Από τις 6 ως τις 30 Απριλίου 1941, οι Γερμανοί είχαν καταλάβει την Ελλάδα. Το μόνο κομμάτι ελληνικής γης που απέμενε ελεύθερο ήταν η Κρήτη. Η επιχείρηση “Ερμής” ήταν η εφαρμογή του σχεδίου των Γερμανών για την κατάληψη της Κρήτης.
Στις 25 Απριλίου 1941, ο Αδόλφος Χίτλερ εξέδωσε την 74η Πολεμική Ντιρεκτίβα, με την οποία ανακοίνωνε στους επιτελείς του το σχέδιο ΕΡΜΗΣ.
Η επιχείρηση ξεκίνησε τα ξημερώματα της 20ης Μαΐου 1941 στον νομό Χανίων. Στην ευρύτερη περιοχή του Κολυμπαρίου, το ίδιο πρωινό άρχισε η ρίψη των αλεξιπτωτιστών. Οι ιστορίες που διαδραματίστηκαν τις επόμενες ώρες και μέρες στα χωριά της Κρήτης ήταν δραματικές και η διήγησή τους απ΄όσους επέζησαν των σφαγών ένα απίστευτο έγκλημα πολέμου.
Οι Γερμανοί στρατιώτες διέπραξαν φρικτά μαζικά εγκλήματα κατά αμάχων. Η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Νίκο Καζαντζάκη σημειώνει για τις ωμότητες και τις πρακτικές των «ιπποτών» ναζί: « και κατά τας ημέρας του αγώνος οι Γερμανοί είχον πράξει ατιμίας, … έσπευδον να συλλάβουν γυναίκας και παιδιά, επί των ώμων των οποίων έπειτα εστήριζον το οπλοπολυβόλο των, αναγκάζοντες αυτούς να προχωρούν ενώ εκείνοι, κρυμμένοι όπισθέν των, επυροβόλουν. Με τοιούτον ζωντανόν προοχύρωμα ήσαν βέβαιοι ότι ούτε Ελληνες ούτε Αγγλοι θα ετολμούσαν να τους προσβάλουν».
Το αποτρόπαιο έγκλημα στο σπίτι του Λουφαρδάκη
Ο Κλεόμβροτος Κουριδάκης αποφάσισε να μεταφέρει τη γυναίκα του Ελευθερία, τον τρίχρονο γιο του Μανόλη, τη μητέρα του Ρουμπίνη και την αδελφή του Αικατερίνη από το χωριό του Παθιεκιανά στο σπίτι του πεθερού του Λουφαρδάκη Αντώνη στο χωριό Κακόπετρος Χανίων για να τους προφυλάξει.
Το χωριό ήταν ορεινό, μακριά από τις επιχειρήσεις και πίστευε ότι εκεί οι δικοί του θα ήταν ασφαλείς. Ο ίδιος επέστρεψε πίσω και πήρε μέρος στη Μάχη της Κρήτης.
Στις 23 Μαΐου 1941, τέταρτη ημέρα της Μάχης της Κρήτης, λίγο πριν το μεσημέρι, ομάδα 20 Γερμανών αλεξιπτωτιστών κατευθύνεται προς Κάντανο – Παλαιόχωρα. Στη θέση Αγριμοκεφάλα – Στροφές του Κακοπέτρου, εξοντώνεται από τους κατοίκους της περιοχής. Σώζεται μόνο ένας. Στις 11 η ώρα, άλλη ομάδα 22 αλεξιπτωτιστών (2η διμοιρία 10ου Τάγματος Σκαπανέων με επικεφαλής τον Ανθυπολοχαγό Χέλλερ), δίδουν μάχη στο χωριό Φλώρια, ένα χωριό που βρίσκεται μετά τον Κακόπετρο. Εξοντώνονται οι 16 και συλλαμβάνονται 6 αιχμάλωτοι.
Την πέμπτη ημέρα της Μάχης της Κρήτης, το Σάββατο 24 Μαΐου 1941, ομάδα Γερμανών που δεν είχε πάρει μέρος στις μάχες στα Φλώρια και στην Αγριμοκεφάλα, οπισθοχωρεί προς τις Βουκολιές. Περνώντας από τον κεντρικό δρόμο του Κακοπέτρου, τρεις Γερμανοί παραμερίζουν στο σπίτι του Λουφαρδαντώνη που βρισκόταν κάτω από το δρόμο σε μια κατάφυτη ρεματιά. Χωρίς λόγο και αιτία, την αποφράδα εκείνη ημέρα για τον Κλέομβροτο, στο σπίτι του Λουφαρδαντώνη οι Γερμανοί σκοτώνουν τη γυναίκα του Ελευθερία, τον τρίχρονο γιο του Μανόλη, την μητέρα του Ρουμπίνη, την αδελφή του Αικατερίνη, την πεθερά του Αγγελικώ Λουφαρδάκη και την κουνιάδα του Ιωάννα.
Πέντε γυναίκες και ένα παιδί. Από τους αλεξιπτωτιστές στρατιώτες του τακτικού γερμανικού στρατού εκτελέστηκαν χωρίς λόγο και αιτία πέντε γυναίκες και ένα τρίχρονο παιδί. Άλλη μια γυναίκα που βρέθηκε στο σπίτι του Λουφαρδαντώνη, η Κυριακούλα Μαλανδράκη – Δεσποτάκη και ένα εγγονάκι του Λουφαρδαντώνη, η πεντάχρονη Μαρία (παιδί της άλλης κόρης του Ελένης Λουφαρδάκη) σώθηκαν μπαίνοντας κάτω από ένα κρεβάτι.
Η Κυριακούλα Μαλανδράκη δέχτηκε εφτά σφαίρες στα κάτω άκρα, έχοντας τη μικρή Μαρία στην αγκαλιά της κάτω από το κρεβάτι.
Η μητέρα της μικρής Μαρίας Ελένη Λουφαρδάκη, μετά την εκτέλεση των δύο αδελφών και της μητέρας της, λίγο πριν το μνημόσυνο των σαράντα ημερών, πεθαίνει από τη λύπη της.
Όλες τις αυθεντικές μαρτυρίες για τη σφαγή κατέγραψε στο βιβλίο του ο Μανώλης Δεσποτάκης του Ιωάννου, που εκδόθηκε το 1994 με τίτλο «Ο ΚΑΚΟΠΕΤΡΟΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ». Δείτε πως εξιστόρησε ο ίδιος τα τραγικά γεγονότα πριν από χρόνια στην Μηχανή του Χρόνου:
Με πληροφορίες από το άρθρο του
Διαβάστε για το άλλο έγκλημα των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στον Κακόπετρο:
