Το καλοκαίρι του 1942 ο Χίτλερ επισκέπτεται τον Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ στη Νότια Φιλανδία.
Ο Μάνερχαιμ ήταν ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των φινλανδικών δυνάμεων και είχε καλές σχέσεις με τους Ναζί, καθώς οι Φινλανδοί είχαν πολεμήσει εναντίον της ΕΣΣΔ.
Στις 4 Ιουνίου ο Μάνερχαιμ γιόρταζε τα 75 γενέθλια του και η κυβέρνηση του παραχώρησε τον τίτλο του «Στρατάρχη της Φινλανδίας».
Ο Χίτλερ επιθυμούσε να τον συγχαρεί από κοντά.
Όμως ο Μάνερχαϊμ δεν ήθελε να γίνει επίσημη συνάντηση και παρέθεσε μυστικό γεύμα σε ένα βαγόνι του προσωπικού του τρένου κοντά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ίμολα. Καλεσμένοι ήταν διάφοροι επίσημοι Φινλανδοί και ο Χίτλερ με Γερμανούς αξιωματικούς.
Ο Χίτλερ έφτασε στη συνάντηση φορώντας τακούνια και ζήτησε από τους φωτογράφους να τραβήξουν φωτογραφίες από σωστή οπτική γωνία, για να μη φαίνεται η διαφορά ύψους με τον Μάνερχαϊμ, που ξεπερνούσε το 1,90.
Ενώ ο Χίτλερ έδινε επίσημες ευχές στον Μάνερχαϊμ, ένας Φιλανδός μηχανικός, ο Θορ Ντάμεν, σκέφτηκε να τον ηχογραφήσει.
Αρχικός σκοπός του ήταν να ηχογραφήσει μόνο τη συγχαρητήρια ομιλία, αλλά συνέχισε να καταγράφει κρυφά τον προσωπικό διάλογο του Χίτλερ με τον Μάνερχαϊμ χωρίς να γίνει αντιληπτός.
Η ηχογράφηση διαρκεί συνολικά 11 λεπτά και είναι η μοναδική φορά που ο ηγέτης των Ναζί ακούγεται να μιλάει σε ανεπίσημο ύφος χωρίς να κραυγάζει και να υψώνει τη φωνή του.
Όταν οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι ηχογραφούσε κρυφά τον Χίτλερ, κατάσχεσαν την κασέτα για να μην δημοσιευτεί.
Η ηχογράφηση παρέμεινε κρυφή για πολλά χρόνια, ώσπου στα τέλη της δεκαετίας του ’50 δημοσιεύτηκε από την εταιρεία ραδιοτηλεόρασης YLE. Πολλοί δεν πίστεψαν ότι η φωνή άνηκε στον Χίτλερ αλλά αργότερα ειδικοί εξέτασαν την κασέτα και αποφάνθηκαν ότι ήταν η πραγματική του φωνή. Συνήθως ο ηγέτης του ναζιστικού κόμματος χρησιμοποιούσε τη δυνατή του φωνή για να εντυπωσιάσει τα πλήθη, αλλά αυτή την φορά μιλούσε ήπια και ήρεμα, καθώς είχε χαλαρώσει από το ποτό.
Η συζήτηση του Χίτλερ
Η αξίας της ηχογράφησης ήταν μεγάλη όχι μόνο γιατί ακούγεται η φωνή του Χίτλερ αλλά και για το περιεχόμενο της συζήτησης.
Ο Χίτλερ αναφέρεται στα προβλήματά που συνάντησε τα τρία πρώτα χρόνια του πολέμου. Αναφέρει ότι απογοητεύτηκε όταν έμαθε ότι οι Σοβιετικοί παρήγαγαν 35.000 τανκς τον πρώτο χρόνο του πολέμου «Αν κάποιος μου έλεγε ότι ένα έθνος θα ξεκινούσε τον πόλεμο με 35 χιλιάδες τανκς θα απαντούσα: Είστε τρελοί».
Μιλάει για την αποτυχία της «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα» και τις ιταλικές διεκδικήσεις από την Αφρική και την Αλβανία.
Κάποια στιγμή διακόπτει τη συζήτηση γιατί ακούει μια πόρτα να ανοίγει και συνεχίζει να μιλά για την ανεπάρκεια του γερμανικού οπλισμού, απέναντι στον βαρύ χειμώνα της Ρωσίας και λέει ότι η εισβολή στη Γαλλία έπρεπε να πραγματοποιηθεί ένα χρόνο νωρίτερα.
Μιλάει για την εμπειρία του στη βόρεια Γαλλία από την περίοδο που συμμετείχε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναφέρει ότι η βοήθεια που κλήθηκε να δώσει η Γερμανία στους Ιταλούς για να αντιμετωπίσουν την Ελλάδα «ήταν μια τεράστια ατυχία», γιατί αποδυνάμωσε τα γερμανικά στρατεύματα που ετοιμαζόταν να επιτεθούν στη Σοβιετική Ένωση.
Από τα λεγόμενά του φαίνεται ότι από την αρχή του πολέμου τον απασχολούσε η Ρουμανία, καθώς φοβόταν ότι αν οι Σοβιετικοί έπαιρναν υπό τον έλεγχο τους τις πετρελαιοπηγές της, η Γερμανία θα έχανε τον πόλεμο.
Στο 11ο λεπτό μια πόρτα ανοίγει και η ηχογράφηση σταματάει απότομα.
Ακούστε την πραγματική φωνή του Χίτλερ