«Τόσο η Κίνα όσο και η Κύπρος ανήκουν εις τον Τρίτον Κόσμον, αι δύο χώραι έχουν υποφέρει από ιμπεριαλιστικήν επίθεσιν και καταπίεσιν κατά την ιστορίαν των».
Με αυτό το σχόλιο ως λεζάντα, η εφημερίδα «Λαϊκή Καθημερινή του Πεκίνου», συνόδευε την τεράστια φωτογραφία που κοσμούσε το πρωτοσέλιδό της με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Η επίσκεψη του Προέδρου της Κύπρου, αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου και λίγο πριν το Πραξικόπημα και την Εισβολή.
Η «αλησμόνητη» εμπειρία
Ο Πρόεδρος Μακάριος συναντήθηκε στο Πεκίνο με τον Πρωθυπουργό της Κίνας Τσου Εν Λάι αλλά η συνάντησή του με τον Πρόεδρο Μάο Τσε Τουγκ, ήταν όπως ανέφερε ο ίδιος «μία από τις αλησμόνητες εμπειρίες της ζωής του αφού γνώρισε την πλέον εξέχουσα προσωπικότητα της εποχής του».
Τιμή και θαυμασμός από τον κινεζικό λαό
Κατά την παραμονή του στη χώρα, ο Μακάριος επισκέφθηκε χώρους εργασίας όπου συνομίλησε με τους εργάτες αλλά περπάτησε και στο Σινικό
Τείχος, στο οποίο χιλιάδες Κινέζοι κραύγαζαν το όνομά του και συνθήματα υπέρ της Κύπρου.
Επισκέφθηκε μουσεία, ανάκτορα, ενώ παρακολούθησε και παράσταση από το «σύγχρονο επαναστατικό μπαλέτο – Το Γυναικείο Ερυθρό Απόσπασμα».
Βέβαια, τον ενθουσιασμό του Μακαρίου δεν συμμεριζόταν ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, οι οποίες μάλλον φάνηκαν να εξοργίζονται από τη χειραψία και τη δήλωση του Μακαρίου, πως γνώρισε την πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα του 20ου αιώνα.
Ο Μάο αν και κομμουνιστής είχε από κακές μέχρι μέτριες σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση. Θεωρούσε ότι η Κίνα είναι πολύ μεγάλη για να είναι κομμουνιστικός δορυφόρος και ο ίδιος δεν εννοούσε να παίρνει κομματική γραμμή, αλλά να δίνει. Ήταν η περίοδος της εξωστρέφειας του καθώς είχε συναντηθεί και με άλλους δυτικούς ηγέτες αλλά η συνάντηση με έναν θρησκευτικό και πολιτικό ηγέτη ήταν ξεχωριστή.
Άλλωστε ο Μακάριος είχε αγωνιστεί εναντίον της αποικιοκρατίας και αυτό ίσως, στο σκεπτικό του Μάο, εξισορροπούσε τον δεδομένο αντικομμουνισμό του κύπριου ηγέτη.
Ο Κινέζος ηγέτης σε αυτά είχε ένα δικό του τρόπο ανάλυσης και συχνά αιφνιδίαζε την παγκόσμια κοινή γνώμη, με τις διπλωματικές του κινήσεις, που σπάνια ήταν συμβατικές και προβλέψιμες.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: «Ο Μακάριος δεν ήθελε να ακούει για ένωση, άλλα έλεγε και άλλα έκανε. Ο Γρίβας δεν ήταν πολιτικός». Μια συνέντευξη του Κ. Μητσοτάκη για την Κύπρο
