Ο Ναπολέων ήταν ένας μεγάλος στρατηγός, αλλά υπήρξε και μανιώδης κυνηγός των ωραίων γυναικών. Σε αυτό το θέμα ήταν αδίστακτος.
Είχε φθάσει στο σημείο να στείλει ένα αξιωματικό στο μέτωπο για να φλερτάρει τη γυναίκα του. Οι υπόλοιπες γνωστές ιστορίες είναι εξίσου πικάντικες.
Ντεζιρέ Κλαρί
Η πρώτη αγαπημένη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη δεν ήταν άλλη από τη μνηστή του αδερφού του.
Την έλεγαν Ντεζιρέ Κλαρί και ήταν η πιο περιζήτητη νύφη της Μασσαλίας.
Όταν τη γνώρισε ο Ναπολέων ήταν ήδη αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ, τον αδερφό του.
Μέσα σε λίγο καιρό, την έπεισε να διαλύσει τον αρραβώνα της και να συνάψει σχέση μαζί του.
Ιωσηφίνα
Το 1795 ο Ναπολέων γνώρισε την Ιωσηφίνα.
Ήταν ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής του, η γυναίκα που θα τον στιγμάτιζε για την υπόλοιπη ζωή του.
Η Ιωσηφίνα, γεννημένη στις 23 Ιουνίου του 1763, ήταν 33 χρονών, χήρα, με δύο παιδιά.
Ο Ναπολέοντας ήταν έξι χρόνια μικρότερός της.
Ο Ναπολέων όταν τη γνώρισε γοητεύτηκε.
Η χαριτωμένη Ντεζιρέ δεν μπορούσε να συγκριθεί με την αισθησιακή και ώριμη Ιωσηφίνα.
Ο Ναπολέοντας χώρισε με την Ντεζιρέ και κυνήγησε την Ιωσηφίνα με όποιο τρόπο μπορούσε.
Η Ντεζιρέ παντρεύτηκε τον Γάλλο αξιωματικό, Ζαν Μπερναντότ, που το 1818 έγινε Βασιλιάς της Σουηδίας.
Η πρώην αγαπημένη του Βοναπάρτη, από την αγκαλιά του στρατηλάτη, βρέθηκε στον θρόνο της Βασίλισσας.
Η ώριμη και εξωτική Ιωσηφίνα δεν ανταπέδιδε τον έρωτα του Βοναπάρτη, αλλά δέχτηκε να τον παντρευτεί.
Λάτρευε την πολυτέλεια και τα πλούτη, που μπορούσε να της εξασφαλίσει.
Παντρεύτηκαν στις 9 Μαρτίου 1796 και λίγες μέρες μετά τον γάμο τους, ο στρατηλάτης έφυγε για την εκστρατεία στην Ιταλία.
Στα γράμματά του, ικέτευε τη νέα σύζυγό του να τον ακολουθήσει και περιέγραφε με έντονο πάθος το πόσο τη λάτρευε.
Εκείνη τον απέφευγε.
Απολάμβανε την ξέγνοιαστη ζωή στο Παρίσι και περνούσε τον χρόνο της με διάφορους εραστές.
Όταν έμαθε ο Ναπολέοντας για τις απιστίες της Ιωσηφίνας, κατέρρευσε.
Την είχε αγαπήσει πραγματικά και εκείνη τον κορόιδευε.
Έγραφε στον αδερφό του: «Το πέπλο σκίστηκε. Είναι τόσο στενάχωρο, όταν η καρδιά κρατάει τόσο αντικρουόμενα συναισθήματα για ένα άτομο… Χρειάζεται να μείνω μόνος. Με κούρασαν τα μεγαλεία. Όλα τα συναισθήματά μου έχουν στεγνώσει. Δε με νοιάζει πια η δόξα. Στα 29, έχω εξαντλήσει τα πάντα».
Το γράμμα δημοσιεύτηκε στις βρετανικές εφημερίδες και ο Ναπολέων έγινε ο περίγελος της κοινωνίας.
Αποφάσισε να ζητήσει διαζύγιο, αλλά η Ιωσηφίνα κατάφερε να τον μεταπείσει.
Όμως, ο γάμος τους δεν ήταν ποτέ όπως πριν.
Ο Ναπολέοντας άρχισε να περηφανεύεται για τις ερωμένες του, ενώ μέχρι τότε ισχυριζόταν ότι καμία άλλη γυναίκα δεν μπορούσε να συγκριθεί με την Ιωσηφίνα του.
Όταν έφυγε για την εκστρατεία στην Αίγυπτο, πήρε μαζί του μία απ’ τις ερωμένες του.
Την έλεγαν Πολίν Φουρέ και μεταμφιέστηκε σε άντρα για να τον συνοδεύσει.
Οι στρατιώτες την αποκαλούσαν «Κλεοπάτρα του Βοναπάρτη».
Η Ιωσηφίνα έμεινε στο Παρίσι, αλλά δεν απάτησε ποτέ ξανά τον Ναπολέοντα.
Η ερωμένη του Ουέλινγκτον
Η Μαργκερίτ Βαϊμάρ ήταν μία πανέμορφη ηθοποιός, που υπήρξε ερωμένη του Ναπολέοντα, αλλά και του Δούκα του Ουέλιγκτον.
Ο Ουέλιγκτον ήταν ο στρατηγός που ηγήθηκε στη μάχη του Βατερλό και συνέθλιψε τα στρατεύματα του Βοναπάρτη, το 1815.
Οι δύο εχθροί πρέπει να είχαν παρόμοιο γούστο στις γυναίκες.
Μαρί Βαλέφσκα
Το 1806 ο Βοναπάρτης βρισκόταν στη Βαρσοβία, όπου γνώρισε την Πολωνή αριστοκράτισσα, Μαρί Βαλέφσκα.
Μίλησαν ελάχιστα, αλλά η ομορφιά της ήταν αρκετή για τον Ναπολέοντα.
Της έκανε πρόταση να γίνει η επίσημη ερωμένη του, αλλά εκείνη αρνήθηκε.
Η Βαλέφκσα ήταν θρησκευόμενη και πίστευε ότι η σχέση εκτός γάμου ήταν αμαρτία.
Τελικά συμφώνησε, μετά την προτροπή άλλων Πολωνών αριστοκρατών.
Ήθελαν να τη χρησιμοποιήσουν για να εξασφαλίσουν την εύνοια του Ναπολέοντα.
Η Μαρί επισκεπτόταν τα διαμερίσματα του Βοναπάρτη μόνο τη νύχτα και έφευγε το πρωί, πριν να τη δουν οι υπηρέτες.
Τον συνόδευσε σε ταξίδια και όλοι γνώριζαν για τη σχέση τους, αλλά εκείνη επέμενε να παριστάνει ότι δεν συνέβαινε κάτι.
Τον Μάιο του 1810 γεννήθηκε ο γιος τους, Αλέξανδρος.
Μαρία Λουίζα
Δύο μήνες πριν τη γέννηση του Αλέξανδρου, ο Ναπολέοντας παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, τη Μαρία Λουίζα της Αυστρίας.
Ήταν ανιψιά της Μαρίας Αντουανέτας, της τελευταίας Βασίλισσας της Γαλλίας πριν από την Επανάσταση του 1789.
Ο Ναπολέοντας είχε πάρει διαζύγιο απ’ την Ιωσηφίνα το 1809,
γιατί χρειαζόταν ένα διάδοχο και η Ιωσηφίνα δεν μπορούσε να αποκτήσει άλλα παιδιά. Τελικά, ο Βοναπάρτης απέκτησε ένα γιο, τον Αλέξανδρο, απ’ την ερωμένη του και έναν δεύτερο, τον Φρανσουά, απ’ τη νόμιμη σύζυγό του, Μαρία Λουίζα.
Το 1814 ο Ναπολέων παραιτήθηκε απ’ τον θρόνο της Γαλλίας και εξορίστηκε στο νησί Έλμπα.
Η Μαρία Λουίζα επέστρεψε στην Αυστρία και δεν είδε ξανά τον σύζυγό της.
Τον ίδιο χρόνο πέθανε η Ιωσηφίνα από πνευμονία. Όταν το έμαθε ο Ναπολέοντας κλείστηκε στο δωμάτιό του για δύο μέρες, χωρίς να φάει ή να πιει νερό.
Η αγάπη του για την πρώτη του σύζυγο μπορεί να πέρασε «σαράντα κύματα», αλλά δεν μειώθηκε ποτέ.
Όταν πέθανε ο ίδιος ο Ναπολέοντας, στις 5 Μαΐου του 1821, οι τελευταίες λέξεις του ήταν: «Η Γαλλία, ο στρατός, ο αρχηγός του στρατού, η Ιωσηφίνα».
