Στα οχυρά της γραμμής Μεταξά συνέβησαν μερικές από τις πιο ηρωικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 1941 έσκασε στην είσοδο του πολυβολείου στο οχυρό του Νυμφαίου οβίδα βαρύ αντιαρματικού πολυβόλου, με αποτέλεσμα ο υπαξιωματικός Ορφανός Εμμανουήλ να χάσει την όρασή του και από τα δύο μάτια, να κοπεί η γλώσσα του στα δύο και να γεμίσει το πρόσωπο και το στήθος του βλήματα.
Τις πρώτες 48 ώρες παρέμεινε στο ιατρείο του οχυρού. Όταν παραδόθηκε το οχυρό, ένας Γερμανός αξιωματικός γιατρός του έκανε μία ένεση και υποχώρησε το πρήξιμο από τη γλώσσα και το λαιμό του.
Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσε να αναπνεύσει.
«Τότε είπε, «Θα ζήσω». Μου έλεγε πως οι Γερμανοί τον τύφλωσαν αλλά και εξ αιτίας τους έζησε», διηγείται ο γιος του, Ιωάννης Ορφανός στην «Μηχανή του Χρόνου».
Μετά την κατάληψη της Κρήτης, ο Γερμανός γιατρός τον επισκέφτηκε στο νοσοκομείο της Κομοτηνής όπου είχε μεταφερθεί από το Οχυρό.
«Του είπε πως αν ήταν σύμμαχοι θα τον έστελνε στη Γερμανία και ίσως έβλεπε λίγο από το ένα μάτι, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε να το κάνει», αφηγείται ο Ορφανός Ιωάννης.
Ο υπαξιωματικός Ορφανός Εμμανουήλ έμεινε τυφλός για όλη του την ζωή.
Είχε τα βλήματα στο σώμα του για όσο ζούσε.
Μετά τον τραυματισμό πήρε τιμητική προαγωγή και έγινε ανθυπολοχαγός.
Με αυτή την αναπηρία, έκανε οικογένεια, απέκτησε τρία παιδιά και πέθανε στις 11 Σεπτεμβρίου 2011.
Η αυτοθυσία του λοχαγού Κυριακίδη που αρνήθηκε να κάνει παύση βολών πυροβολικού και έγινε στόχος των γερμανικών στούκας. Τα συγκινητικά ευρήματα από την ανασκαφή για τον εντοπισμό των οστών του μετά από 60 χρόνια!… 
