Στις 18 Οκτωβρίου 1867 η Αλάσκα πέρασε επισήμως στην κυριαρχία των Αμερικανών.
Η παράδοση έγινε στο Νοβοαρχάνγκελσκ παρουσία των ρωσικών και αμερικανικών στρατευμάτων.
Οι αντιδράσεις των δύο χωρών ήταν άμεσες και καταγγελτικές προς τις κυβερνήσεις τους.
Οι μεν Ρώσοι απογοητεύτηκαν που πούλησαν για ένα μικρό ποσό τη γη τους, οι δε Αμερικάνοι που σπατάλησαν χρήματα για μια παγωμένη άχρηστη έκταση.
Οι Ρώσοι πούλησαν την Αλάσκα αντί 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων, κίνηση την οποία θα μετάνιωναν μερικά χρόνια αργότερα.
Ρωσική αποικία στην Αλάσκα
Η Ρωσική παρουσία στην Αλάσκα ξεκίνησε επί Τσάρου Πέτρου του Μέγα στις αρχές του 18ου αιώνα.
Η περιοχή αρχικά φάνηκε αδιάφορη εξαιτίας του απέραντου πάγου.
Ωστόσο, η τοποθεσία όπως αποδείχτηκε ήταν ιδανική για να δημιουργήσουν πρώτοι μια αποικία ώστε να οργανώσουν το εμπόριο τους προς την Αμερική.
Πρωτεύουσα ήταν η Νοβοαρχάνγκελσκ που μετέπειτα ονομάστηκε από τους Αμερικανούς Σίτκα.
Η Αλάσκα εξελίχθηκε σύντομα σε σημαντικό κέντρο εμπορίου.
Κινέζικα υφάσματα, τσάι, πάγος και κυρίως γούνες ήταν το ρωσικό εμπόριο προς τον Αμερικάνικο Νότο.
Μάλιστα για το σκοπό αυτό είχαν ιδρύσει την «Ρωσο-Αμερικάνικη εταιρία».
Η παρακμή του εμπορίου
Όμως τα επόμενα χρόνια οι εμπορικές συναλλαγές άρχισαν να δυσχεραίνονται από τις εξεγέρσεις των ντόπιων.
Η εταιρία έπαψε να είναι προσοδοφόρα και οι δραστηριότητες στην Αλάσκα ζημίωναν την οικονομία.
Παράλληλα ο Κριμαϊκός πόλεμος που είχε ξεσπάσει στην Κριμαία με την συμμετοχή της Αγγλίας και της Γαλλίας στο πλευρό των Οθωμανών, δεν άφηνε περιθώρια στην Ρωσία για περαιτέρω έξοδα. Η ήττα της Ρωσίας στον πόλεμο και οι ενδεχόμενες μελλοντικές συγκρούσεις με την Μεγάλη Βρετανία «σφράγισε» την απόφαση των Ρώσων να φύγουν από την Αλάσκα.
Συμφωνία Αμερικανών -Ρώσων επί Tσάρου Αλέξανδρου Β΄
Η αγοραπωλησία πραγματοποιήθηκε, αλλά οι τριάντα χιλιάδες ντόπιοι κάτοικοι της Αλάσκα το έμαθαν πολύ αργότερα.
Η αμφιλεγόμενη ιστορική συμφωνία έγινε στα τέλη του 19ου αι. επί Tσάρου Αλέξανδρου Β’, θείου βασίλισσας της Ελλάδος Όλγας και του αμερικανού προέδρου Αντριου Τζόνσον.
Το ποσό θεωρήθηκε εξευτελιστικό για μια τόσο μεγάλη έκταση.
Σε αντίθεση με τις μετέπειτα σχέσεις των δύο χωρών, την περίοδο εκείνη ήταν φιλικές.
Στην ουσία η Ρωσία σε μια στιγμή αδυναμίας πρόσφερε την Αλάσκα στην Αμερική. Οι Αμερικανοί με τη σειρά τους άδραξαν την ευκαιρία.
Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του επιστρατευμένου από τη Ρωσία Έντουαρντ Στιόκλ και του υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α. Ουίλιαμ Σιούαρντ.
Η συμφωνία σήμαινε το τέλος της ρωσικής παρουσίας στην Αμερική και παράλληλα έδωσε μεγάλη ώθηση στην κυριαρχία της Αμερικής στην περιοχή του Ειρηνικού.
«Πυρετός» του χρυσού στον ποταμό Κλοντάικ. Μετά ήρθε και το πετρέλαιο!
Λίγα χρόνια αργότερα η κοινή γνώμη της Αμερικής σίγουρα είχε μετανιώσει για τις αρχικές της αντιδράσεις και οι Ρώσοι για την κίνηση τους να πουλήσουν την Αλάσκα.
Το 1896 στoν ποταμό Κλοντάικ του Γιούκον ανακαλύφθηκε κοίτασμα χρυσού. Ο λεγόμενος «πυρετός του Κλοντάικ» είχε επίκεντρο την Αλάσκα.
Εκατό χιλιάδες πολίτες κατευθύνθηκαν στην περιοχή όταν έμαθαν τα νέα για να καρπωθούν ένα κομμάτι χρυσού.
Ωστόσο ο πλούτος της περιοχής δεν περιορίστηκε μόνο στο χρυσό.
Στο παγωμένο έδαφος υπήρχε επίσης πολύ πετρέλαιο, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1968 στον κόλπο Προύντο.
Οι Αμερικάνοι το εκμεταλλεύτηκαν, εγκατέστησαν μεγάλες πλατφόρμες εξόρυξης και πήραν στο έπακρο τα λεφτά τους πίσω.
