Τον χειμώνα του 1940, η κυκλοφορία ελεγχόταν, τα τραγούδια λογοκρίνονταν και τα θέατρα υπολειτουργούσαν.
Όσα κατάφεραν να μείνουν ανοιχτά, διέκοπταν το κανονικό πρόγραμμά τους και ανέβαζαν πολεμικές επιθεωρήσεις.
Η πρώτη παράσταση ξεκινούσε στις 3 το μεσημέρι και η δεύτερη στις 6 το απόγευμα για να προλάβει ο κόσμος να επιστρέψει ασφαλής στα σπίτια του.
Η Σοφία Βέμπο συμμετείχε στην παράσταση «Πολεμική Αθήνα» που ανέβασε το θέατρο Μοντιάλ, του Μίμη Τραϊφόρου.
Από τη σκηνή του θεάτρου αναγγέλλονταν όλες οι νίκες και τα κατορθώματα του ελληνικού στρατού.
Στην ίδια σκηνή ακούστηκαν για πρώτη φορά τα τραγούδια της Βέμπο, που έγραψαν ιστορία.
Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά
Η Βέμπο ζήτησε απ’ τον Τραϊφόρο να τις γράψει ένα πολεμικό άσμα, στη μελωδία της μεγάλης επιτυχίας της, «Ζεχρά».
Ο Τραϊφόρος έγραψε σε ένα χαρτί του στίχους:
«Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά
που σκληρά πολεμάνε πάνω στα βουνά
παιδιά, στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες, να ‘ρθετε ξανά…»
Οι τελευταίοι στίχοι έλεγαν «Αν δεν ρθήτε νικηταί, να μην έρθετε ποτέ» και η Βέμπο θεώρησε ότι ήταν υπερβολικά σκληροί για τους γεναίους πολεμιστές. Ο Τραϊφόρος άλλαξε τα λόγια σε «Με της νίκης τα κλαδιά, σας προσμένουμε παιδιά» και η Βέμπο το τραγούδησε το ίδιο κιόλας βράδυ. Από εκείνο το βράδυ και έπειτα, το θέατρο γέμιζε κάθε μέρα με κόσμο και οι μισές εισπράξεις πήγαιναν κατευθείαν στον ελληνικό στρατό για την ενίσχυση της προσπάθειας.
Κορόιδο Μουσολίνι
Την ίδια εποχή, ο Γιώργος Οικονομίδης και ο Πωλ Μενεστρέλ έγραψαν ελληνικούς στίχους για το ιταλικό κομμάτι «Reginella Campagnola».
Το ερμήνευσε όχι μόνο η θρυλική Βέμπο, αλλά και Νίκος Γούναρης και έγινε γνωστό με τον τίτλο «Κορόιδο Μουσολίνι».
Το Γενικό Επιτελείο Στρατού έστελνε τους δίσκους της σε όλες τις μονάδες στο μέτωπο και οι πολεμιστές έπαιρναν κουράγιο.
Αντλήθηκαν πληροφορίες και φωτογραφίες από το βιβλίο της Κατερίνας Κ. Πετρίδου «Σοφία Βέμπο, Τραγούδαγε την Ελλάδα κι όλη η Ελλάδα τραγουδούσε μαζί της», που κυκλοφορεί από το University Studio Press.
