Οι Ναζί πριν ακόμη από τον πόλεμο ήταν ανήσυχοι επειδή τα παιδιά που γεννιόντουσαν με ξανθιά μαλλιά και μπλε μάτια δεν ήταν αρκετά και οι πολεμικές προοπτικές του Χίτλερ, είχαν ανάγκη από χιλιάδες αφοσιωμένους στρατιώτες.
Έτσι, το 1935 επινοήθηκε το πρόγραμμα «Lebensborn» με το οποίο θα μπορούσε να αυξηθεί το ανθρώπινο απόθεμα της Άριας Φυλής σε γυναίκες και κυρίως σε άνδρες.
Αρχικά, το πρόγραμμα αφορούσε μόνο τη Γερμανία και εξώγαμα παιδιά με άνδρες των Ες Ες. Ήταν παιδιά χωρίς οικογενειακή ταυτότητα, αλλά μόνο με άρια χαρακτηριστικά. Είχαν κάποιο όνομα, αλλά στα αρχεία τα κατέγραφαν με κάποιο αριθμό που αντιστοιχούσε στην άρια ταυτότητα τους.
θα γίνονταν οι ιδανικοί υπηρέτες του καθεστώτος. Μεγάλωναν σε ειδικές στέγες με τη μητέρα τους ή σε ορφανοτροφεία. Τα παιδιά μπορούσαν να υιοθετηθούν και από κάποια άξια γερμανική οικογένεια! Όμως με το ξέσπασμα του πολέμου το πρόγραμμα επεκτάθηκε σε πολλές κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες.
Οι απαγωγές παιδιών με άρια χαρακτηριστικά
Σε πρώτη φάση υπήρχε απλώς μια ενθάρρυνση στους στρατιώτες των Ες Ες που εισέβαλαν στις ευρωπαϊκές χώρες, να «σμίξουν» με τους ντόπιους. Υπό την προϋπόθεση βέβαια, οι ντόπιοι να έχουν σκανδιναβικά χαρακτηριστικά, ώστε να εξασφαλίζεται η φυλετική καθαρότητα. Η κυριότερη βάση ανατροφής των παιδιών ήταν η Νορβηγία.
Όταν οι γυναίκες έμεναν έγκυες, τις μετέφεραν στα σπίτια του προγράμματος, όπου τους προσέφεραν ένα ασφαλές περιβάλλον για να γεννήσουν. Με αυτόν τον τρόπο γεννήθηκαν περίπου 16 με 20.000 μωρά κατά τη διάρκεια του πολέμου και φυσικά ανατράφηκαν με τα ναζιστικά πρότυπα, τουλάχιστον μέχρι την κατάρρευση του καθεστώτος.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες που δεν αποδείχτηκαν με επαρκή στοιχεία, μόλις διαπιστώθηκε ότι ο ρυθμός αναπαραγωγής δεν ήταν ικανοποιητικός, άρχισαν οι απαγωγές βρεφών με ξανθά μαλλιά και μπλε ή πράσινα μάτια, κάποια από τα οποία ήταν ορφανά.
Κάποια άλλα παιδιά τα έδωσαν οι γονείς τους για να τα γλιτώσουν από τα δεινά του πολέμου και σε πολλές περιπτώσεις, τα παιδιά απήχθησαν μπροστά στην οικογένεια τους, ειδικά εκείνα που είχαν έντονα γαλάζια μάτια.
Σε αυτή την περίπτωση και στη δίνη του πολέμου, δεν γίνονταν γενετικές εξετάσεις. Τα παιδιά που «ταίριαζαν», παρέμεναν στο πρόγραμμα ή υιοθετούνταν από γερμανικές οικογένειες. Όσα κρίνονταν ακατάλληλα τα έστελναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η Πολωνία εκτιμά ότι έχασε 200.000 παιδιά από τους Γερμανούς, αλλά ο ακριβής αριθμός είναι άγνωστος. Κάποια από αυτά δεν έμαθαν ποτέ την αληθινή καταγωγή τους. Παιδιά απήχθησαν επίσης από τη Γιουγκοσλαβία, τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Τσεχία, τη Ρουμανία, την Εσθονία και τη Λιθουανία.
Το Γραφείο Φυλής των Ες Ες
Στη δίκη της Νυρεμβέργης δεν βρέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία για την άμεση εμπλοκή της οργάνωσης «Lebensborn», στην απαγωγή παιδιών από την Πολωνία. Ωστόσο, ο Χάινριχ Χίμλερ κατηγορείται ότι μαζί με άλλα στελέχη της ναζιστικής ιεραρχίας οργάνωσαν έναν πρόγραμμα απαγωγών χιλιάδων παιδιών από την Πολωνία, τα οποία «γερμανοποιήθηκαν».
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1936, ο Χίμλερ έγραφε στα μέλη των Ες Ες: «Η οργάνωση «Lebensborn e.V.» εξυπηρετεί τους ηγέτες SS στην επιλογή και υιοθεσία προικισμένων παιδιών. Η οργάνωση βρίσκεται κάτω από τη δική μου διεύθυνση και αποτελεί τμήμα του Κεντρικού Γραφείου Φυλής των Ες Ες, επιφορτισμένο με τις ακόλουθες υποχρεώσεις:
1. Υποστήριξη σε πολυμελής οικογένειες με φυλετικά, βιολογικά και κληρονομικά πολύτιμα χαρακτηριστικά.
2 Στέγαση και φροντίδα σε έγκυες γυναίκες με φυλετικά, βιολογικά και κληρονομικά πολύτιμα χαρακτηριστικά, οι οποίες μετά από ενδελεχή εξέταση από το Γραφείο, κρίνονται ικανές να φέρουν στον κόσμο παιδιά με τα ίδια πολύτιμα χαρακτηριστικά.
3 Μέριμνα για τα παιδιά και τις μητέρες τους. Είναι καθήκον τιμής όλων των επιτελών του Κεντρικού Γραφείου να γίνουν μέλη της «Lebensborn eV». Η αίτηση εισαγωγής πρέπει να κατατεθεί έως τις 23 Σεπτεμβρίου 1936.»
