Το όνειρο των Ναζί να κυριαρχήσουν στον εναέριο χώρο πάνω από την Ευρωπαϊκή Ήπειρο και να ελέγξουν το δυτικό ημισφαίριο ήταν τόσο ισχυρό που τους οδήγησε σε ατελείωτες υπερβολές. Μια γρήγορη ματιά στη λίστα των επιστημόνων που εργάζονταν για το Τρίτο Ράιχ εξηγεί πολλά για τις προσπάθειες που κατέβαλαν να πραγματοποιήσουν το όνειρο της ιπτάμενης υπεροχής της Luftwaffe, της Πολεμικής Αεροπορίας στη Γερμανία.
Οι μηχανικοί των ναζί δημιούργησαν το βομβαρδιστικό Junker 287, που ονομάστηκε το «ιπτάμενο τέρας του Χίτλερ».
Ο σχεδιασμός του άρχισε στις αρχές του 1943. Βασικό του χαρακτηριστικό ήταν τα πτερύγια με κλίση προς τα εμπρός και δύο μηχανές στο μπροστινό μέρος του.
Η κατασκευή του δοκιμαστικού αεροσκάφους ξεκίνησε γρήγορα και τελικά πέταξε στις 16 Αυγούστου 1944.
Το Junker 287 είχε κατασκευαστεί με μέρη από άλλα βομβαρδιστικά και μαχητικά αεροσκάφη. Οι μπροστινές ρόδες ήταν από δυο B24 που είχαν προηγουμένως βομβαρδιστεί. Η άτρακτος ήταν από ένα He177, ενώ οι κύριοι τροχοί του ήταν από ένα Ju352.
Το πίσω μέρος του αποτελούταν από τμήματα ενός Ju388, ενώ διέθετε τέσσερις μεγάλες Junkers Jumo 004 μηχανές.
Ήταν ένα από τα πρώτα αεριωθούμενα αεροσκάφη που κατασκευάστηκαν ποτέ με σταθερό σύστημα προσγείωσης και είχε θέσεις για δύο μέλη πληρώματος.
Οι μηχανικοί χρησιμοποιούσαν το Ju287 δοκιμαστικά ώστε να κατανοήσουν τα νέα όρια στον τομέα της αεροδυναμικής.
Πρόθεση τους ήταν να κατασκευάσουν ένα μεγάλο βομβαρδιστικό που θα ξέφευγε αποτελεσματικά από άλλα αεροσκάφη κατά τη διάρκεια βομβαρδιστικών εξορμήσεων.
Τα φτερά του ήταν ο τρόπος να πετύχουν το σκοπό τους, καθώς του έδιναν τη δυνατότητα να πετάει σε μεγάλο υψόμετρο.
Η ταχύτητά του έφτανε τα 980 χιλιόμετρα την ώρα. Το μήκος του ήταν 18 μέτρα και το άνοιγμα των φτερών του έφτανε τα 20 μέτρα.
Κατά τη δοκιμαστική πτήση, η αρχική ανταπόκριση του αεροσκάφους ήταν μάλλον ικανοποιητική, ωστόσο παρουσιάστηκαν κάποια προβλήματα που σχετίζονταν με τη «στρέβλωση» των φτερών σε μεγάλες αποστάσεις.
Οι μηχανικοί πρότειναν την τοποθέτηση περισσότερων μηχανών κάτω από τα φτερά. Το 287 προοριζόταν να τροφοδοτείται από τέσσερις κινητήρες Heinkel-Hirth HeS 011, αλλά εξαιτίας των αναπτυξιακών προβλημάτων που αντιμετώπισαν με τη μηχανή αυτή, αντικαταστάθηκαν με τις μηχανές 003 της BMW.
Τα επόμενα αεροσκάφη που σχεδιάστηκαν ήταν πολύ πιο ακριβή στο σχεδιασμό τους και υπερείχαν σε σχέση με άλλα συμβατικά αεροσκάφη. Ωστόσο, τα αεροπλάνα που κατασκευάστηκαν αργότερα έπεσαν στα χέρια του Κόκκινου Στρατού ενώ ο πόλεμος πλησίαζε προς το τέλος του.
