Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής εκπαίδευσης οι ανώτεροι του έμειναν έκπληκτοι με το χάρισμα του στη σκοποβολή. Ήταν εξαίρετος σκοπευτής και ο διοικητής του ανέφερε ότι ήταν ο καλύτερος από όλους τους στρατιώτες του.
Σε ένα χρόνο ο Σάλομον έγινε λοχίας και ανέλαβε επικεφαλής ενός τμήματος στρατιωτών του πεζικού.
Το 1942 ο αμερικανικός στρατός του πρόσφερε θέση στο οδοντιατρικό σώμα αλλά ο Σάλομον αρνήθηκε και προτίμησε να παραμείνει στο πεζικό.
Ωστόσο, οι στρατιώτες αντιμετώπιζαν συχνά οδοντιατρικά προβλήματα και λίγους μήνες αργότερα τον έστειλαν στη Χαβάη για να φτιάξει τα δόντια στο 105ο τάγμα πεζικού.
Ο Σάλομον εκτός από το να φροντίζει τα δόντια των στρατιωτών, τους δίδασκε τακτικές πολέμου και τους εκπαίδευε ώστε να είναι έτοιμοι στις μάχες με τους Ιάπωνες.
Η προσφορά του αναγνωρίστηκε από τους ανωτέρους του και στα 31 του χρόνια έγινε αρχηγός στρατιωτικής μονάδας.
Ονομαζόταν Μπέντζαμιν Λιούις Σάλομον και πολέμησε στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γεννήθηκε το 1914 στο Μιλγουόκι και ήταν ο μοναχογιός μιας εβραϊκής οικογένειας.
Στο σχολείο υπήρξε καλός μαθητής και σπούδασε οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια.
Όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος έκανε τα χαρτιά του για να υπηρετήσει ως στρατιωτικός γιατρός αλλά χάθηκαν. Λίγους μήνες αργότερα τον κάλεσαν να υπηρετήσει στο πεζικό.
Η μάχη της Σαιπάν
Τον Ιούνιο του 1944 ξέσπασε η μάχη του Σαϊπάν, μεταξύ Αμερικανών και Ιαπώνων. Οι Αμερικανοί ήθελαν για στρατιωτικούς λόγους να καταλάβουν το νησί Σαϊπάν, το οποίο προστάτευαν 30.000 Ιάπωνες.
Για την κατάληψη του νησιού έστειλαν 127.000 στρατιώτες – ανάμεσα τους ήταν και ο Σάλομον.
Επειδή ως οδοντίατρος δεν ήταν χρήσιμος αντικατέστησε τον χειρουργό, ο οποίος είχε τραυματιστεί.
Λίγες ημέρες μετά την απόβαση, οι Αμερικανοί κατάφεραν να καταλάβουν μεγάλο μέρος του νησιού. Μέχρι τον Ιούλιο οι Ιάπωνες είχαν εξουδετερωθεί.
Πολλοί από τους πολίτες του νησιού προτίμησαν να αυτοκτονήσουν, αντί να αιχμαλωτιστούν ενώ οι εναπομείναντες Ιάπωνες στρατιώτες αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν μια τελευταία αποστολή αυτοκτονίας στο αμερικανικό στρατόπεδο.
Ο στρατηγός τους, τους διέταξε να επιτεθούν στους Αμερικανούς ώστε να έχουν έναν έντιμο θάνατο και ζήτησε κάθε Ιάπωνας να σκοτώσει 10 Αμερικανούς.
Εκείνη τη στιγμή ο Σάλομον βρισκόταν στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού, το οποίο βρισκόταν πίσω από την πρώτη γραμμή. Καθώς περιποιείτο τους τραυματίες, Ιάπωνες εισήλθαν στη σκηνή και άρχισαν να πυροβολούν.
Αμέσως, ο Σάλομον πήρε στα χέρια του το όπλο και στράφηκε εναντίον τους. Φώναξε στους υπόλοιπους να τραπούν σε φυγή.
Τα τελευταία του λόγια ήταν : “Θα τους κρατήσω μέχρι να είστε ασφαλείς” .
Καθώς όλο και περισσότεροι Ιάπωνες έμπαιναν στη σκηνή συνέχιζε να αμύνεται και δεν άφηνε κανέναν να τον πλησιάσει.
Υπολογίζεται ότι εκείνη την ημέρα σκότωσε 98 Ιάπωνες στρατιώτες.
Την επομένη, Αμερικανοί στρατιώτες βρήκαν το πτώμα του. Έφερε πληγές από 76 σφαίρες, εκ των οποίων οι 24 τον είχαν χτυπήσει ενώ ήταν ακόμα ζωντανός.
Μπροστά του κείτονταν τα σώματα των 98 Ιαπώνων στρατιωτών. Δεν δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν ότι τους είχε σκοτώσει μόνος του, αφού δεν υπήρχε άλλος στρατιώτης σε αυτή τη μάχη.
Τον Μάιο του 2002 η αμερικανική κυβέρνηση του απένειμε Μετάλλιο τιμής για την ανδρεία που επέδειξε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
