίθεση στη Βόρεια Κορέα. Οι κοινοί θνητοί, που έπαιρναν τις αποφάσεις, δεν τον άκουσαν καν.
Αλλά ο Μακάρθουρ πράγματι έσβησε σταδιακά.
Μετακόμισε στο ξενοδοχείο Γουόλντορφ Αστόρια της Νέας Υόρκης και εκτός από τις συμμετοχές του σε διοικητικά συμβούλια μεγάλων εταρειών και κάποιες σποραδικές διαλέξεις, παρέμεινε απομονωμένος.
Πέθανε σε ηλικία 84 ετών, στις 5 Απριλίου 1964.
ΠΗΓΗ: ΟΙ 100 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, MICHAEL LEE LANING. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ.
Διαβάστε ακόμα: Ο άγνωστος Χάρι Τρούμαν. Ο πρόεδρος που έριξε τις πυρηνικές βόμβες, κατηγορήθηκε ως αριστερός.
