Λένινγκραντ, 1941.
Το βρέφος κλαίει στην αγκαλιά της νεκρής μητέρας του. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη), πολιορκήθηκε επί 872 ημέρες από τους Γερμανούς. Από τις 8 Σεπτεμβρίου 1941 έως τις 27 Ιανουαρίου 1944. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες και πιο καταστροφικές πολιορκίες στην ιστορία, καθώς άφησε πίσω της 1,5 εκατομμύριο νεκρούς.
Από την πόλη των 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων, επιβίωσαν μόνο 700.000. Το ένα εκατομμύριο από τους νεκρούς ήταν παιδιά.
Οι στρατιωτικές δυνάμεις που έσπευσαν να βοηθήσουν την ρημαγμένη πόλη ήταν περίπου 300.000. Το ψωμί δεν έφτανε για όλους.
Οι προμήθειες μειώνονταν σταδιακά, ενώ γινόταν ισομερής μοιρασιά σε καθέναν ξεχωριστά με συγκεκριμένα γραμμάρια τροφής. Όσοι έκαναν χειρωνακτικές εργασίες δικαιούταν 250 γραμμάρια ψωμί, το οποίο είχε αναμιχθεί με ροκανίδια πεύκου.
Πουλιά, αρουραίοι, κρέας αλόγου και κατοικίδια ζώα φαγώθηκαν πρώτα. Όταν λιγόστεψαν και αυτά επικίνδυνα, στράφηκαν ακόμα και στον κανιβαλισμό των νεκρών. Λέγεται, ότι έγιναν επιδρομές ακόμα και στα νεκροταφεία.
Κατά το πρώτο έτος της πολιορκίας, ο πληθυσμός υπέστη πέντε μειώσεις στην ποσότητα του φαγητού. Η ημερήσια κατανάλωση έφτασε στα 125 γραμμάρια για τους απλούς πολίτες. Μετά τον χειμώνα του 1942, παρατηρήθηκαν επαναλαμβανόμενα φαινόμενα κανιβαλισμού. Ο λιμός, άρχισε να υποχωρεί, όταν οι πολίτες κατάφεραν να φυτέψουν λαχανικά.
