Το πρωί της 12ης Οκτωβρίου 1944, οι Γερμανοί αποχωρούσαν από την απελευθερωμένη Αθήνα.
Στους δρόμους είχαν βγει χιλιάδες Αθηναίοι, που πανηγύριζαν.
Ανάμεσά τους ήταν ο Φιλοποίμην Φίνος με τους συνεργάτες του, που έκαναν βόλτες στους δρόμους της Αθήνας και κινηματογραφούσαν τις πρωτόγνωρες στιγμές που ξετυλίγονταν μπροστά τους.
Μόλις ένας χρόνος είχε περάσει από την ίδρυση της Φίνος Φιλμ και την κυκλοφορία της πρώτης της ταινίας, με τίτλο «Η Φωνή της Καρδιάς».
Το ’44, η ομάδα του Φίνου ετοίμαζε τη δεύτερη ταινία, «Η Βίλλα με τα Νούφαρα», που θα προβαλλόταν το 1945.
Διέκοψε όμως τις προετοιμασίες, για να απαθανατίσει τις στιγμές της απελευθέρωσης.
Κάποια στιγμή, ο Φίνος και οι συνεργάτες έφτασαν κάτω από την Ακρόπολη.
Παρατήρησαν ότι η γερμανική σημαία με τη σβάστικα βρισκόταν ακόμα εκεί.
Ο Φίνος γνώριζε ότι η κινηματογράφηση της υποστολή της γερμανικής σημαίας θα αποτελούσε ντοκουμέντο τεράστιας ιστορικής αξίας.
Άδραξε την ευκαιρία. Κρύφτηκε, έστησε την κάμερα και περίμενε.
Τελικά, εμφανίστηκε ένας Γερμανός στρατιώτης που την κατέβασε και απομακρύνθηκε γρήγορα, με τη σημαία διπλωμένη στον ώμο.
Το μοναδικό στιγμιότυπο συμπεριλήφθηκε σε ένα 11λεπτο βίντεο, που έγινε τα πρώτα επίκαιρα μετά την απελευθέρωση.
Στο βίντεο εμφανίζονται εικόνες από τις τελευταίες μέρες της γερμανικής κατοχής.
Φαίνονται τα ερείπια που άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί, οι οποίοι λίγο πριν φύγουν, φρόντισαν να ανατινάξουν τα σημαντικότερα έργα υποδομής στην Ελλάδα, όπως το αεροδρόμιο Τατοΐου, γέφυρες και το εργοστάσιο ηλεκτρικού ρεύματος στο Κερατσίνι.
Εκεί δόθηκε η φονική Μάχη της Ηλεκτρικής όπου οι Ελασίτες απέτρεψαν την ανατίναξη χτυπώντας τους σαμποτέρ της Βέρμαχτ. Δυστυχώς, ο Ισθμός της Κορίνθου και το λιμάνι του Πειραιά καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Διαβάστε ακόμη: Οι Γερμανοί αποχωρούν και καταστρέφουν τις υποδομές της ελεύθερης Ελλάδας. Ανατίναξαν τον Ισθμό και το λιμάνι του Πειραιά. Πώς ο ΕΛΑΣ προστάτευσε το εργοστάσιο ηλεκτρικού στο Κερατσίνι και το Φράγμα Μαραθώνα.
Η αιματοβαμμένη Καισαριανή του Φίνου
Υπάρχουν πλάνα από την Καισαριανή, προπύργιο του ΕΛΑΣ, όπου οι Γερμανοί, μια μέρα πριν αναχωρήσουν, επιτέθηκαν στην αιματοβαμμένη συνοικία και εκτέλεσαν με απαγχονισμό τους αγωνιστές που συνέλαβαν.
Στην Καισαριανή είχε εκτελεστεί και ο πατέρας του Φίνου, που καταδικάστηκε επειδή έστελνε σιτάρι και κριθάρι από τα κτήματά του στην Κωπαϊδα στην αντίσταση.
Μαζί τους καταδικάστηκε σε θάνατο και ο Φιλοποίμην. Ο πατέρας του όμως πρόλαβε να πείσει τους Γερμανούς πως ο γιος του δεν είχε καμία ανάμειξη και τελικά αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Αβέρωφ, με τον όρο «εθελούσιας δωρεάς των περιουσιακών του στοιχείων στις δυνάμεις της κατοχής».
Μετά την Καισαριανή, εμφανίζονται πάλι πλάνα πανηγυρισμών. Οι επίσημοι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη κι η παρέλαση, στην οποία πρωτοστατεί ένα γαϊδουράκι, απ’ το μέτωπο του οποίο κρέμεται μια πινακίδα που γράφει «ΧΙΤΛΕΡ».
Ακολουθούν πλάνα από τους συμμάχους που αποβιβάζονται στην Αθήνα και τους υποδέχεται ο κόσμος με χαρά.
Πολλές κοπέλες τους περίμεναν και τους χαιρέτησαν με φιλιά.
Στο τέλος, το θωρηκτό «Αβέρωφ», με τους ναύτες να χαιρετούν από ψηλά και να χαμογελούν.
Το φιλμ δεν προβλήθηκε ποτέ στην Αθήνα και το υλικό χάθηκε.
Το εντόπισε ο Ροβήρος Μανθούλης στην Αμερική, πολλά χρόνια αργότερα και το χρησιμοποίησε στο ντοκιμαντέρ του, με τίτλο «Βίοι Παράλληλοι».
Ο Φιλοποίμην Φίνος γεννήθηκε το 1908 και πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1977, σε ηλικία 69 ετών.
