Οι Ούννοι ήταν μία νομαδική φυλή έφιππων πολεμιστών, μογγολικής καταγωγής που κατοικούσε στην κεντρική Ασία. Έκαναν δυναμική εμφάνιση τον 4ο αιώνα μ.Χ, όταν ξεκίνησαν εκστρατείες από την Ασία προχωρώντας προς τη Δυτική Ευρώπη και ερημώνοντας πολλές χώρες στο πέρασμά τους.
Οι μεν Ρωμαίοι θεωρούσαν τους Ούννους βάρβαρους και απολίτιστους γιατί έτρωγαν το κρέας ωμό, ζούσαν και κοιμόντουσαν μαζί με τα άλογά τους, δεν είχαν γραπτό λόγο και δεν έχτιζαν σπίτια.
Οι δε Βυζαντινοί έβλεπαν τους Ούννους ως τιμωρία από το θεό για τις αμαρτίες τους.

Ο Αττίλας  ο πολέμαρχος που έφτασε μέχρι τον ποταμό Ρήνο

Ο Αττίλας από τον ShannaCove
Ο Αττίλας από τον ShannaCove. Έφτασε την αυτοκρατορία του από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι τον ποταμό Ρήνο

Το 434 μ.Χ ο Αττίλας ανέβηκε στο θρόνο των Ούννων έως το θάνατό του το 453 μ.Χ.
Επρόκειτο για έναν προικισμένο ηγέτη και ικανότατο πολέμαρχο που κατάφερε να δημιουργήσει μία τεράστια αυτοκρατορία.
Με την άνοδό του στο θρόνο απαίτησε από τη βυζαντινή αυτοκρατορία να του δώσει τεράστια χρηματικά ποσά. Όταν οι Βυζαντινοί αρνήθηκαν ο Αττίλας οργάνωσε μια φοβερή εκστρατεία και κατέστρεψε τη Θράκη και τη Μακεδονία ερημώνοντας πάνω από 70 πόλεις.
Έτσι απέκτησε την φήμη η «Μάστιγα του θεού».
Στη συνέχεια ο Αττίλας στράφηκε και κατέλαβε τη Γερμανία, τη Ρωσία και αργότερα τη Γαλατία.
Η αυτοκρατορία του έφτανε από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι τον ποταμό Ρήνο.

Ο Αέτιος και η περίφημη Μάχη των Εθνών

Την ορμή του Αττίλα αναχαίτισε και ανέκοψε ο στρατηγός Αέτιος με την περίφημη Μάχη των Εθνών στα καταλανικά πεδία. Ο Αέτιος, που ονομάστηκε ο τελευταίος των Ρωμαίων επειδή πέτυχε την τελευταία νίκη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν αρχηγός ενός συμμαχικού στρατού που αποτελούνταν από Ρωμαίους, Γαλάτες, Βουργουνδούς και Βησιγότθους.
Αυτή η ήττα ήταν η αρχή του τέλους του Αττίλα. Στη μάχη αυτή, ο Αττίλας ηττήθηκε με μεγάλες απώλειες και αναγκάστηκε να υποχωρήσει, ενώ μια αρρώστια που ακολούθησε αποδεκάτισε το στρατό του.

Η νίκη του Αετίου στα Καταλανικά πεδία ήταν μεγάλης σπουδαιότητας αφού κατόρθωσε να ενώσει φυλές που έτρεφαν θανάσιμο μίσος για τη Ρώμη, όπως τους Βησιγότθους και τους Βουργουνδούς και να τους στρέψει εναντίον των Ούννων.

Ο στρατηγός Αέτιος όμως είχε άδοξο τέλος. Τρία χρόνια μετά τη μεγάλη αυτή νίκη έπεσε νεκρός από τα χέρια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Βαλεντινιανού επειδή φοβήθηκε ότι οι μεγάλες αυτές οι νίκες του στρατηγού του, απειλούσαν το θρόνο του.

Battle of the Catalaunian plains
Αναπαράσταση από την περίφημη Μάχη των Εθνών στα καταλανικά πεδία

Ο μυστηριώδης θάνατος του Αττίλα τη νύχτα του γάμου του

Αλλά και το τέλος του μεγάλου στρατηλάτη Αττίλα ήταν εξίσου άδοξο αλλά και μυστηριώδες.
Η πιο επικρατούσα εκδοχή έχει να κάνει με ρινορραγία τη νύχτα του γάμου του.

attila2
Το σενάριο της ρινορραγίας

Τα 453 μ. Χ ο Αττίλας παντρεύτηκε την Ίντιλκο, μια νεαρή κοπέλα φημισμένη για την ομορφιά της. Τη νύχτα του γάμου του, ο Αττίλας έκανε μεγάλη κατανάλωση ποτού και φαγητού και όταν το ζευγάρι αποσύρθηκε από το γλέντι στη σκηνή του παρουσίασε ρινορραγία.
Ενώ η γυναίκα του έμεινε δίπλα του όλο το βράδυ δεν ειδοποίησε κανέναν για την ρινορραγία που υπέστη ο Αττίλας.
Την επόμενη μέρα οι υπηρέτες βρήκαν τον Αττίλα νεκρό στο ίδιο του το κρεβάτι και την Ίντιλκο δίπλα του σοκαρισμένη.

La mort d'Attila (J. Villeclère, 19e siècle, Musée des Beaux
Ο θάνατος του Αττίλα και η Ίντιλκο, του J. Villeclère

Εκδίκηση με ερωτικά θέλγητρα;
Μια άλλη δαιμονική εκδοχή θέλει την Ίντιλκο, την έφηβη καλλονή, κρυφή πράκτορα των Βυζαντινών, οι οποίοι έψαχναν τρόπο να απαλλαγούν από την απειλή του.
Φέρεται όμως ότι και η ίδια επιθυμούσε διακαώς τη εξόντωση του Αττίλα ως εκδίκηση για τη δολοφονία της οικογένειά της από τις δυνάμεις των Ούννων.
Δηλητηρίαση πάνω στο γλέντι;
Μια τρίτη εκδοχή είναι να τον δηλητηρίασαν στο γλέντι του γάμου. Όσον αφορά στην τύχη της Ίντιλκο, κάποιοι γερμανικοί θρύλοι αναφέρουν πως οι Ούννοι την έκαψαν την ημέρα της κηδείας του Αττίλα.
Μετά τον θάνατο του Αττίλα το 453 μ . Χ, το κράτος των Ούννων διαλύθηκε και εξαφανίστηκε σταδιακά στο πέρασμα του χρόνου.

 

Στην αρχική φωτογραφία ο Αττίλας ο Ούνος σχεδιασμένος από τον Miguel Coimbra.

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here