1939, 13 Μάιου
937 Εβραίοι συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι του Αμβούργου για να ταξιδέψουν μακριά από την εχθρική Γερμανία των Ναζί, που είχαν μεταμορφώσει τη χώρα, από πολιτιστικό παράδεισο σε ένα εφιαλτικό τόπο εξόντωσης, όσων διαφωνούσαν με την άρια διδασκαλία και τις ιστορικές στρεβλώσεις του Φύρερ.
Λίγο πριν ο Χίτλερ σφραγίσει να σύνορα της χώρας, αρκετοί Εβραίοι αγόρασαν βίζες και επιβιβάστηκαν στο πολυτελές κρουαζιερόπλοιο «Σεν Λούις».
Το πλοίο που θα τους έσωζε από τη ναζιστική απειλή ξεκίνησε το υπερατλαντικό ταξίδι με προορισμό την πόλη Αβάνα της Κούβα.
Οι επιβάτες δεν είχαν ενημερωθεί ότι μία εβδομάδα πριν σαλπάρει, ο Πρόεδρος της Κούβας είχε ακυρώσει τις βίζες που είχαν εκδοθεί.
Οι Εβραίοι απολάμβαναν τις παροχές του πλοίου και ήταν χαρούμενοι που κατάφεραν να γλιτώσουν.
Ωστόσο, το λυτρωτικό ταξίδι μετατράπηκε σε εφιάλτη δύο εβδομάδες μετά τον απόπλου.
Όταν το πλοίο έφτασε κοντά στα παράλια της Κούβας και άρχισε να πλησιάζει το λιμάνι της Αβάνας, απαγορεύτηκε να δέσει.
Οι κουβανέζικες αρχές δεν αναγνώρισαν τις βίζες των Εβραίων και αρνήθηκαν να τους δεχτούν στη χώρα.
Οι επιβάτες περίμεναν έτοιμοι στο κατάστρωμα για να αποβιβαστούν, αλλά οι πόρτες του πλοίου δεν άνοιξαν ποτέ.
Ο Γερμανός καπετάνιος Γκούσταβ Σρόντερ και το υπόλοιπο πλήρωμα επί μία εβδομάδα προσπαθούσαν να πείσουν τις κουβανέζικες αρχές χωρίς να τα καταφέρουν.
Η εντολή του Πρόεδρου της Κούβας ήταν αμετάκλητη, μόνο 30 επιβάτες κατάφεραν να κατέβουν από το πλοίο, επειδή είχαν στην κατοχή τους αμερικάνικα διαβατήρια.
Στις 2 Ιουνίου το πλοίο αποχώρησε από την Κούβα και έκανε απόπειρα να πλησιάσει την ακτή της Φλόριντα.
Οι Η.Π.Α. αρνήθηκαν στους Εβραίους πρόσφυγες την είσοδο στη χώρα και η διαδικασία για να γίνουν αποδεκτοί και να αποκτήσουν τα κατάλληλα χαρτιά θα διαρκούσε αρκετούς μήνες.
Λόγω του επικείμενου πολέμου, επικρατούσε μία σκληρή αντιμετώπιση στους μετανάστες. Αυτή ήταν η στάση της κυβέρνησης, αλλά και των πολιτών.
Απελπισμένοι οι επιβάτες έστειλαν επιστολή στον Αμερικάνο πρόεδρο Φράνκλιν Ρούσβελτ για να τους δεχτεί, αλλά ποτέ δεν έλαβαν απάντηση.
Ο καπετάνιος σε μία ύστατη προσπάθεια απευθύνθηκε στη κυβέρνηση του Καναδά χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Η επιλογή πλέον ήταν μόνο μία, να επιστρέψει πίσω στην Ευρώπη.
Οι επιβάτες ήταν απελπισμένοι από την εξέλιξη του ταξιδιού και φοβισμένοι για αυτό που τους περίμενε.
Ο γενναίος καπετάνιος όμως δεν τους άφησε στο έλεος των Γερμανών.
Διαπραγματεύτηκε με τις κυβερνήσεις της Βρετανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας και της Γαλλίας.
Οι τέσσερις χώρες δέχτηκαν να χορηγήσουν πιστοποιητικά στους Εβραίους και στις 17 Ιουνίου το πλοίο έδεσε στο λιμάνι της Αμβέρσας.
Οι Εβραίοι κατευθύνθηκαν στις χώρες υποδοχής τους, αλλά δεν κατάφεραν όλοι να σωθούν. Οι Γερμανοί κατέλαβαν τις χώρες που τους υποδέχθηκαν και 254 από τους επιβάτες του πλοίου έχασαν την ζωή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Αν η Κούβα και η Αμερική τους είχαν δεχθεί…
