του Στέφανου Μίλεση, από το Πειραιόραμα
Ο Πειραιώτης Κώστας Χούμης υπήρξε αναμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες επιθετικούς την περίοδο του Μεσοπολέμου.
Ταύτισε το όνομά του με την ομάδα του Εθνικού Πειραιώς όπου έπαιζε την περίοδο 1934 – 1936. Αμέσως μετά την αναγνώριση του πηγαίου ταλέντου του, κλήθηκε να επανδρώσει την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου με την οποία συμμετείχε σε βαλκανικούς αγώνες ποδοσφαίρου στο Βουκουρέστι στη Ρουμανία.
Στους αγώνες αυτούς όμως είχαν την ευκαιρία να τον δουν από κοντά και οι εκπρόσωποι της ρουμανικής ομάδας «Βένους», οι οποίοι του προσέφεραν τεράστια χρηματικά ποσά για την εποχή προκειμένου να τον εντάξουν στην ομάδα τους.
Ο Χούμης δελεάστηκε από τις προτάσεις της ρουμανικής ομάδας, αλλά συνάντησε επίμονη άρνηση της οικογένειάς του που ζούσε στον Πειραιά. Η «Βένους» την εποχή εκείνη ήταν μια πραγματικά πανίσχυρη ομάδα που είχε Πρόεδρο τον Διευθυντή Ασφαλείας του Βουκουρεστίου, ενώ τα μέλη του Διοικητικού της Συμβουλίου ήταν όλα σημαίνοντα μέλη της ρουμανικής κοινωνίας.
Η ομάδα του Εθνικού Πειραιώς του 1927
Ο Μαρινέσκου (ο Πρόεδρος της «Βένους») μη αποδεχόμενος εύκολα την άρνηση του Χούμη, γνωρίζοντας ίσως κι ότι ο «μικρός» ήθελε (ήταν μόλις 18 ετών τότε), αλλά οι γονείς του αντιδρούσαν, απέστειλε στον Πειραιά δύο εκπροσώπους του συλλόγου, με σκοπό να συναντήσουν τον Χούμη και να τον πείσουν να αγωνιστεί με τα χρώματα της «Βένους» όπως και πραγματικά έγινε.
Με τον Χούμη στις τάξεις της η «Βένους» γνώρισε πολλές νίκες και έφτασε να κατακτήσει το ρουμανικό πρωτάθλημα. Ο Χούμης λατρεύτηκε από τους Ρουμάνους οπαδούς της «Βένους», όπως είχε συμβεί και με τους Πειραιώτες οπαδούς του Εθνικού, ενώ η μεταγραφή του στη «Βένους» αποτέλεσε την πρώτη μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή σε ομάδα του εξωτερικού.
Το σήριαλ Χούμη όταν επέστρεψε για διακοπές στην Ελλάδα 
Το καλοκαίρι του 1937 ο Χούμης ζήτησε από τη «Βένους» άδεια προκειμένου να επισκεφθεί τον Πειραιά και να δει από κοντά την οικογένειά του και τους φίλους του.
Πραγματικά ο Χούμης έλαβε σαράντα ημέρες άδεια και κατέβηκε στον Πειραιά, όπου τις πέρασε με την οικογένειά του. Σε όλη τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα τόσο η οικογένειά του όσο και παράγοντες του Εθνικού Πειραιώς, τον πίεζαν διαρκώς να επιστρέψει. Κι όσο οι ημέρες περνούσαν, τόσο οι πιέσεις αυξάνονταν.
Μέχρι που την ημέρα της αναχώρησης, ο Χούμης δεν έφυγε και παρέμεινε στον Πειραιά!
Φίλοι και παλαιοί συναθλητές του από τον Εθνικό Πειραιώς τον έπεισαν να τους ακολουθήσει σε μια εκδρομή στις Σπέτσες. Βεβαίως αυτό ανησύχησε έντονα τους Ρουμάνους οι οποίοι ωστόσο είχαν τον τρόπο να λάβουν πληροφορίες για το τι συνέβαινε. Και οι πληροφορίες αυτές προέρχονταν από έναν Ελληνορουμάνο παράγοντα της «Βένους», τον Νικόλαο Χρόνη, που είχε ως αποστολή να πληροφορείται για τις κινήσεις τους Χούμη στον Πειραιά. Μέσω αυτού οι Ρουμάνοι έμαθαν ότι ο Χούμης βρισκόταν στις Σπέτσες με συναθλητές της προγενέστερης ομάδας του, του Εθνικού.
Στέλνουν στις Σπέτσες ξανά αντιπροσώπους τους, οι οποίοι έρχονται σε επαφή με τον Χούμη για να του ανακοινώσουν την προσφορά 300 χιλιάδων δραχμών ως πριμ επιστροφής στη Ρουμανία και νέο μηνιαίο μισθό ύψους δέκα χιλιάδων Λέι.
Η επιστροφή του Χούμη στη Ρουμανία, θα ήταν υπόθεση εύκολη και γρήγορη, καθώς τότε ρουμανικά ατμόπλοια αφενός αναχωρούσαν από το λιμάνι του Πειραιά, αφετέρου ο ίδιος ο Χούμης διέθετε ρουμανικό διαβατήριο το οποίο η «Βένους» είχε φροντίσει να προμηθεύσει.
Οι οπαδοί του Εθνικού Πειραιώς μαθαίνοντας την τελική απόφαση του Χούμη να επιστρέψει, αποφάσισαν να δράσουν. Μέλη του συλλόγου αποφάσισαν να φρουρούν διαρκώς την πατρική εστία στην οποία διέμενε ο Χούμης ώστε εξερχόμενος αυτός να δεχθεί και τις προτάσεις του Εθνικού και να πεισθεί να παραμείνει.
Ο Χούμης όχι μόνο πείσθηκε από τους παράγοντες του Εθνικού να μείνει στον Πειραιά, αλλά λέγεται ότι υπέγραψε και δήλωση παραμονής προς την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ώστε να αποσταλεί προς την αντίστοιχη Ρουμανική Ομοσπονδία για να υπάρξει αποδέσμευση του ποδοσφαιριστή, γεγονός όμως η ίδια η εξέλιξη της ιστορίας δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι συνέβη.
Οι Ρουμάνοι στο μεταξύ λάμβαναν όλες τις πληροφορίες για τις προθέσεις του Χούμη κι έστειλαν στην Ελλάδα τον Αντιπρόεδρο του Συλλόγου, Εντερλέσκο ο οποίος κατέφθασε επειγόντως στην Αθήνα με αεροπλάνο και διέμεινε στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία».
Ο Εντερλέσκο επισκέφθηκε το σπίτι του Χούμη στον Πειραιά, όπου παρουσία του ίδιου και των γονέων του προσέφερε το αστρονομικό για την εποχή ποσό του ενός εκατομμυρίου δραχμών, ως πριμ επιστροφής, δηλαδή ποσό μόνο για να επιστρέψει ο Χούμης πίσω στη Ρουμανία.
Σκηνές που δεν είναι εύκολο να περιγραφούν, διαδραματίστηκαν στην οικία των γονέων του Χούμη, στην οποία εκτός από τους γονείς του Έλληνα ποδοσφαιριστή και τον ίδιο ήταν μαζί οι αντιπρόσωποι της «Βένους» όπως και αντιπρόσωποι του Εθνικού Πειραιώς. Λέγεται ότι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής ήταν αδιάφορος για τα χρήματα που του προσέφεραν, αλλά για προσωπικούς και μόνο λόγους (μιλούσε για κάποιο αισθηματικό δεσμό που στο μεταξύ είχε συνάψει), επιθυμούσε να επιστρέψει στη Ρουμανία.

Η ουσία των γεγονότων είναι ότι ο  Χούμης επέστρεψε πίσω στη «Βένους» στην οποία λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της. Το ποσό του ενός εκατομμυρίου που διέθεσε το 1937 η «Βένους» για να τον πείσει να επιστρέψει είναι επί της ουσίας προστιθέμενο στα ποσά που ήδη είχαν καταβληθεί το 1936 για την απόκτησή του και στο πριμ των 300 χιλιάδων δραχμών στον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, ξέχωρα οι μηνιαίοι μισθοί του. Ο Χούμης υπήρξε όχι μόνο η πρώτη διεθνής μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό αλλά και για πολλά χρόνια παρέμεινε και η ακριβότερη.

Η ομάδα του Εθνικού Πειραιώς το 1933
Οι παράγοντες του Εθνικού ερωτώμενοι τότε για την υπόθεση του Χούμη, απλώς απαντούσαν ότι ο Χούμης αποφάσισε να παραμείνει στον Εθνικό και ότι η ομάδα τον κρατούσε κρυμμένο κάπου στη Σύρο, ώστε να εμφανιστεί στο πρώτο παιχνίδι της ομάδας!
Φυσικά, ο Χούμης ουδέποτε εμφανίστηκε να παίξει με τον Εθνικό, παρότι μια Κυριακή πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος, οι εφημερίδες της εποχής διαφήμιζαν το επερχόμενο παιχνίδι του Εθνικού ότι θα γίνει στο ποδηλατοδρόμιο έχοντας τον Χούμη στην ομάδα του!
Διαβάστε: Έτρεξε 143 μέρες ασταμάτητα με ένα πόδι και διήνυσε 5.373 χιλιόμετρα. Σταμάτησε τον μαραθώνιο επειδή πέθαινε, αλλά έγινε εθνικός ήρωας και «έσωσε» χιλιάδες ζωές. Αυτή είναι η ιστορία του υπέροχου Τέρι Φοξ

 

 

Διαβάστε: Άιρτον Σένα. Πίστευε ότι είδε τον Θεό, ενώ οδηγούσε. Είχε δωρίσει 400 εκ. δολλάρια, στην κηδεία του τον συνόδευσαν 3 εκατομμύρια θαυμαστές

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here