Ο Χάινριχ Χίμλερ είχε μεγάλη αδυναμία στην κόρη του, Γκούντρουν. Τα ταξίδια από το Βερολίνο στο Μόναχο, όπου έμενε με τη μητέρα της ήταν πάρα πολύ συχνά, αφού η ανάγκη του για να περνάει χρόνο μαζί της ήταν έντονη.
Τη φώναζε «Püppi» και την έπαιρνε μαζί του στις περισσότερες εκδηλώσεις. Μια από αυτές ήταν και η επίσκεψη στο στρατόπεδο εξόντωσης Νταχάου το 1941.
Ορκίστηκε πίστη στον πατέρα της ακόμα και μέσα από το κελί της φυλακής
Η κόρη της Μάργκαρετ και του Χάινριχ Χίμλερ γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου 1929. Αν και οι γονείς της ήταν χωρισμένοι ο πατέρας της έπαιζε ενεργό και καθοριστικό ρόλο στη ζωή της. Γνωρίζοντας τη συμμετοχή του στο Ολοκαύτωμα, εκείνη το έβλεπε ως τον πιο καλό και αθώο άνθρωπο του κόσμου. Στα 14 της χρόνια έκοβε τις φωτογραφίες του πατέρα της από τις εφημερίδες και τις έκανε ένα μεγάλο λεύκωμα.
Όταν συνελήφθησαν με τη μητέρα της και φυλακίστηκαν, ορκίστηκε πίστη σε εκείνον και δεν έκλαψε ποτέ, αντίθετα έκανε απεργία πείνας.
Έχασε βάρος, αρρώστησε και σταμάτησε να αναπτύσσεται.
Όταν πληροφορήθηκε για την αυτοκτονία του Χίμλερ έπαθε νευρικό κλονισμό. Είχε ασταμάτητα ρίγη και παραληρούσε, στο κρεβάτι του κελιού της. Φώναζε ότι ο πατέρας της δεν θα το έκανε ποτέ αυτό και πίστευε ότι τον σκότωσαν οι Βρετανοί. Ύστερα από ασταμάτητες ανακρίσεις στις δίκες της Νυρεμβέργης δεν λύγισε ούτε για μια στιγμή.
Μια φορά Χίμλερ…για πάντα Χίμλερ!
Όταν τελείωσαν οι δίκες, μάνα και κόρη αποφυλακίστηκαν και αναγκάστηκαν να ζήσουν σε ένα προτεσταντικό γηροκομείο στο Μπέθελ, με ψευδώνυμο. Δεν είχαν καθόλου χρήματα ή τιμαλφή. Η Γκούντρουν όμως δεν μπόρεσε να αρνηθεί το όνομα του πατέρα της κι έτσι δεν συστήθηκε ποτέ με άλλο όνομα.
Ακόμα και στην ενήλικη ζωή της δεν αρνήθηκε την οικογένεια της. Σε μια συνέντευξή της το 1999 εξομολογήθηκε ότι ήθελε να αναζητήσει στοιχεία για το έργο του πατέρα της και να συγκρίνει τις αναμνήσεις που είχε εκείνη ως παιδί.
Τελικός της στόχος ήταν να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο: «Απλά Χάινριχ Χίμλερ…», προσπαθώντας να καθαρίσει το όνομα του πατέρα της.
Μια «κραυγαλέα πριγκίπισσα των Ναζί»
Η Γκούντρουν Χίμλερ παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Wulf Dieter Burwitz και έχει δύο παιδιά. Επίσης έγινε μέλος της Stille Hilfe (Σιωπηλή Βοήθεια), μια οργάνωση που παρέχει υποστήριξη σε πρώην μέλη των SS, που φυγαδεύτηκαν, καταδικάστηκαν ή φυγοδίκησαν. Σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο, η «Σιωπηλή Βοήθεια» δεν είναι μόνο για τους πρώην Εθνικοσοσιαλιστές. Συλλέγει χρήματα για καινούργιες ναζιστικές οργανώσεις.
Η Γκούντρουν έχει ταυτιστεί με τα πιστεύω του πατέρα της και την έχουν χαρακτηρίσει ως «Κραυγαλέα Πριγκίπισσα των Ναζί».
Έχει αφιερώσει τη ζωή της στην «επιβίωση» των Ναζί. Ακόμα και στην ηλίκια των 80 θεωρείται η «νονά» οργανώσεων ακροδεξιών γυναικών με πρόθεση να διεισδύσει ακόμα και σε νηπιαγωγεία για να υποδείξει τον σωστό τρόπο και τα πιστεύω που πρέπει να έχει ένα παιδί από μικρή ηλικία.
H «πριγκίπισσα των Ναζί»
